Why me?

CHAPTER 4

HI! MGA MAHAL KONG READERS! PASENSIYA NA KUNG NGAYON LANG NAKAPAG - UPDATE, NAGKAPROBLEMA KASI ANG CONNECTION EH! SANA AY HINDI KAYO NAIINIP SA PAGHIHINTAY?
AT NAWA'Y MAGUSTUHAN NIYO ANG CHAPTER NA ITO SALAMAT! ✨💕

SATURDAY - 2:25 PM (MALL)

Weeks past na pareho lang ang nangyare sa buong linggo ko. SCHOOL , WORK , SCHOOL na naman , WORK nanaman. At ngayon nandito kami nila Chloe at Rauxe sa mall.. mag-girls date daw kami pampalubag - loob na din daw nila to sa ginawa nila saking kahihiyan noong nakaraan na kasama namin si Andrew. Kase naman hellooooo!? kakakilala lang namin doon sa tao tapos ganun sila umasta.

Napapailiang nalang talaga ako kapag naiisip ko yun tyaka simula nung napaguusap naming tatlo yung about sa BOYFRIEND THING? na sinasabi nila hindi na nila ako kinulit. Why? well because they triggered something in me.

At oo nga pala sabi nila sakin kanina na magssleep - over sila sa apartment ko mamayang gabi total nga't day - off ko pala ngayon at bukas kaya heto ako't nagmo - mall ako kasama sila. Ngayon lang uli namin to nagawa kaya sulitin na daw. It's really nice though na maraming kaming time ngayon to spend together.

If ever na curious talaga kayo about sa kung anong pinag-usapan namin about that BOYFRIEND THING nila? Well ganito kase yun...

FLASHBACK

"WHAT!!!? Anong pinagsasabi niyong It's my opportunity to have a boyfriend? You guys know that I have no time for that kind of nonsense right?" mahaba kong palawinag sa kanila. Ngayon lang ulit nila na bring - up itong topic na to. Dati pa din kase nilang akong pinipilit pero I always decline to that boyfriend thing offer nila. Alam naman nang dalawang ito ang isasagot ko so why asking me again diba.

"Ano kaba? Ano yun ganyan ka nalang habang buhay? Kelan ka magkakainteres? o should I say magkakainteres kapa ba sa ganito ha?" sunod - sunod na tanong sakin ni Chloe. Nalimutan na ba nila? nalimutan na ba nila kung ano ang tunay kong dahilan...

"Guys? just please stop okay..." ayokong nang marinig pa ang ano pang mga sasabihin nila. Lahat nang memorya nang nakaraan ko ay bumabalik nanaman. My heart felt cold because of the memories that came back, the memories that my parents are still alive, and the reason why they died.

My tears fell in just a split seconds...

Bigla namang naalarma sila Chloe at Rauxe nang makita nilang tumulo ang luha ko at sunod - sunod na iyon na kahit ako mismo ay hindi ko na mapigilan. They both rush towards me and hug me, bigla silang nagsosorry ulit dahil siguro may narealize sila na meron silang nasabi kaya ako nagkakaganito... Alam ko naman na iniisip lang din nila ako pero I just can't.. not now , not tomorrow , not next year. I just don't know ....

END OF FLASHBACK

Nagtatalo ngayon itong dalawa kung saan kaming fast - food chain kakain. Gusto ni Rauxe sa JOLLIBEE kase tatak pilipino daw at talagang masarap ang mga pagkain tyaka daw bata palang daw favorite na daw ng lahat ang jollibee. Pero ito namang si Chloe gusto sa CHOWKING masyado na daw nakakasawa ang jollibee lagi nalang daw. Pwedeng ba daw maiba naman? Masarap din naman daw mga pagkain sa chowking eh. Para sakin kahit saan basta makakain lang medyo nagugutom nadin ako eh. Yung mga kainan din kase sa mall na ito eh magkakatabi lang. (JOLLIBEE , MCDO , CHOWKING , KFC , MANG INASAL) Nang naririndi na ako naglakad ako papuntang mcdo at iniwan sila, syempre sa mcdo ako nagtratrabaho kaya kailangan kong maging loyal. Buti nalang din sumunod na sila sakin agad.

Habang umoorder si Chloe nang pagkain, pinaguusapan naman namin ni Rauxe kung anong bibilhin namin snack at iba pang groceries para mamaya sa sleep - over at para daw may stock nadin ako.