Lighthouse

51 7 6
                                    

BGM _ Ren Ran - Wu Ren Zhi Dao
              任然 - 無人之島
သီခ်င္းနားေထာင္ေစခ်င္တယ္💓
____________________________________
" ရွင့္ဘက္က ရွင္းရွင္းလင္းလင္းလုပ္ေလ!! "

"ဟုတ္ၿပီ ငါမင္းနဲ႔ ဆက္မပတ္သက္ေတာ့ဘူး"

လက္ႏွဖက္ေျမႇာက္ျပကာ အရံွုးေပးသြားေသာ ေကာင္ေလးကို ေကာင္မေလးက ရင္နာစြာ စိုက္ၾကည့္ရင္း ေကာင္ေလး၏ ရင္ဘက္ကို တြန္းတိုက္စြာ ထြက္သြားခဲ့သည္။

ထိုျမင္ကြင္းေတြနဲ႔ ေဝးရာ တေနရာမွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္....။

22 နာရီ 22 မိနစ္ထိပဲ....
ေငးေနတာေတာ္သင့္ၿပီ!

ဆက္ကနဲ အသိဝင္လာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ရသည္။

ဘာေတြလဲ...??

ခုနက စကားကေရာ ဘယ္သူေျပာသြားတာလဲ?
အသံဩဩနဲ႔ လူတေယာက္...

အနီးနားက ျဖတ္သြားေသာ လူေတြကို
ဆြဲလွည့္ၿပီး ေမးၾကည့္ေတာ့ အရူးတေယာက္လို  တြန္းထုတ္ကာ ထြက္သြားၾကသည္။

ဒါကေရာ ဘယ္ေနရာလဲ??
ဘာလဲကြာ!!!

"ဟူး...."

စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ေမာ့ၾကည့္မိတဲ့ ေကာင္းကင္ဟာ northen lights ဟုေခၚေသာ အလင္းတန္း ေတြက ေကာင္းကင္ထက္မွာ ေျပးလႊားလို႔....။

"ဝါး...လွလိုက္တာ..."

ႏႈတ္ခမ္းေတြက မသိလိုက္ခင္မွာပဲ ျပံဳးမိသြားရင္း ေျခလွမ္းေတြက ထိုအလင္းတန္းေတြ ရွိရာသို႔ အေျပးအလႊားေျပးေနမိသည္။

ေမာေပမယ့္လဲ အဓိက ေနရာကို မေရာက္မခ်င္း မရပ္တန္႔မိ...။ ထိုအလင္းတန္းေတြရဲ႕ အစကို သိရမွျဖစ္မည္ ဆိုေသာ စိတ္ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြက ပို၍ပင္ သြက္ေနခဲ့သည္။

"ေဟး...ေဟး...ေျဖးေျဖး"

ဆက္ကနဲ အသိဝင္လာတဲ့ အခါ.... တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္ေႏွာက္ျခင္းခံေနရသည္။

"ျပဳတ္က်မယ္ေလ...ပင္လယ္ထဲ ခုန္ခ်မလို႔လား?"

ထိုလူထံမွာ အၾကည့္လႊဲရင္း ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္တဲ့ အခါ အျပာေရာင္ ပင္လယ္ျပင္ တခုသာ ရွိသည္။

LighthouseWhere stories live. Discover now