ျမက္ရိုင္းေတြၾကားထဲမွာ ထီးထီးႀကီးရွိေနတဲ့ အပင္အိုႀကီးကို ေမးေထာက္ကာ ၾကည့္ေနမိသည္။
အ႐ြက္လဲ တစ္႐ြက္မွမရွိသည့္အျပင္ ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ အကိုင္းအခက္ေတြေၾကာင့္ ဘာအပင္လဲဆိုတာပင္ ခန္႔မွန္းလို႔မရ။
ထိုအပင္ႀကီးကို ဘာေၾကာင့္ထုိင္ၾကည့္ေနမိမွန္း ရိေပၚမသိ။
ျဖစ္နိုင္တာေတာ့...သူအရမ္းပ်င္းေန၍ ျဖစ္လိမ့္မည္။
ေႏြရာသီ ပိတ္ရက္ကို စိတ္၀င္စားစရာတစ္ခုတစ္ေလမွ မရွိတဲ့ ဒီလို ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ ျဖတ္သန္းဖို႔ဆိုတာ ရိေပၚေခါင္းထဲ ဘယ္လိုမွ ေတြးမရ။
မားကို မလြန္ဆန္နိုင္လို႔သာ လိုက္လာရတယ္..... တကယ္ဆို သူက ေပက်င္းမွာေနၿပီး ဝါသနာပါရာ သင္တန္းေလးေတြလည္း တက္ရင္း ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းရင္း ပိတ္ရက္ကို ကုန္ဆံုးခ်င္တာ။
ဒါေပမယ့္လည္း ဒီကို မလာျဖစ္ရင္ေတာင္ ရိေပၚရဲ႕ ဆႏၵတို႔က ျဖစ္လာလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
သင္တန္းတက္တာက ကိစၥမရွိေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းဖို႔ကို မားကခြင့္ျပဳလိမ့္မည္ မဟုတ္။
မားက အဲ့ဒီလို ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ ေတြ လုပ္တာကို မႀကိဳက္တတ္သူမို႔........ ။
" သား ဘာလုပ္ေနတာလဲ အဲ့ဒါက "
အခန္းတံခါးကို ေက်ာေပးၿပီး ျပတင္းေပါက္မွတစ္ဆင့္ အျပင္ကို ေငးေနတာမို႔ မား၀င္လာတာကို မသ္ိလိုက္ေပ။
ခုထိေနရာမခ်ရေသးေသာ သူ႔ရဲ႕ အထုတ္အပိုးေတြကိုၾကည့္ကာ မားက မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္သည္။
"ရိေပၚ ခုထိလည္း ပစၥည္းေတြ ေနရာမခ်ရေသးဘူး ၊
အခ်ိန္ဆြဲေနတာ မားမၿကိဳက္ဘူးေနာ္ "
" ဟုတ္ကဲ့မား သားခနနားေနတာပါ ၊ ခုပဲ ပစၥည္းေတြ ေနရာခ်ေတာ့မလို႔ "
ရိေပၚ ေခါင္းငံု႔ကာ ေျပာလိုက္သည္။
" ျမန္ျမန္လုပ္ ၿပီးရင္ ေရခ်ိဳးေနာ္ ၊ မိုးအရမ္းခ်ဳပ္သြားရင္ အေအးပတ္ေနမယ္ "
"ဟုတ္ မား.... "
'အထက္တန္းၿပီးလည္း မနားရဘူး၊ စာဆိုတာအၿမဲေလ့လာေနရမယ္' ဆိုတဲ့ မားစကားေၾကာင့္ ယူလာခဲ့ရတဲ့ စာအုပ္ေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကိုၾကည့္ကာ ရိေပၚသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Over the Disciplines
RomanceZhanyi !!! ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ ၿပီးျပၫ့္စံုျခင္းရဲ့ ျပယုဂ္ကေလး... ခင်ဗျားက ကျွန်တော့အတွက်တော့ ပြီးပြည့်စုံခြင်းရဲ့ ပြယုဂ်ကလေး...
