Sen✨

-1-

Yine o mesajla uyandım, tehdit mesajıyla.
Bana 1 haftadır atılan mesajlar.
Fazla endişe duymuyordum. Çünkü önceden de arkadaşlarım tarafından böyle bir oyuna gelmiştim. Ama bazen düşünüyorum da ya bu bana mesajları atan gerçekten de kötülüğümü isteyen biriyse? Numaramı mı değiştirsem? Mahkeme mi açsam?
Bir türlü karar veremedim....
En iyisi bugün okul çıkısı telefon numaramı değiştirmek.
Evde sadece ben annem ve üvey babam yaşıyoruz. Hayatımdan gayet memnunum. Ailem, arkadaşlarım, imkanlarım ve yeteneklerim hepsi bana hayatı daha çok sevmem için gönderilmiş sanki

Formalarımı giyip telefon ve kulaklığımı çantama atarak aşağıya annem ve babamın yanına indim.

Annem: günaydın kızım

Lisa: günaydın annecim

Babam: sanada günaydın kızım

Lisa: babiş günaydin

Annem: kahvaltı yapmıyor musun?

Lisa: yok anne, okulda birşeyler atıştırırım

Annem: kızım bak yemek yemeye yemeye sıska gibi olmuşsun

Lisa: hadi ben geç kalıyorum bay

Annem: ah bu kız beni deli edicek

Yolda yürürken aniden belimde bir el hissettim arkamı döndüm

Lisa: Jennie nede..... Sen kimsin?

Lisa: sen kimsin be?

????: senin yeni okul arkadışın

Lisa: sen şu bizim sınıfa yeni gelecek olan salak olmalısın

????: ben salak değilim Jimin

Lisa: demek öyle

Jimin: öyle

Lisa: (bağırarak) bundan banane ya

Jimin: burda yeniyim ve okulun yerini bilmiyorum bana yardımcı olur musun?

Lisa: telefonun var mı?

Jimin: var

Lisa: verir misin?

Jimin: al

bu salak çocuğa navigasyondan okulu açayım da gitsin navigasyondan okulun ismini yazdım çıkmadı yine yazdım çıkmadı Allah'ım ezik durumuna düşücem....

Jimin: ne yapıyorsun?

Lisa: ben mi? ${¢=¢}

Jimin: ...

Lisa: senin telefonuna numaramı yazıyordum

Jimin: nee

Lisa: al ya vazgeçtim

Jimin in eline telefonunu verip ilerlemeye başladım arkamdan gelen Jimin arkamdan konuşmaya başladı

Jimin: hiç değişmemişsin

Ani bir şaşırma olarak arkamı döndüm

Jimin: beni hatırladın mı?

Lisa: bambam sen misin?

Çantamı yere atıp Koşarak boynuna atladım

Lisa: bambam seni çok özledim neden bu kadar geciktin? Hani biz iki kardeş hiç ayrılmayacaktık?

Bana hiç tepki vermiyordu. Ona sarılmayı bıraktım.

Lisa: neyin var bambam?

Jimin: ben bambam değilim

Lisa: kimsin ya sen? ne istiyorsun benden?

Aklıma bana gelen mesajlar geldi. Hemen çantamı alıp uzaklaşacakken bana bağırdı

Jimin: beni hatırlamadın mı Pranpriya manoban?

Hemen ona döndüm

Lisa: sen, sen (ağlamaya başladım)

Lisa: pislik, mikrop senden nefret ediyorum Park Jimin nefret

Jimin: .....

Lisa: neden geldin? seni unutmuşken neden geldin? zar zor bir düzene soktuğum hayatımı yeniden bozmaya mı geldin?

Koşarak ordan uzaklaştım, o da peşimden koşuyordu elimi tutup beni kendisine doğru çevirdi

Jimin: ben pişmanım hemde çokk Lisa

Lisa: son pişmanlık işe yaramaz bay pislik, seni tanıyamayacak kadar unutmaya çalıştım ben sadece 2 sene sadece seni unutmak için 2 sene dışarı çıkamdım...
Ben o iki sene ne kadar zorluk geçirdim biliyor musun? Hayır nereden bileceksin ki sen başka yerlerde başka kızlarla gönül eğlendirirken ben psikiyatride hem babamın ölümü için hem de senin pisliklerinle boğuşuyordum. Ve şimdi hiçbir şey olmamış gibi gelip ben pişmanım diyorsun. Babamı ver bana geri 2 senemi ver bana geri. Versene ne oldu?
Sana dıyecek hiç bir şeyim yok

Ordan koşarak uzaklaştım