PROLOGUE

19 1 0
                                    


This is a work of fiction.
Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincident

𝒕𝒉𝒆 𝒂𝒖𝒈𝒉𝒕𝒐𝒓 𝒂𝒈𝒆 𝒊𝒔 𝒋𝒖𝒔𝒕 11 𝒚𝒆𝒂𝒓𝒔 𝒐𝒍𝒅
𝒂𝒏𝒅 𝒂 𝒈𝒊𝒓𝒍 𝒘𝒉𝒐 𝒉𝒂𝒅 𝒂𝒏 𝒂𝒅𝒗𝒂𝒏𝒄𝒆𝒅 𝒊𝒎𝒂𝒈𝒊𝒏𝒂𝒕𝒊𝒐𝒏
𝒔𝒐 𝒑𝒍𝒆𝒂𝒔𝒆 𝒖𝒏𝒅𝒆𝒓𝒔𝒕𝒂𝒏𝒅 𝒊𝒇 𝒕𝒉𝒆𝒓𝒆𝒔 𝒔𝒐𝒎𝒆 𝒕𝒚𝒑𝒐 𝒐𝒓
𝒘𝒓𝒐𝒏𝒈 𝒈𝒓𝒂𝒎𝒎𝒂𝒓𝒔 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒄𝒂𝒏 𝒃𝒆 𝒔𝒆𝒆𝒏 𝒊𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝒔𝒕𝒐𝒓𝒚 𝒑𝒍𝒆𝒂𝒔𝒆 𝒖𝒏𝒅𝒆𝒓𝒔𝒕𝒐𝒐𝒅 𝒊𝒕 𝒕𝒉𝒂𝒏𝒌 𝒚𝒐𝒖



KATHLEEN'S POV

NAGISING ako sa ingay na nagmumula sa aking kaliwa sinubukan kong imulat ang mata ko upang hanapin kung sino ang gumagawa ng mga ingay na iyon,nagawa kong imulat ang aking mata at saka lumingon sa pinanggagalingan ng ingay na yon at pagkalingon ko nagtaka pa ko bakit puro blured ang mga mukha nila?

"sino kayo??" pero wala akong narinig na salita na nanggaling sa kanila maya maya inulit ko ang aking tanong natahimik sila at maya maya lang biglang may nagsalita..

"anak kami toh ng daddy mo, sina chairman at mga kaibigan mo"isang pamilyar na boses ang aking narinig at alam ko kung sino yon its my mom anong ginagawa nila dito at anong ginagawa ko dito??tanong ko, sa isip ko

" mom??what are you guys doing here and what i am doing here??" inilibot ko ang aking paningin at puro puti ang aking paligid may kama na puti nakakasilaw na ilaw at ano to dextrose?? isa lang ang alam ko kung nasaan ako nasa ospital ako

-_-

Tss ayoko panaman ng amoy dito amoy patay tss..

Isa isa ko silang tiningnan at unti unti ko nang naaninagan ang mga ito, nandito sina mom, dad, 2 kong lolo,chairman,si kian(bunso kong kapatid) si hyeong kai (older brother ko at pinaka matanda saming tatlo) at sina zach, taylon, si riggie,mga kasamahan ko sa mafia school at si alex (pinsan ko) at sino to baket blurred parin tohh at parang wala akong matandaan nangyari??maya maya lang ay lumapit sakin ang lalaking naka itim na maong at itim na leather jacket at puting t-shirt sa loob non pero hindi ko man lang nagawang pagaralan ang muka nito dahil masyadong blurred ito

Unti unti itong lumapit sakin hangang sa 1 daliri nalang ang layo ng aming mga mukha namin gusto ko mang itulak to pero parang may pumipigil saakin at sinasabing wag na akong gumalaw, pero kahit nasa ganon sitwasiyon na kami na akala ko makikita kona eto pero nagkamali ako ng akala ganon parin ang mukha niya blurred hangang sa may sinabi siya naagad nanakapagpataka saakin

"Babe.."nagulat ako sa sinabi niya nagtakaano daw "babe?... "baliw bato??......

SO GUYS HOPE YOU LIKE IT PROLOGUE
PA YAN AND MORE CHAPTER WILL COME,
VOTE, COMMENT FOR MORE CHAPTER LOVE YOU ALL❤️❤️❤️

@CHELLENICKS

MY LIFE AS A MAFIA(GANGSTER)  (ON-GOING) Where stories live. Discover now