chapter 5

3 0 0
                                    

Don't tell me you crashed her so sudden and you're being chase now by her with her amazon friend?" Felix asked with his devilishly smile.

"N-noo.." utal na sagot ni Jl dahil na rin sa kahingalan niya. I raised my right eyebrow when he suddenly look at me. "A-alex" hinihingal pa rin siya.

"What?"

"That Alex.." bumuntong hininga ako, umiling ako, I bet she rejected him. "Her name is Alex." nagsalubong ang dalawa kong kilay dahil nakatingin lang siya sakin habang nagsasalita. Nag-react ang lahat na 'alam nila.' Yea, I know too. She's Alex, her name is.... Nanlaki ang mata ko at napahinto sa paglagay ng earphones sa tainga ko at agad tinignan si Jl. "Yes. She is Alexiah."

"Alexiah?!" gulat na tanong ni Felix at Kyle. Nakatingin silang lahat sakin habang tulala pa rin ako at gulat.

"N-no.. That is impossible, maybe she just had the same name." kontra ko.

"She had a scars on her shoulder. I saw it."

And with that, its all make sense. Is she the real Alexiah who saved me when we were young? The woman I'm waiting for a long time. The reason why I've never been in a relationship.

The girl who saved me from being kidnapped?

She's alive?

Kinabukasan ay agad kong hinanap si Alex, si Alexiah. Kahapon hindi ko na nagawang abutan siya kaya pinagpabukas ko nalang. And now, I will not waste my time to find that girl. Hindi ko mapagtanto ang mararamdaman ko ng makita ko siya mula sa bintana. Nakaupo siya sa sulok habang may air pods sa kaniyang tainga, nakapikit at nakasandal sa bintana na katabi niya. Humawi ang buhok niya nang biglang humangin dahilan din ng pag dilat niya.

"Omg! Si Alex!" Sigaw ng kung sinong babae kaya napatingin si Alex sa babaeng sumigaw na nakaturo sakin kasunod ng pag baling sakin ng tingin niya. Fck. She's really beautiful and pure.

Tinanggal niya ang air pods sa kaniyang tainga ng mapagtantong nakatingin rin ako sakaniya. Tumaas ang isa niyang kilay kasabay ng pag paligid sakin ng studyante kaya naman mabilis siyang nawala sa paningin ko. "Y'all! Get lost!" I shouted manly reason why they quickly disappeared around me. Pumasok ako ng classroom niya at agad na lumapit dito.

"Alex. You are Alex, right?" I asked.

Tumango siya bago magsalita. "And you are Alex too."

"You know me?" kilala niya pa ko?

"They always yell and shout your name. I hear Alex all over the academy, they always talk about you including my classmates and friends." sagot niya na kinataas bahagya ng sulok ng aking labi. It's probably hard for her to hear the name 'Alex' all over the academy, she might think she's the one who's gossiping by them.

"Sorry, Alexiah." lalo niyang tinuon ang atensyon niya sakin dahil sa sinabi ko. Siguro nagulat siya sa pag banggit ko ng pangalan niya pero kung ako tatanungin? Mas magugulat ako sa sinabi kong 'sorry' like hey? I'm not often saying that word. Absolutely not that often, maybe once a year.

"Pa'no mo nalaman ang pangalan ko?" sa tono niyang iyan ay may pangangamba na siya, she's looking at me like I'm her stalker.

"No, I'm not that kind of guy. I'm not stalker." I advanced before she could even say I'm stalker of her. "I'm just wondering if what happened to your scars on your shoulders?" nagsalubong ang dalawa niyang kilay at napatayo.

"How did you know about my scars?!" tumaas ang kaniyang boses na kinaagaw atensyon ng lahat ng studyanteng nasa loob ngayon ng classroom na 'to. Umingay dahil sa bulong-bulungan.

I face at them with my serious glare. "All of you! Get out of this room now!" nataranta naman silang nagtakbuhan papalabas ng kwarto. Sinara ko ang pinto at ni-lock iyon. "About your scars---" I didn't able to finish my sentence when she walk at me closely. I don't know why I cleared my throat but her glare, its dangerous.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 24, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

beautiful scarsWhere stories live. Discover now