Zawgyi
"သားစစ္ေရ ဒီမွာ သားရဲ႕ဖုန္း"
စစ္နိုင္ အိမ္ေရွ႕ပန္းၿခံထဲက ပိေတာက္ပင္ႀကီးကို ေရေလာင္းေနတုန္း ေမေမ့ဆီကေန ေအာ္ေခၚသံၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ကိုင္ထားတဲ့ေရပိုက္ကိုခ်ၿပီး အိမ္ထဲအျမန္ေျပးဝင္ရတယ္။
"ဟဲလို အမိန့္ရွိပါခင္မ်ာ"
"စစ္နိုင္လား ဆရာပါကြာ"
"ဟုတ္ကဲ့...ဆရာ"
"ေက်ာင္းကို အခုလာခဲ့ေပးလို႔ရမလား ၊ ဆရာ မင္းနဲ႕တိုင္ပင္စရာေလးရွိလို႔"
"ဗ်ာ....ဟုတ္ကဲ့ ၊ ကြၽန္ေတာ္ အခုပဲ လာခဲ့ပါ့မယ္"
စစ္နိုင္ဖုန္းခ်ၿပီးတဲ့အခါ ေဘးမွာအသင့္ရပ္ေနတဲ့ေမေမက စစ္နိုင္ကို ဘာအေၾကာင္းလဲဆိုတာ ေမးဆတ္ေမးလာတယ္။ ေက်ာင္းကဆရာဆိုတာကိုေျပာၿပီး ေက်ာင္းသြားရမယ္ဆိုတာပါ တစ္ခါတည္းခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္။
"သားရဲ႕ပါးကိုလည္း ေျပာသြားအုန္း"
ရိုးရိုးရွင္းရွင္း တီရွပ္ဝိုင္းနဲ႕ေဘာင္းဘီကိုဝတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ တံခါးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့လက္စြဲေတာ္ေက်ာပိုးအိတ္ကို ျဖဳတ္ယူလို႔ ပါးရွိေနတဲ့စာဖတ္ခန္းဆီ သြားရျပန္တယ္။
"ပါး ကြၽန္ေတာ္ကို ေက်ာင္းကေခၚေနလို႔ သြားလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္"
"ေအး...ဂ႐ုစိုက္သြားအုန္း"
"ဟုတ္ကဲ့ ပါး"
အိမ္ကေန ကားမွတ္တိုင္ကိုလမ္းေလွ်ာက္လို႔ ဘတ္စ္ကားနဲ႕ပဲ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို သြားရတယ္။ တကၠသိုလ္ေတြ ပိတ္ထားတာမို႔ ေက်ာင္းရဲ႕အဓိပတိလမ္းႀကီးက ရွင္းလင္းလို႔။
"သၾကၤန္ေတာင္ က်ေတာ့မယ္"
ဧၿပီလထဲဝင္လာၿပီမို႔ အခုဆို ပိေတာက္ပင္မွာ ပိေတာက္ဖူးေလးေတြ ရွိေနတတ္ၿပီ။ ဒါပင္မဲ့ ဒီပိေတာက္ဖူးေတြက သၾကၤန္မိုးနဲ႕ထိမွ ပန္းပြင့္လာၾကမွာ။
အေခါက္ေပါက္မနည္းေရာက္ဖူးေနတဲ့ ျမန္မာစာဌာနကို ဦးတည္ေလွ်ာက္လို႔ ပါေမာကၡခန္းထဲကို တစ္ခါတည္းတန္းဝင္လိုက္တယ္။
"စစ္နိုင္ ေရာက္လာတာျမန္သားပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
YOU ARE READING
YELLOW ME
Fanfictionအဝါရောင်တွေကို ချစ်တယ်..... ပြီးတော့ မြန်မာနိုင်ငံသားလေးကိုရောပဲ..... အဝါေရာင္ေတြကို ခ်စ္တယ္..... ၿပီးေတာ့ ျမန္မာနိုင္ငံသားေလးကိုေရာပဲ.....
