-I-
Bugün bir kırgınlık var üzerimde
Yıllanmış dertlerimden farklı
Ne hüzün ne ayrılık bu sefer adı
Gökyüzündeki bir yıldızın yalnızlığı aynıRuhum bulutların üzerinde
Bedenim her zamankinden daha yaşlı
Ulaşamıyor bu sefer aklım hislerime
Ayın terkettiği gökyüzüyüm aynıBoş sokakları aydınlatan sokak lambası
Çocuksuz Aile evleri
Soğuk bir kış gecesi parktaki ıslak bank
Hissettiğim kırgınlığın en güzel ifadesiSarhoşluk veren o güzel hissi
Kalıba sokamadığım özgür ismi
Diğerleri değil onun gibi
Sanki o hep benimle birlikteydi
-II-Ne ketum bir coğrafya
Sevdiğini söylemeye korkuyor insanlar
Herkesin kalbi olmuş kaya
İçlerini döküyorlar tenhaya, karanlığa, aya55 yıllık babalarına seni seviyorum diyemeyen çocuklar
Karılarının ellerini tutmaya korkan o çok delikanlı adamlar
Çocuğunun başını okşayamayan babalar
Hepsi bu coğrafyadalarOysa ne güzeldir seviyorum demek
O içine sığmayan duygunun bedenidir
Bütün dünya güzelliklerinin enidir
Seviyorum demek hediye edilen en güzel çiçektirBu coğrafyada ketumluk kaderdir
Çocuklar sevilmeden
Eşler sevmeden
Delikanlılar gülmeden gömülenlerdirBu coğrafya zulmü sever gardaşlar
Acılı pişer burada aşlar
Çatık gezilir hep kaşlar
Sert geçer hayat gibi kışlarKim seviyorsa bağırsın artık
Sevenler çalsın yuvam deyecekleri kapıları tık tık
Atlasları yırttık, zincirleri kırdık
Bu coğrafya sevenlerindir artık-III-
Bir sabah gözlerimi açtım
Ağzım küfür ve hakaretler ile dolu
Dün gece küllüğümmüş gibi ağzım
Sövdüğüm şey kendim yaşadıklarım anılarımGeceleri rahat bırakmazlar beni
Anarım onu bunu en sonunda seni
Beynimin içinde çalan o acı seremoni
Kasıp kavuruyor şimdi bedenimiTomris Uyarın dediği gibi
Bilmiyorum hangimiz önce vazgeçti
Her cevapsız soruma bir dal armağan ediyorum
Her dal bir kere daha filizlendiriyor, boğuluyorumNeden, niçin, nasıl diye sorgularken
Dipsiz bir kuyuda uyanıyorum
Gözlerim gökyüzüne gökyüzünde parlayan yıldızı arıyor
En son gecemiz sana armağan ettiğimi hatırlıyorumSeverken eşsiz gelen yüzün
Şimdi her simada seni andırıyor
Boğuluyorum, bu adını koyamadığım hüzün
Beni hayallerimle kandırıyorBak yine güneş söndü
Ay ne güzel parlıyor
Sen masmavi gökyüzünde
Ben karanlık gecelerde
Farklı kaderlerde
Aynı Gökyüzüne baktık
Sen güneş gibi parlak
Biz ay ve yıldızlar ile karanlıkta kaldık-IV-
Ne güzelsin çocuk
Küçücük ve masumsun
Bu dünya için fazla temiz
Herkesten daha hür bir varlıksınAyrım bilmeden yaşar
Burjuva proletaryadan anlamazsın
Kominizmden faşizimden uzaksın
Kapitalizm sosyalizm bilmeden yaşarsınNe güzelsin çocuk
Bu dünyaya olabildiğince yabancı
Ama unutma bu masumiyet sende de sadece kiracı
Tadını çıkar çocuk seni de bekliyor bolca acı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
T'nin Gördükleri
PoetryBu başlık altında yazdığım şiirlerime yer vereceğim. Şiirlerime isim koymadığım için 1, 2, 3, gibi numaralandıracağım. Şiirlerim benim için duygularımı, düşüncelerimi, özgürlüğümü sembolize eder. Özgürlüğün sembolunu tek bir ad ile anmayı ve hatırla...