John's Pov
"JOHN GISING NA!!! " sigaw ni dady. Napabalikwas ako dahil sa lakas ng sigaw ni dady.Kinusot ko muna ang aking mata saka ako bumangon.Inayos ko na ang higaan ko . Ngayon ko lang naalala na papasok na pala ako sa bago kong school.Nilipat kasi
nila ako sa private school. Galing kasi akong public school.
Mamaya na ang pagkwekwento ko sa buhay ko,malelate na ako sa school.Kumain na ako saka nagtoothbrush. Pumunta ako sa kwarto ko sa second floor. Kumuha na ako ng mga damit kong Polo at Pants na black. Kinuha ko na rin ang tuwalya ko saka dumeretso sa CR para maligo. Nang matapos ay inayos ko na ang gamit ko."Eugene , kompleto na ba ang gamit mo
?" sabi ni dady. " Opo " sabi ko naman. Oo pala,may nakalimutan ako.Ako nga pala si John Andrew Lee ,half filipino at Japanese. 13 years old, BOY. "Alis na po ako" sabi ko . "Sige" sabi ni dady
Naglakad na ako papuntang highway. Wala kasing pumapasok na tricycle sa loob ng Village namin. Masikip din kasi ang daan. Nang makarating ako sa highway,lahat ng dumadaang tricycle puno na . Nakakainis naman oh , bat ngayon pa ! kainis, unang araw ko pa lang eh ganito na kaagad. Jusme.
"trycy" trycicle driver
hindi kuya, tao po ako ! sagot ko sa aking isipan. Pero joke lang . Di ko naman sinabi ng totohanan, baka magalit.
"JOHN WESLEY PO" sabi ko
simenyas naman si kuya na tara na. tumakbo na ako baka magbago pa isip nito. wala pa namang tricycle na available na marami. Habang binabaybay ko ang school, may munting cellphone naman akong SAMSUNG V. Regalo ko sa sarili ko noong summer. Nanghingi kasi ako kay dady ng pera para magkaroon ako ng cellphone. Nakakahiya naman sa kaklase ko. Karamihan pa naman sa kanila mayaman.
pagkarating ko sa school ay kaagad kong hinanap ang faculty dahil hihingi ako ng info kung saan ang room ko. Kinausap naman ako ng isang guro at sinabi niyang siya daw ang magiging guro ko. Pagkatapos ng mga 3 minuto eh natapos din ang pag-uusap namin. Umakyat kami sa third floor kung saan doon daw ang room ng MARY at magiging room ko. Buti na nga din at first section iyon kung hindi wala na naman along ipagmamayabang sa mga kamag-anak ko . Makapanlait pa naman sila ng buhay ehhh sobra-sobra. Parang nanlalait lang sila, linalait nila kami dahil sa kabobohan naming magkakapatid. Di naman kami bobo kasi may pag-iisip din kami at dapat di bobo dahil may pagkamagaling din kaming magkakapatid...
---------
dito ko muna puputulin...
BINABASA MO ANG
"lov U"
RomanceDi ko matatawag na Gay ang sarili ko dahil ako ay na-Aatrack sa boy at Girl sa ngayon! bahala na kayo kung ano man tawag niyo doon . Basta ako, magmamahal lamang ang gusto ko. Maganda po ang kwentong ito, ito rin ay hango sa totoong buhay na siya n...
