Letters To Hyacinth ; 2yeon ✔

11-f

"Genç kadın apartman binasında hayatına son verdi!"

Yıllar sonra bir araya gelen 8 kız haber başlığını okurken ayrı birer pişmanlık yaşıyorlardı. Onun sessiz çığlıklarını duymadıkları için her biri kendisine kızıyordu ayrı ayrı. Nayeon tam Jeongyeon'un ölüm saatinde doğum yapmıştı, doğumhaneden çıkar çıkmaz haberi almıştı.

"Çok pişmanım... Onu kurtaramadım, yıllarca acı içindeydi ve farkedemedim."

Momo daha fazla dayanamayıp ellerini yüzüne kapatmıştı ve ağlamaya başlamıştı. Onunla beraber Nayeon hariç bütün kızlar da ağlamaya başlamıştı.

"Sümbüllerin arasında, kucağında mektuplarla son vermiş hayatına. Ona dediğim her şey için çok pişmanım, her şey için!"

Chaeyoung zamanında en çok kin besleyen olmuştu, dediği her söz suratına bir tokat gibi çarpıyordu şimdi...

"27 roman sığdırmış o zor günlerine... Hayır onun unutulmasına izin vermeyeceğim, yayınevimle konuşup hepsini yayınlatacağım."

Jihyo, bir yayınevinde part time yazarlık yapıyordu. Ona olan borcunu böyle ödemeyi istiyordu, biraz da olsa vicdanını rahatlatmak istiyordu.

Jeongyeon bütün mirasını ikiye bölmüştü; yarısını kendisiyle aynı hastalığı yaşayan insanlara yardım vakfına, kalan yarısını da Nayeon'un kızına bağışlamıştı.

Nayeon balkona çıkıp karanlıkta ışıldayan denize gözlerini dikmişti, gözyaşlarını daha fazla tutamamıştı orada çünkü Nayeon Jeongyeon'u her zaman sevmişti.

"Kızım Sümbül, sana çok benziyor Jeongyeon. Ona her baktığımda seni görüyorum, tıpkı denizde olduğu gibi..."