The Last Time (One Shot)

It's been months since we broke up, hindi ko pa rin kayang makalimutan ka.

I had loved you this past 5 years, you were the person that I want to be with, kaya nga ang saya-saya ko nung linigawan mo ko, kahit na sinabi mo pa lang sakin na pwede ka bang manligaw sinagot na kita, ganyan lang ako ka loka-loka sa yo! ^_^...

Eventhough hindi payag ang parents ko na magkaboyfriend na ako, sinuway ko yun para sayo, ganyan kita ka mahal eh...

But nung time na nalaman nang parents ko ang tungkol sa'tin grabe ang kaba ko nun baka ilalayo nila ako sayo buti nalang mabilis akong nakapag-isip nang explaination sanabi ko sa kanila na mahal na mahal kita, na ayaw ko mahiwalay ka sa'kin.

Sinabi ko sayo ang nangyari, hindi ka umimik for minutes but bigla mo na lang hinila ang kamay papalabas sa room natin sabi ko sayo saan tayo pupunta, sabi mo sa bahay namin, papatunayan mo sa parents ko na mahal mo talaga ako. Dahil dun naiyak ako, ganun mo pala talaga ako kamahal, kahit na baka mapagalitan tayo dahil sa pagkakacutting classes natin, I knew in that moment you were the one for me.

Pagdating natin sa bahay namin nagexplain ka nang tudo-tudo sa parents ko na hindi mo ako sasaktan na mahal na mahal mo talaga ako, you were really the best! Kasi na convince mo parents ko na tayo nalang.

After a week sabi mo sa'kin punta tayo sa bahay niyo, sabi ko naman sayo bakit, sabi mo lang iintroduce mo ko sa mama mo na ako ang babaeng mahal na mahal mo, I was touched, grabe na talaga ang saya ko na nahanap ko ang isang tulad mo. ^_^

Everyday I was so happy with you, not worried about anything because I know mahal na mahal natin ang isa't-isa at alam rin ng parents natin ang tungkol sa 'tin.

But everything seems to change, nag-aaway na tayo palagi, palagi na akong umiiyak, I don't know what happened, that's why we need to break up to figure things out. T_T

You had already moved on siguro dahil may parati kang kasamang girl, ako mahal ka pa rin.

I can't help asking you what happened, I keep texting you if we could still bring it back but you always never reply, aasa pa ba ako?

Nagpasya na ang parents ko na magmigrate na kami, alam na rin kasi nila anong nangyari, pano ba naman parati akong umiiyak kaya nang sabihan nilang magmimigrate na kami, pumayag ako para naman makalimutan na kita.

Pero hindi ko pa rin matiis ang sarili kong itext ka for the last time.

"Hi  Ken, this might be the last time magtetext ako sayo, I love you so much, hindi pa talaga ako nakakamove-on sayo. Bye."

Lumabas na kami ng bahay namin, papunta na kami sa airport. Pagdating dun, umaasa pa rin ko na rereply ka saan pero wala pa rin eh.

Malapit na ang time para sumakay na kami ng eroplano, mukang hindi ka talaga magrereply sa'kin T_T... siguro itatapon ko na lang tong sim ko, papalapit ako sa basurahan pero bigla nalang may tumawag.

...Ken Calling...

"Hello Ken."

"Sab please don't go. Mahal na mahal pa rin kita hindi lang ako nagrereply kasi natatakot akong masaktan kita ulit pag naging tayo ulit, pero hindi na ako matatakot ngayon, ayaw kitang mawala sa buhay ko, mahal na mahal kita Sab. Kaya," pero bigla niyang binaba yung phone,  narinig ko na lang bigla.

"Sabrina Nichole Perez will you be my girlfriend again?" tumalikod ako at lumapit sa kanya, I can't help crying out of happiness at niyakap ko siya.

"Mahal na mahal pa rin kita Ken and Yes! I will be your girlfriend again." ^_^...

---end---

A/N: mukang naaadik na akong gumawa ng one shot stories, sana po basahin rin ninyo ibang stories ko..:) vote, fan and comment.