DON'T SAY GOODBYE

EPILOGUE

(LEIZEL'S POV)

Naka upo ako sa kama at nasa labas ang aking paningin at hawag hawag ang malaki kong tiyan. Inaalala ko ang mga naka raan namin ni keven. Na lulungkot parin ako tuwing naalala koang lahat.

Masakit.

Mahirap.

Nakaka lungkot.

Nakaka pang hina.

Napatingin ako sa gilid ko dahil biglang umakbay saakin. Naka ngiti siya saakin.

"Anak..kumain ka mona.."

"Ma.busok paako.."

"Anak.. kong hindi kakain..paano nayang baby mo?? Dba nangako kakay keven na alagaan mo ang anak ninyo..?" Tumango na lng ako saka tumayo.

Nasa dining room na kami si Papa kumakain na. Nihindi mn lng ako tiningnan.

'Galit parin siya.'

Umupo na lng ako saka kumain.

"Pa.. galit pa puba kayo??" Hindi siya sumagot saka tumayo at pabagsak na nilagay ang kutsara.

dTT_TTb

"Anak hayaan mo muna yang tatay mo..haa.." tumango tango na lng ako habang pinipigilang umiyak.

"Na intindihan ko naman siya ma eh.. pero mas lalo akong hindi maka bangon kong may tao pang galit saakin.." naibuhos ko ang aking mga luha, hinaplos haplos ni mama ang aking likuran para ipakalma ako.

"Pa..alam kong dismaya kayo saakin.. pero wag kayong mag alala.. pag katapus kong manganak.. Aalis ako papuntang US para doon mag aral.." sagaw ko kay papa habang na nonood ng TV. Pero masakit parin saakin dahil yong sarili kong ama kina mumuhian ako.

Tumayo ako para kumuha ng Gatas. Pero na tigilan ako dahil bigla na lng sumakit ang tiyan ko.

"MAMA!! AAHHH..MAAA.." sigaw ko habang hawak ang tiyan.

"Anong ng yari??"

"Maa..manganganak na yata ako..AAARRGGHH..MAAA..AAAHHHH...!!!"

"halika dadalhin kita sa hospital.. Roger..Tulongan mo kami.." baling niya kay papa. Pero hindi mn lng ito tumayo para tulongan ako. Kaya mabilis kaming kumilos para madala ako sa hospital.

Nasa hospital na kami parang lalabas na talaga ang bata. Na iihi na ako.

Nong pinasuk na ako sa Room. Agad akong inasikaso ng mga doktor.

"Cgi ma'am..Push.."

"AAAAAARRRRRRGGGSHHH..AHHH!!"

"CGI PA!! MALAPIT NA!!.."

"MMMMMM....AHHHHHH!!! MMMM...AAAARRRGGSHH.."

"ISA NA LNG..!!"

"AAAAAAAAHHHHHHHHH!!!!!...."

"Uha!! uha!! uha!! uha!!.." naka hinga ako ng maluwag  ng marinig ko ang iyak ng sanggol. Pero parang dumilim ang paligid at wla naakong makita. Hanggang pinikit ko na lng ang aking mga mata.

....

Nagising ako at ang una kong na kita ay si Mama.

"Hi anak..ito na si Baby oh..napaka gwapong bata..manang mana sa tatay.."

"Babae o lalaki??"

"Lalaki anak..anong gusto mong ipangalan sa kanya..??" Nananabik sa sabi ni mama.

"Kian klent"

"Ayy..ang ganda ng pangalan..baby kian..a tocho tocho tocho tocho tocho.. punta ka muna kay mommy ha.." binigay ni mama saakin ang bata, nakangiting tinanggap ko ito. Hindi ko alam kong bakit ako na iyak.

"Anak sorry kong kay langan kang iwan ni mommy..kay langan kasing tapusin ni mama ang obligasyon niya.."

Mga ilang araw akong na sa hospital at umowi na kami. Napa tingin ako kay papa ni hindi man lng siya tumingin saamin.

"Pa..ito na po ang apo niyo---" na tigilan ako dahil bigla na lng siya umakap saakin.

"Anak sorry sa lahat.. Patawad... hindi ko kaya na ka mumuhian ka..mahal kita anak ko.."

"Papa.." naiiyak na sabi ko sa pangalan niya saka umakap dn siya saakin.

........

Isang taon na ang anak ko kaya kay langan ko ng umalis para mag aral muli.

Humalik ako sa pisngi niya at yumakap sa kanila isa isa.

Nong nasa biyahi nako hindi ko maiwasang hindi maiyak. Dahil mamimiss ko ang anak ko.

'Patawad anak ko pero kay langan ni mama'ng umalis..'

Kina bukasan naka rating nadn ako sa US maganda,malinis, Malamig..

...
Ilang buwan na ako dto.. at palapit na ang graduation namin.
...

Dumating na nga ang araw at ayon graduat nako ng college. Ilang araw mona ako nag stay dto saka ako umuwi sa pinas.

Agad akong sina lubong ng anak ko sa bahay. Binigyan niya ako ng matapis na halik sa pisngi at mahigpit na yakap.

Pumunta kami kay keven at doon kami kumain hanggang mag hapon.

~THE END~

Salamat sa nag babasa sa story ko.. pasin siya na kong may mga mali at wrong spelling and wrong Felling..

Thank you very much.