chapter 2
so FRIENDS?
after the 'scene' na ginawa ko sa canteen last time.Pinatawag ako ni Ma'am Pina.Fourth year's Counselor // Tita ko!
"Bakit po?" tanong ko with respect.
"Alam kong alam mo ang dahilan kung bakit kita pinatawag.Now explain" sagot niya.
"Okay.I admit it.Im wrong ! Na stress lang naman ako dahil sa bago kong classmate eh" explain ko.
"Mika Antonio is it?" wala talaga kong matatago sa Tita ko. Asar.
"Yes maam." nakayuko na ko.
"Tell me,Bakit ka na iistress sa kanya?" pag talaga sya ang nag ka counsel wala kang maitatago shizz.
"Because im afraid" pahikbi kong sabi.
"Afraid of?" Si tita.
"Takot kase Baka isang araw magising na lang ako na wala na sakin ang lahat.Mawala yung kaibigan ko,Mawala yung KASIKATAN KO" Magmula kase 1st year hanggang Fourth year Im always The QUEEN of these school.Nasa akin ang Spot light.Napamahal na sakin yung kasikatan ko.At Hindi ako papayag na sa isang iglap lang mawala lahat sakin.LAHAT ng pinaghirapan ko MAPUNTA LANG SA MIKA ANTONIO NA YON.
"Yun ba? I might say that you're a Big PATHETIC young lady for being to Selfish and being self-centered.Masyado ng nalamon ng Kasikatan mo yang pagkatao mo.Asan na yung pamangkin kong Humble? Yung understanding?Yung nagpaparaya? Look at yourself iha.You change ! You are too confident sa lahat.Sana bumalik na yung Dating Nikki.Kase I can't believe na Mapupunta ka sa ganyang ugali." her voice was so dismayed and full of disappointment.
"Sorry tita,But I just can't take away all my hardship! Pinaghirapan ko to eh.Kung babawiin man tong kasikatan ko,Hindi ko kakayanin.hindi pa ko handa" pabulong kong sinabi yung last line.
"don't apologize to me.Apologize to the girl behind you" the heck.All this time may nakikinig sa insecurities ko.Ang masama pa Si MIKA Antonio ang nakikinig.
"So im gonna leave you girls And TALK" by that iniwan kaming nakatunganga ni mika.
SILENCE
yan ang nangingibabaw sa loob ng Reflection room.
"nikki" tawag nya sakin.
"I didn't mean na agawin sayo ang lahat.Hindi ko yun gagawin.Wala akong aagawin sayo kahit kailan kase Alam kong Sayo lahat ng meron ka.Pero sana Isipin mo na sa Lahat ng tao sa school ilan lang yung pwede mong pagkatiwalaan.Hindi mo alam na kapag nakatalikod ka Andaming Insecure na tinitira ka patalikod.Masasakit at bastos na salita tungkol sayo ang naririnig ko.Lalo na sa kanang kamay mo" Kanang kamay? meron ba ko?
'Sino si Yza?" tanong ko
"Si Tanya" Wtf . sabi ko na wala talaga kong mapapala dyan eh
"Malilintikan talaga sakin yang tanya na yan" nagform into fist ang kamay ko.
"Relax nikki.Wag mo ng ituloy yan.Ang mabuti mong gawin.Be yourself.Alam ko at alam mo na Your just pretending.Halata ka kaya." tawa pa nya.
"How dare you call me pretender?!" galit kong pasaring sa kanya.
"Yes you are.Napaka Loser mo.Weak ka weak" and by that,Nagdilim ang paningin ko at sinabunutan ko sya.
"Sige ibuhos mo yung galit mo sa buhok ko" Agad naman akong natigilan.Gahhdd Hindi ako toh.Di ko kayang manakit.Hindi ko kayang makipag away.. ANO BANG NANGYAYARI SAKIN? Talaga bang nilamon na ko ng Kasakiman?
"S-sor-ry" nauutal kong sabi sabay pagbagsak ng luha ko.
"Ano ka ba.Ako din sorry sinabihan kitang pretender kahit hindi naman." tumayo na sya.Inabot ang kamay nya sakin.
"So friends?" nakaabang pa rin yung kamay nya.
"Schoolmates,Di pa rin kita feel maging kaibigan eh" at tinayo na nya ko.
For the nth time i feel relax.Hindi na kumukulo ang dugo ko pag kasama ko tong mika na toh.
TIWALA , Yan ang isang ingredient para sa isang matibay na relasyon .. Sa pamilya, Kay God At Sa FRIENDSHIP.
