Ben on yedimde
İnsanları tanıdım.
Kendim anlamlandıramadığım şeyleri
Anlatmamı beklediler.
Hâlbuki onlar
Kelimelerimi çeldiler,
Anlatamadım.
Sırt döndüler.
Öğrendim dünya kaç bucak,
Kim gidici
Kim yarına kalacak.
Tanrım,
Ben on yedimde
Kimsenin omzuna
Yük olmamayı öğrendim.
Kendi derdimi onlara
Yıkmamamı,
Herkesin sabrı olduğunu öğrendim.
En sevenin bile
Ardımdan konuşacağını öğrendim.
Sonra,
Tüm bunlar olduktan sonra,
Bir şey olmamış gibi
Yanıma gelebilmeye yüz bulduklarını öğrendim.
Sustum, Tanrım;
Sana güvendim,
Sana inandım,
Yardım etmesen de
Ettiysen göredimse de
Cezana inandım.
Ödülüne inandım.
Her yolun sana çıktığını öğrendim.
Yine de, Tanrım,
Bütün bunlar bu yaşa
Fazla değil miydi, derim.
Yine de, Tanrım,
Geri dönüş yok
Gitti ellerimden on yedim!
