7 Days: Resurrection

Prologue

'Brr. So cold. Where am I?'

Nagising ako ng puros itim lang ang nakikita, gusto Kong tumayo mula sa pagkaka upo ngunit Hindi ko maramdaman ang aking buong katawan.

Inilibot ko ng tingin ang buong paligid, napapalibot sa akin ang tila walang hanggang kadiliman na tila bumabalot sa kabuoan ko.

Sa pagmamarahas koy naipikit ang mga mata ng bigla Ay magliwanag ang ilaw na nasa aking uluhan. Nang masanay Ay unti-unti ko itong idinilat at nakitang nasa isang silid ako, silid na kung saan pinapahirapan ang mga kriminal sa pagsagot ng mga tanong na ayaw nilang sagutin.

Kagaya nun Ay meron ding lamesa sa aking harapan, at upuan na nakaharap din sa aking direksyon ngunit walang nakaupo. Sa aking uluhan Ay ang nakakasilaw na kulay dilaw na ilaw.

Tinignan ko ang aking sarili na nakaupo lang sa isang silya, walang tali ngunit Hindi ako makagalaw. Parang may kung ano na pumipigil sa akin na tumayo sa kinauupoan.

Pilit akong gumagalaw ng bigla Ay umalingawngaw ang tinig ng lalaki mula sa madilim na parte ng kwartong iyon.

"Welcome" Ani nito na Hindi pa din lumalabas sa pinagtataguan.

"S-sino ka?"

"The name is Vladimo, I'm the guide to the deceased. Welcome to your final dream- on the boundary between life and death"

"W-what do you mean? What the hell are you talking about?" Sumasakit ang ulo ko, pinapalala pa ng mga sinasabi niya. Anong deceased ba? Life? Death? Anong meron?

"You have died" napatigil ako sa deretsyahan niyang sinabi ngunit napatawa lang din sa huli.

"Oh yeah? Kung Patay ako, bat ako nakakapagsalita?" Paghahamon Kong tanong sa kanya. may saltik ata tung taong to eh, kung ano-ano nalang ang sinasabi.

"You won't be able to able to get your head around it - not just yet. You've only just gotten out of the River of Oblivion, you see." Ay putaena puro English.

"Right. Sounds like the plot for some fantasy novel or movie or something." Kala mo ha, Marunong din ako mag-English uror.

"You seem to be in doubt. Let me ask you some question" napatingin ako sa likod ng mamataan doon ang kanyang Tinig ngunit itim lang din ang aking nakikita. "You're name. Do you remember it."

And without any hesitation, I answered.

"Duh.." Ngunit napatigil din ng bigla Ay sumakit ang aking ulo. Pilit Kong inaalala kung ano nga ba iyon. "... Hey S-sino ako?!"

P.s First time ko itong mag sulat/mag publish ng story sa wattpad so please bear with me guuuyz Mwehehehhehehe.

This story was based sa game na nilaro ko.