"မင္းျပန္ေတာ့..."
"ဂ်ိဳ.."
"ျပန္ေတာ့လို႔ေျပာေနတယ္ေလအဲလက္စ္..."
ကြၽန္မမ်က္နွာမွာမ်က္ရည္စေတြနဲ႔ဒဏ္ရာေတြေရာေထြးေနတယ္
ဒဏ္ရာေတြကေတာ့တစ္ကိုယ္လံုးမွာပါပဲေလ
"သြားပါေတာ့အဲလက္စ္ရယ္"
တံခါးဝမွာအံ့ၾသတႀကီးနဲ႔ရပ္ေနတဲ့ကေလးငယ္ကိုကြၽန္မေအာ္ေျပာမိတယ္
ကြၽန္မရဲ႕အနာတရျဖစ္ေနမႈကိုသူေတြ႕လို႔မျဖစ္ဘူး
လံုးဝမျဖစ္ဘူး
"ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ရတာလဲအခ်စ္ရယ္..."
ကေလးငယ္ကထြက္မသြားပဲကြၽန္မကိုေျပးေပြ႕လာတယ္
သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္တဲ့အခါလံုၿခံဳမႈကိုခံစားရတယ္
"တို႔သိပ္ေၾကာက္တာပဲအဲလက္စ္ရယ္"
မ်က္ရည္စေတြဟာသူ႔လက္ေပၚမွာပဲေျခာက္ေသြ႕ကုန္တယ္
အဲလက္စ္ကဖုန္းဆက္လိုက္တဲ့အခါမိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းရဲေတြေရာက္လာတယ္
ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေမွာက္ေနတဲ့ေဒးဗစ္ကိုေခၚသြားၾကတယ္
ေနာက္တစ္ေန႔မွာကြၽန္မကိုစစ္ေမးမယ့္အေၾကာင္းေျပာတယ္
ရဲေတြျပန္သြားၾကတဲ့အခါတက္ဒီေရာက္လာတယ္
အိမ္ၾကမ္းျပင္မွာျပန္႔ႀကဲေနတဲ့အပိုင္းအစေတြကိုသိမ္းဖို႔ျပင္တယ္
ၿပီးေတာ့သူ႔အေဖအစားသူေတာင္းပန္တယ္
သားဟာေတာ့ဖန္ကြဲစေတြသိမ္းရင္းငိုေနေတာ့မွာပဲ
အဲလက္စ္ဟာမနိုင့္တနိုင္နဲ႔ကြၽန္မကိုေပြ႕ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းကိုေခၚသြားတယ္
"ရွင္ေသြးေတြထြက္ေနတာပဲ..ဂ်ိဳ"
ၿပဲလက္စကြၽန္မအဝတ္အစားေတြကိုသူကညင္ညင္သာသာပဲခြၽတ္တယ္
ၿပီးတဲ့အခါေရခ်ိဳးကန္ထဲကိုေရျဖည့္တယ္
ကြၽန္မကိုခ်ီၿပီးထည့္တယ္
သူ႔မ်က္လံုးေတြကတည္ၿငိမ္ဟန္ေဆာင္ေနေပမဲ့သူ႔လက္ေတြကတုန္ရီေနတယ္
"အဲလက္စ္"
"ကြၽန္မေတာင္းပန္ပါတယ္...ဂ်ိဳ.ကြၽန္မသာေစာေစာေရာက္လာရင္ရွင္ဒီလိုေတြျဖစ္လာရမွာမဟုတ္ဘူး...ကြၽန္မ..ကြၽန္မေတာင္းပန္ပါတယ္"
YOU ARE READING
Are You Ready, Mrs.Jonas?
Teen Fictionႏႈတ္ခမ္းထူထူနဲ႔အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ နႈတ္ခမ္းပါးေတြနဲ႔ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ "ခ်စ္တယ္..ဂ်ိဳ..ရွင္ကအရာအားလံုးပဲ" Alex နှုတ်ခမ်းထူထူနဲ့အမျိုးသမီးတစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းပါးတွေနဲ့ကလေးငယ်တစ်ယောက် "ချစ်တယ်..ဂျို..ရှင်ကအရာအားလုံးပဲ" ...
