"Ben öykü . İçine kapanık , kilolu, gözlüklü, orta okulda sevilmeyen ,arkadaş grubu olmayan asosyal , şu ana kadar kimseyle sevgili olmamış bir kızım. Sevmenin ve sevilmenin nasıl bir his olduğunu tatmamış , yalnızlık ve mutsuzluk içinde hayat mücadelesi veriyorum. Evet ailem yanımda ama onlara bazı şeyleri anlatamıyorum. Üzülsün istemiyorum ve beni anladıklarını da düşünmüyorum. Her istediği olan bir insan da değilim. Ailemin durumu iyi olmadığı için bana oyuncak alamıyorlardı. İlk hayal kırıklığım: Ozamanlar yakın arkadaşım ;ecrinin annesi beni çağırdı iki oyuncak Barbie bebek gösterdi o an o kadar mutlu oldum ki benim de bebeğim olacaktı . Hangisi daha güzel diye sordu ecrinin annesi. Bende sarı saçlı olanın daha güzel olduğunu söyledim. Sonra da Ecrin bunu çok beğenecek dedi . Ve bana oyuncak almamıştı . Ecrin benim tek arkadaşımdı o da taşındı mahallemizden. Orta okulda sevilmiyordum çünkü popüler değildim dedim ya arkadaşımda yok kim niye takılmak istesin ki gülmeyi bilmeyen, kendini ifade edemeyen ,özgüvensiz biriyle? O zamanlar çok mutsuzdum. İstiyordum ki arkadaşım olsun sevileyim . Ama olmuyordu o kadar alısmışlardı ki insanları sevmeyi değil kullanmayı bu yüzden arkadaş olmak istemiyordum kimseyle . Gruplara giriyordum beni de alsınlar aralarına , beni de sevsinler istiyordum ama kimsenin kimseyi sevmediğini , herkesin birbiri hakkında konuştuğunu gördükten sonra kimseyle arkadaş olmak istemedim. Sonra zayıflamak istedim Kiloluydum annem beni diyetisyene götürdü ama yediğim içtiğime dikkat edemiyordum. İştahlıydım. Ve kilomu veremedim. Ama artık liseye geçtim. Yeni bir sayfa açmanın zamanı geldi. " Bunları Seda hocaya demek isterdim ama olmaz. Bana üzülmesini istemem. En iyisi bazı şeyleri şimdilik içime atmam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmek için Sen🌹
RomanceSeni o kadar çok sevdim ki .. o kadar güzel güldün ki bana ben bile beni sevdiğine inanmıştım.
