Changbin'den;
Öğretmenimiz, sınıfta 'en güçlü' olduğum için kütüphaneye götürülmesi gereken kitapları taşıma görevini bana vermişti.
Evet, güçlüyümdür ama bu kadar çok kitabı taşıyabileceğimi sanmıyorum.
Biraz zor olacaktı ama yapmalıydım, neredeyse 9-10 tane kalın kitap vardı burada.
Hepsini kollarımın arasına alıp kütüphaneye yöneldim, kitaplar görüş alanımı kapatıyordu ama buna rağmen dikkatlice yürüyebiliyordum.
Ta ki karşıdan hızla geçen kişiyi farkedemeyip yeri boylayana dek.
"Tanrım, çok özür dilerim!"
İkimizde aynanda ve uyum içerisinde söylemiştik.
Kafamı kaldırıp bana çarpan kişiye baktım, bu eskiden kavgalı olduğum Minjee'ydi.
Neden senden daha önce hoşlanmadım ki Minjee?
Çünkü o zamanlar yanımda benden hoşlanan ve yapışkan bir kız istemiyordum.
Ama luan hatamı fark ediyorum; o zamanlar takıldığım kızlar benden hoşlanıyordu, bu yüzden seni kendimden uzaklaştırmaya çalışmıştım.
Seni kendimden uzaklaştırdığım için kendimi çok suçlu hissediyorum, bu yüzden artık seninle kavgalı hallerimi geride bıraktım.
Ama yinede hala çok fazla konuşmuyoruz, hatta hiç konuşmuyoruz.
Ama sanki hala benden hoşlandığına dair küçük ipuçları bırakıyor gibisin. Son zamanlarda mektuplar, şekerler, yiyecekler ve hatta peluş bir oyuncak bile bırakmıştın.
Görünüşünü dağınık bir kızdan daha zarif bir kişiliğe çevirmiştin.
Son zamanlarda senş gören herkes şaşırmıştı da.
Bunu benim için mi yapıyordun? Bilmiyorum.
Derin düşüncelere dalmışken senin kitapların yarısını aldığını fark etmemiştim.
"Changbin? Orada mı kalacaksın yoksa gelecek misin?"
Kütüphaneye ilerlerken söyledin.
"Ay, pardon."
Biraz utanarak demiştim.
Sen 9 kitaptan 5 tanesini almıştın, bende geri kalan 4 tanesini aldım.
Açıkçası o daha fazka taşıdığı için utanmış ve üzülmüştüm, beraber kütüphaneye ilerledik.
Neden birdenbire bana bu kadar iyi davranmaya başladın, Hwang Minjee?
❥︎
