Simula

16.1K 209 17
                                    

Uuwi ka na ba?" Tanong ko rito habang kinukumutan ang hubad kong katawan.

Ngunit kagaya ng nagdaang araw ay hindi ito sumasagot sa akin. At cold ako nitong tinignan. Pinupuntahan niya ako kapag naghahanap ito ng pweding labasan ng init ng kanyang katawan. Nang iwanan ito ng buntis niyang asawa dahil nalaman na may kabit siya at ako iyon saakin na ang lahat ng sisi.

Nilalatigo paako nito ng araw ng iniwan siya ng kanyang asawa. May kasalanan din naman ako hindi sana siya nito iniwan kong hindi ko pinuntahan ang asawa niya at sinabihang buntis ako.

Pasalamat pa rin ako na kahit galit siya saakin at nilalatigo niya ako saaking likod at hindi ako binubobog. Nakakatanggap ako ng sampal pero hindi pa ng suntok kaya okay pa naman. Hihiwalayan din sana ako nito at susundan ang asawa nito pero nagmakaawa ako rito na huwag akong iwanan hanggang hindi niya pa nahahanap ang asawa.

Tinignan ko ang bawat ginagawa nito. Una nitong sinuot ay ang kanyang boxer bago ang pantaloon na suot at kasunod ay ang white v-neck shirt nito. Pinagmasdan ko ang likod nito ng naglakad na ito papuntang pinto. Dahil hubad paako at wala akong suot na underwear ay hindi ko ito naihatid hanggang sa pintuan. Pero no need na naman dahil inilolock naman nito mula sa labas ang pinto.

Bumuhos ang aking luha ng pinigmasdan ko ang paglayo ng kanyang sasakyan mula sa bintana. May pumunta naman dito para maghatid ng stock ng pagkain at iba pang kailangang ko. Hindi pa naman ako nito pinapabayaan kahit papano. Three months na ang aking tiyan at noong sinabi ko na buntis ako kay Calvin ay sinabihan ako nitong ipalaglag ang bata dahil hindi naman daw ito sa kanya pero hindi ko ginawa bagkos ay sinabi ko pa sa kanyang asawa ang tungkol rito.

Hindi ko alam kung bakit pinagduduhan ni Calvin na hindi niya anak ang bata wala naman akong ibang nakakasiping kundi siya. Siya ang una ko at gusto ko siya ang huli pero baka malabong mangyari iyon dahil kapag nakita niya ang asawa niyang six months pregnant na ngayon ay out of the picture na kami ng baby.

Ang sama ko pero pinagdadasal ko na sana ay hindi na muna makita ni Calvin ang kanyang asawa at nang may panahon pa ito saamin ng kanyang anak. Hinawakan ko ang umbok ng aking tiyan habang tahimik na lumuluha. Ang sakit nangako siya saakin na papakasalan niya ako sa altar pero sa ibang babae na tuloy. Sana walang dugong Chinese si Calvin at nang sa kami pa rin ngayon o kaya ay kasal na kami. Sana hindi ako pumayag na magpakasal siya. Sana naging selfish ako at nang sa ganoon ay hindi ako kabit ngayon.

Bumalik ako sa aking kama ay natulog. Same routine pa rin ako kada araw at kapag sa gabing inuuwian ako ni Calvin. Dumating ang araw ng linggo ang araw na pinapabayaan ako ni Calvin na lumabas para magsimba. Binuksan ni manang Esther ang pinto kaya lumabas ako na may ngiti saaking labi. Isang two story house ang bahay na binibili ni Calvin.

Binuksan ni manang Esther ang pinto ng gate. At laking gulat ko na may nagsaboy saakin ng tubig hindi ko alam kong ano pero may amoy ang sinaboy saakin. Isang napakagandang ginang ang naglakad patungo saakin. Sinampal ako nito at ang nakakapagpababa pa ay dinuraan ako nito at tumawa ng nakakainsulto. Napahugot ako ng malalim na hininga para mapigil ang mga luha na lumabas sa aking mata.

"So ikaw pala ang hayop na babaeng kabit ng aking anak. Kaya umalis ang asawa ng aking anak ng dahil sa putang-inang babae ka." Galit na galit na sabi ng mommy ni Calvin at saka lumapit saakin at sinabunutan ako.

Sinasaway naman ni manang Esther ang mommy ni Calvin pero dahil galit na galit ito ay magagawa niya pa rin akong saktan. Hindi naman ako makapalag ang ginagawa ko na lamang ay pinoprotektahan ang aking anak laban dito. Napigilan na ni manang Esther ang mommy ni Calvin kaya nailayo ko ang sarili ko sa kanya. May disgusto ako nitong tinignan dahil hindi na ito makalapit saakin para saktan ako physically.

Umalis ito dahil nakiusap sa kanya si manang Esther na umalis. Nakahinga ako ng maluwag habang tinitignan ang palayo na sasakyan saamin. Dahil umiiyak naako ay pinatahan naako ni manang Esther at inalalayan uli akong pumasok sa loob. Nagpa-alam na rin itong umalis ng tumigil naako sa pag-iyak.

Sa ilang araw na hindi pag-uwi na Calvin finally at naisipan din nitong umuwi. Sasalubingin ko na sana ito ng yakap pero hindi ko na nagawa dahil. Sinampal ako nito at hinawakan saaking buhok at hila niya ang aking buhok hanggang makarating kami ng aming silid.

Padabog ako nitong binagsak sa kama ako naman ay todo ingat dahil baka mapano ang bata saaking sanapupunan. Galit na galit ako nitong tinignan. Habang nakahiga ako sa kama ay sinakal ako nito.

"Kung hindi ka sana sumugod at sinabi kay Shiela na nageexist ka sana hindi niya ako iniwan. Ngayon galit na saakin si mommy at iniwan naako ng mahal ko kasama ang anak namin." Binitawan niya ang aking leeg ng makuntento ito.

Napaubo ako at naluluha ng bitawan niya ang leeg ko. Mas masakit pa sa pagkakasakal ng aking leeg ang sinabi ni Aziel. Iniwan siya ng mahal niya dahil saakin. Tinignan ko ito na ngayon ay lumandas ng mga luha sa kanyang mga pisngi. Labis siguro itong nasasaktan dahil iniwan siya ng mahal niya. Paano naman ako? Kailangan ko siya hindi lang ako pati na rin ang bata saaking sinapupunan.

Tumigil ako sa pag-inom ng pills para may panghahawakan ako sa kanya lalo na noong mapansin ko ang pagiging cold nito saakin. Tumigil ako sa pag-inom ng hindi na ito pumunta saakin kagaya ng ginagawa niya noon na araw-araw kung pumunta saakin. Dumalang noong nakaraang buwan kaya natakot ako na baka iwananan ako nito.

Nawala na rin ang spark sa mga mata nito kapag tumitingin ito saakin. Ang sakit tinitignan kong tahimik na umiiyak si Calvin at ang isa pang nagpabiyak saakin ay iniiyakan nito ang umalis na asawa nito. Ibig sabihin ay mahal na mahal niya ang asawa kaya umiiyak siya sa sakit. Merong parte saakin na pakawalan na ito pero meron ding parte na hindi.

Gusto kong manatili siya saakin. Uuwi siya saakin pero sino ba ang niloloko ko kundi ang sarili ko lamang dahil alam ko naman na hindi iyon maari dahil kabit ako at hindi ako nito asawa . Wala siyang responsibilidad na umuwi saakin dahil kabit lang naman ako. Hindi ako ang bida sa kwento ako ang kontra bida. Masisi niyo ba ako nagmahal lang naman ako. Nagmahal ng totoo at nasasaktan ng labis. Ang buo kong puso ay unti-unting nabibiyak.

Sinful Affair(Book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon