Happy END (one-shot)

"Hoy Kara! Tara na!, tayo na daw mag peperform!"  Sigaw sakin ng kaklase ko.

May sabayang pagbigkas kasi sa  school namin kaya ayun nagperform na nga kami.

Pagkatapos namin magperform agad akong pumunta sa hagdanan para umakyat at pumunta sa room namin para makapagpalit na agad ng damit.

Pagkapalit ko ng damit agad akong bumaba kasi iaannounce na daw ang mga nanalo pero di ko sinasadya na pagkababa ko muntikan na palang masusubsob si Drake ~~~ ang crush ko!  [♥o♥]

Haha syempre kahit papano naman may crush din ako noh tulad din naman ako ng isang simpleng estudyante noh. Haha edi todo kilig na ako nun haha ganto nga itsura ko eh (o/////o) pero syempre patago lang ganto talag itsura ko nun (-.-) medyo chinita din kasi ako ng onti kaya parang ang sungit kong tignan.

"Ay sorry" sabi nya, hayyy kasi namn eh hindi kapa nasubsob edi na shoot ka sana sa puso ko whahaha! (A/N: Talandi!)

Pero syempre wala na akong imik nun kaya deretso baba nadin ako ng hagdan nun tapos nag-siuwian na kami.

~~~~

2 months na ang nakalipas mula nung mangyari yun andito kami ngayon sa classroom naglilinis, cleaners kung baga, biglang dumating yung teacher namin may dalang mga notebooks ng ibang year kaya tinulungan namin.

Sa di ko inaasahang pagkakataon notebook pala un ng mga 3rd year haha eh syempre 3rd year si aking Drake kaya ayun alam na hehe

Tingin tingin ng mga notebook..

Hanap hanap..

Haha ayun! Success! Nakita din kita! Biglang may nalalag na papel edi syempre pinulot ko.

Pagka pulot ko ng papel. Aba naman talaga ang swerte ko naman! Kinikikig tuloy ako! Haha nakita ko may number ni crush ung papel! Wait pano nagka number ni crush? Secret! Haha!

Mag abot abot ang mga ngiti ko sa mata ko dahil sa sobrang kilig ko! Haha eto na to this is it! Itetext ko na si crush!

Pagka uwi ko ng bahay agad kong kinuha ung cellphone ko at agad syang tinext.

To: Drake

Hello!

Maya maya biglang nag ring yung cellphone ko.

From: Drake

Who are you?

Ay taray! Umi-ingles! Haha nosebleed tayo dyan!

To: Drake

Ako nga pala si kara.

Hanggang sa nakatulog na ako kasi anong oras nadin kakahintay ko ng reply nya.

~~~~

Kinabukasan

Pagkagising ko kinuha ko agad cp ko at pagkatingin ko... Ay jusko! Haha lord thank you po! Sa blessing!

From: Drake

Ahh. Ok. Hello din! :)

At pagkatapos nun di na ako nakareply kasi nagmamadali na ako papuntang school late na kasi ako nagising biruain mo ba naman nagising ako ng 5:30am tapos ang pasok ko 6:00am kamusta namn yon??!?!

=School=

Wala naman kaming masyadong ginawa, nag quiz lang at nag design ng room para sa pasko, oh diba August pa lang pero todo design na kami pero sabagay malapit na nga naman ang ber months.

Pagkatapos namin nag-siuwian na kami..

Pagkauwi ko tinignan ko yung cp ko kung may txt and meron nga! Haha.

Open phone...

Unlock phone...

Tingin tingin....

Ay letche! Rewards lang pala akala ko naman kung sino na! Haiiiist!!!! Naman oh!

Maya maya biglang nagring yung cp ko. May tumatawag sino naman kay-

Ay Bundat! Totooo ba to?!?! Si Drake!??! Tumatawag sakin???!?!?! Masagot nga.

"He-ello?"

"Hi!"

"Ba-bakit ka po napatawag?"

"Ah wala naman gusto lang kitang makilala ok lang ba na tumawag ako? Saka wag mo na akong i-po pinapatanda mo naman ako"

"A-ah o-ok lang naman"

At dito na nga nagsimula ang story naming dalawa tuwing uuwi ako lagi syang tatawag hindi ko na nga alam kung ano na ba talaga sya para sakin.

Isang araw na lang bigla syang nag tanong.

"Ahh kara? Pwede bang mang ligaw?"

A-ano daw?!?!

"HUH??!?!"

"Ah kasi alam mo mahirap umamin na may nararamdaman ka para sa isang tao kaya ngayon naglalaksa loob ako na magtanong sayo kung pwede ba manligaw?"

"Ah.. ano ah.. c-cge bakit hindi?"

Months have passed december na ngayon 2 months na mula nung mangligaw sakin si Drake, ang status namin ngayon? Ano nga pala un? M.U. ba yon?... muka naman syang seryoso kasi 2 months na syang nanliligaw kay naman nakapag desisyon ako na sagutin na sya...

~

~

~

~

~

~

~

Pero nagkamali pala ako dahil matapos ang ilang buwan pagkatapos ko syang sagutin... nalaman ko na may iba pala sya na hind lang twice, trice, kundi 4 pala kami sa buhay nya at masaklap pa neto nalaman ko lang sa kaklase ko na kabarkada ang tropa nya.

Sobrang sakit.. sobra hindi pa nga sapat ang salitang sobra para ma express ang sakit nanararamdaman ko ganito pala ang umibig, ganiti pala ang masaktan ng taong mahal mo at akala mo mahal ka talaga.

~~~

3 days  passed

Tatlong araw na ang nakalipas simula ng malaman ko na nai timer lang pala nya ako at masakit pa neto nakipag break na ako sa kanya kaso pagka break namin wala pang 1 week may babae nanaman sya... ang tanga ko lang bakit di ko naisip na oi kara! 1st year ka lang bakit ka nama seseryosohin nyan? At oo tatlong araw nadin akong lutang hindi kumakain nagtataka na nga ang mga kasama ko dito sa bahay kung bakit ako ganito sinasabi ko na lang na diet na ako kasi hindi naman nila alam na yung anak nila kakagaling lang sa break up. Dahil bawal pa nga ako at nagawa kong mag sinungaling sa pamilya ko, pati grades ko nadadamay nadin, nawawala na ako sa dapat ginagawa ko lutang ako pag- nagkaklase kami, hindi ko na alam ang gagawin ko lagi na lang ako nagkukulong sa kwarto ko para magmukmok, para lang kay DRAKE na manloloko! Babaero! At malawang kwenta!...

Pero sa tatlong araw na un para bang kusang sumuko ang sarili ko sa kakaiyak, kakamakaawa sa kanya na baliakn nya ako (eh wala eh tanga) na para bang naisip ko na i need to move on.

Kahit masakit, kahit sobrang sakit kailangan kong mag move on.

Lumipas ang bagong taon, ang valentine's day, pero masasabi ko na oo masakit padin medyo naiiyak padin ako tuwing naaalala ko un pero naisip ko din na bakit kaya hindi naging kami hanggang sa huli at ang nanyari lang ay una HAPPY pero mage-END  din pala to naisip ko na he's not the right one for me and i'm too young to do this kinds of things.

I should study first and make sure that i have a future and one day i will meet someone who's better than him and he will love me better than i do and even if hindi pa ako nakakamove on ng todo sa kanya someday i will but now i take this as a lesson from God that i should not rush this kinds of things that it will come in the right right time.

=end=

(A/N: Salamat po sa pagbabasa, pagpasensyahan nyo na po kung di gaanong kagandahan :) pls vote and comment)