Krystal's POV
"Ahh , bat mo kasama si Sehun Krystal?" Tanong sakin ni Ate Abby. Abby ang tawag ko sknya , wala lang trip ko lang siya tawagin ng ganon.
"A-ah , magpapaturo lang po ako ng lessons kay S-sehun." Sabi ko. Syempre palusot muna tayo.
"Ahh , may sasabihin ako sayo mamaya Krystal. Pero doon muna kayo sa taas ni Sehun at mag palit kayo ng damit. Baka mag kasakit pa kayong dalawa niyan e." Sabi nk ate Abby at agad naman naming sinunod.
Andito na kami sa taas ni Sehun. Hinatid ko siya sa guest room , ano siya sinweswerte para sa kwarto ko? Aba matinde yun.
"Mag shower ka muna doon sa C.R at andun sa cabinet yung mga damit. Kumuha ka nalang tutal meron namang damit na magkakasya diyan sayo." Sabi ko sakanya.
"A-ah sige , thanks." Pumasok siya at nung isasara niya na yung pintuan ay pinigalan ko. "What?" Sabi niya.
"D-dito ka na din muna matulog , ang lakas pa ng ulan at baka kung mapano ka pa. Edi konsensya ko pa." Sabi ko at umalis na. "Sige , salamat." Rinig kong sabi niya.
**
Hayyy! Sawakas. Makakatulog na nadin ako ng mapayapa. Nakapagshower na ako. Medyo naiilang lang ako dahil katabi ko lang ang kwarto ni Sehun.
Naalala ko tuloy nung mga bata pa kami ay lagi siyang nag sleesleep over samin at lagi kaming nanonood noon ng Hachi , alam niyo ba yung movie na yun?
Yung may aso na sobrang mahal ying amo nya at mahal na mahal din siya nung amo nya. Tas lagi pa siyang hinahatid nung aso niyasa train at lagi din syang inaabangan neto. Basta yun , ang cute nga nung aso niya. Sana meron din ako nung aso na ganun.
Basta na kakaiyak.
*KACHOW! [Tunog po yan ng kidlat baka po anong isipin niyo xD)
WAAHHH! KIDLAT! Huhuhu! Takot pa naman ako diya! May phobia ako diyan T_____T wahh! Di aki makakatulog nito! Sanay kasi ako dati na may nag cocomfort sakin at nagpapatahan at ayun si S-sehun...
Sehun! Tulungan mo ko please?
Ang lakas na ng iyak ko at nakatakip lang ako ng kumot.
*KACHOWWWWW!*
WAHHHHH! S-sehun please!
Naramdaman ko na biglang may pumasok sa kwarto ko at niyakap ako. O___O S-sino to?
"Shhhhh , tahan na. Andito na ako oh. Andito na ulit yung bestfriend / alalay / tutor / hero mo." Sabi niya habang nakayakap sakin at hinahagod likod ko.
Napangiti naman ako , feeling ko bumalik na ang dating Sese na kilala ko. Feeling ko andiyan na ulit ang BestFriend ko. Nawala ang takot ko sa mga sandaling yon.
Hindi ko na napigilan at inalis ko ang kumot ko at tumayo agad. Alam ko kung anong gagawin ko.
"Nakakainis ka S-sehun! B-bakit kapa kasi nawala! H-hinintay kita Sehun! Araw araw umaasa ako na babalik ka ulit! A-raw araw kong pinupuntahan ang bahay niyo! B-bakit Sehun?! Bakit ka n-nalang nawala bigla ng h-hindi man lang nag papaalam! Hindi ako galit S-sehun! P-pero masakit yung ginawa mo! A-akala ko ba walang i-iwanan! S-sa oras na k-kailngan ko ng tulong , w-alang Sehun na nag liligtas sakin at n-nagproprotekta! Alam mo ba Sehun na m-muntik na akong m-mamatay?!" Hindi ko na kaya at nasabi ko nayan. Hindi ko na din kayang tumyo at napaupo. Wala akong magawa kundi umiyak ng umiyak.
Naramdaman ko naman na naglalakad siya papalapit sakin. Hinawakan niya ang baba ko at itinaas ang mukha ko.
Nagulat ako dahil umiiyak sya. Umiiyak ang bestfriend ko , first time ko syang makitang ganto.
"T-talaga bang hinintay mo ako? T-totoo ba lahat ng sinabi mo? M-may pakielam ka s-sakin nung umalis a-ako?" Sabi nya nakikita ko sa mga mata nya na parang may mali? Bakit sya mag tatanong ng mga ganyang klaseng tanong? Sa tingin nya ba wala akong pakielam sakanya non?
"B-bakit mo tinanong y-yang mga yan? Sa tingin mo ba wala akong pakielam sayo noon?! N-nung umalis ka? Sehun , alam mo mismo na s-sobrang importante mo sakin! Ang tanga mo S-sehun! Hindi mo ba naisip yun? H-hindi mo ba naisip na baka mag hintay si Krystal? B-aka umasa si Krystal? Baka m-masaktan si Krystal?! Ha? H-hindi mo ba naisip yun bago ka umalis na w-walang paalam?!" Sabi ko sakanya habang umiiyak. Halata naman sa mukha niya ang pag kakagulat.
Bakit ba mukha siyang walang alam?! Bakit ba mukhang hindi niya alam na may pakielam ako sknya?!
Nagkatitigan lang kami nun ng mga 10 seconds habang umiiyak at bigla naman niya akong niyakap ng mahigpit.
"S-sorry Krystal , sorry talaga. Sana mapatawad mo ako. N-ngayon alam ko na. S-sorry Krystal sa p-pagiwan sayo ng parang bula." Sabi niya at alam kong sincere yun. Bigla nalang nawala ang mga sakit sa puso ko. Yun lang naman gusto ko marinig e. Ang sorry ni Oh Sehun , at hindi na mahalaga sakin ngayon ang past dahil nga sabi nila "Past is Past."
Pero ano ibig sabihin ng sinabi niyang "Ngayon alam ko na..."
Pero ang mahalaga sakin ngayon is andito na siya ulit. Niyakap ko naman siya ng pabalik.
"P-pinapatawad na kita S-sehun , basta may promise ka na k-kailangan mong tuparin." Sabi ko at kumawala sa yakap namin. "A-ano yun?" Sabi niya ng puno ng pag tataka.
"Promise mo na hindi mo na ulit ako iiwan." Sabi ko sakanya at ngumiti naman siya. Niyakap niya ulit ako , teka nga chansing na to ah!
"Promise , hindi na ulit kita iiwan Krystal." Sabi nya habang kayakap ako. Ngumiti naman ako.
"Tama nga tong drama nato! Tsaka oy , kanina ka pa chumachansing ah! Nakailang yakap ka na? -.- " Sabi ko at kunwaring nag taray. Tumawa naman siya. "Oh ano? Movie marathon? :D " Sabi niya at ngumiti. Ngumiti din naman ako.
"Sige ba!"
********************
Yieeee! Naganahan ako mag update kasi dumadami ma yung reads.
Sana patuloy nito pang suportahan ang story ko
(Sehun and Krystal on multimedia)
