Bazen şarjı bitmiş bi telefon gibi oluruz. Ne sevesimiz gelir. Ne konuşasımız. Tek isteğimiz ıslanmak olur. Ateşimiz sönecek sanırız. Ama o ateşi sadece mantık söndürür. Düşünmek... Fark edersiniz o zaman en önemli yapınızı. Herkesin önem verdiği şey farklıdır. Böyle zamanlarda sevdiğiniz birine sığının. Onun sizi içinizdeki ateş ve dışınızı kaplayan buzla ısıtmasını bekleyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
