A Bitch's Secret [On Hold]

Chapter 4 - move on

Chapter 4

"May I have this dance?" sbe niya

- - -

"K-ken" i said.

"Britanny.. Please.. " he said, while holding my hand..

"What are you doing here" I asked.

"Following you.." sabe niya and umiwas ng tingin sakin..

"And why are you following me?" sabi ko.

"to clear things up with you.. Brenna.. I can't take it anymore, you know that you're the only woman that I love. Please, come back to me.." sabi nya habang nakatingin lang sakin and hawak hawak ang kamay ko..

"How many times should I need to tell you that I don't want! Alam mo naman siguro kung anu yung dahilan diba... Kaya please, just ignore me just like what I'm doing.." sabi ko habang nakatingin lang din siya.

"I know, that's why it really hurts... But please, for the last time come with me and we'll talk."

**sigh** gusto kong umiyak pero ayaw kong ipakita sakanya..

"for the last time..." sabi ko and naglakad na palabas ng bar.

He opened the door of his red car para makapasok ako. And then pumasok na rin siya...

"Go ahead" sabi ko habang nakatingin lang sa bintana.

"Britanny, we met when we're just 4 years old.. We're always there to support each other, lalo na tuwing may problema tayo na hindi natin kayang sabihin sa iba.. Alam ko kung anu yung totoong dahilan kung bakit galit ka sa mga lalaki but please wag mo ilahat ang mga lalaki. Iba-iba kami lalo na ako Brenna.. Meron tayong mga mis understandings dati pero naaayos natin agad.. Ganun natin kamahal ang isa't-isa, pero ngayon? What's happening to you, Brit? Walang mangyayari sayo kung nagkakaganyan ka.. Hayaan mo akong baguhin ka at ibalik sa dati, Britanny please.." sabe niya, and hinawakan ako sa kamay

"are you done??" sabi ko habang nakatingin sa kanya ng diretso and binawi ang kamay ko..

Napabuntong hininga siya..

"Well, I guess walang ngyari sa pakiusap ko.. And kelangan ko na talagang ilet go ka.. Brenna, this will be the last time that we'll have this kind of conversation and just like what you've said I will ignore you just like what you're doing.."

then he held my hands again

"Thank you Brittany for being part of my life" then he hugged me..

I responded to his hug..

After a minute, naghiwalay din kami gusto kong umiyak pero hindi pwede... Gusto ko sabihing mahal na mahal ko siya pero hindi talaga pwede.. Pag katapos nun, Lumabas na din ako ng car niya and dumiretso sa car ko..

"arrrrrrgggggh!" I shouted when I entered in my car

After 1 hour, umalis na rin ako dun sa place na yun... 1 hour kasi nakatulog pa ako, ng dahil sa pag ddrama! Tsss... Pauwi na ko samin.

Ang bigat bigat ng pakiramdam ko, gusto kong sumigaw, magwala, manakit, magpakamatay! Pero siyempre, hindi ko gagawin yun, papatayin ko ba ang sarili ko? Eh ang swerte swerte ko sa lahat ng bagay.. Well, except sa love.. Pero I know, ako rin naman ang may kasalanan.. Ah basta! Masaya ako, kaya magpapaka-enjoy muna ako..

After 30 minutes ng aking pag-eemote Nandito na ako sa tapat ng bahay namin..

"Good Evening , ma'am" bungad nung maid sakin

"Evening po" sabi ko then naglakad na paakyat para makapunta sa kwarto ko and maibuhos ko na lahat ng nararamdaman ko!

Agad akong pumunta sa kama ko, and hugged my hello kitty stuff. Iniyakan ko lang ng iniyakan.. Hanggang sa makatulog ako.

**tok tok tok** 2x

tumayo na ako kasi alam ko namang ng gigising lang yung mga yun,

Pagkabukas ko ng pinto

"Good Morning, Princess" sabi ni kuya Brent and ginulo buhok ko

"Morning, Kuya" sabi ko and bumaba na para kumain

Pag kaupo ko, agad namang tumabi sakin si kuya

"Is there any problem?"

"none, i'm just sleepy" i said while stirring my coffee

"wag kasing puyat ng puyat ha?" sabi niya and umupo na sa tabi ko

"yes, kuya" I said and gave him a weak smile

after kong magbreakfast with my brother naligo, nagbihis at nag-ayos na ko para pumasok..

 

**Kelangan ko na talagang ilet go ka.. Brenna, this will be the last time that we'll have this kind of conversation**

**Kelangan ko na talagang ilet go ka.. Brenna, this will be the last time that we'll have this kind of conversation**

paulit-ulit na pumapasok sa isip ko.. And suddenly a tear fell from my eye. Pinipigilan ko pa rin, syempre my friends and classmated Are used to see me happy ang living my life to the fullest.

Naghintay muna ako ng mga 10 minutes before pumasok sa entrance ng University na to. I can feel something na hindi ko talaga maipaliwanag..

Nagpatuloy lang ako sa pagkakalakad ng makakita ako ng lalaki at babae na magkatabing nakaupo and magka holding hands sa may bench malapit sa Library.

And it was Ken with 'idon'tknowthenamegirl'..

They looked so happy and very comfortable with each other..

I don't know if at this moment I'll be able to control my tears. I saw them tasing each other, they're so sweet..That's why I rushed in girls CR.

"Arrrrrgggggghhh!" binagsak ko ung bag ko sa may malapit sa sink and then tinitigan ang mukha ko sa mirror.

"This is not happening! No, it can't be. He can't! He promised me" I began to cry...

After a few minutes..

"This is not me, this is not Brittany!" I fixed my stuffs and kinuha yung mga make-up na meron ako.. And nag ayos ako ng nag-ayos. Pagkatapos...

"This is me, This is the real Brenna.. A woman who truly hates man! Be ready for my revenge, darlings!" sabi ko, and then lumabas na din ng CR.

--Ken POV--

 

Pagkatapos nung conversation namin ni Brit, agad din akong umuwi para magpahinga...

I should stop forcing her to love me, stop wasting my life to a girl who doesn't love me like the way I do. I should stop bothering her, just because of this stupid feelings!

Until,  

 Zzzzzzzz....

Maaga pa lang ng pumasok ako.

"Ken!"

boses pa lang, mukhang alam ko na kung sino siya... Kaya agad akong humarap sa kanya.

I think I should give others a chance to prove their love for me..

- - -

SHORT POV LANG NI KEN. sorry! :))

100 votes? :))))