Chapter 1
"Miss Arsenal!" Napabalik ako sa ulirat ng sinigaw ni Prof ang apelido ko. Nagkatinginan ang mga kaklase ko at pimagbubulungan na naman nila ako. Here it goes again.
Yumuko nalang ako para maiwasan ang kahihiyan. "Sa'n na naman ba lumilipad and isip mo?" Tanong ni Prof sakin.
"Sorry po, sorry." Sincere na paumanhin ko, nakayuko lang ako habang tinitignan ang notebook ko.
"Can you please explain what is love?" Napangiwi naman ako sa tanong niya.
Tumayo ako habang nakayuko parin habang nasa likod ang dalawang kamay ko at pinagsasalikop ko ito.
"Uh, love? Love is uhm, uh..." Tinignan ko si Prof at poker face lang siya. Yumuko ulit ako, I don't want attention. Ayokong pinag-uusapan ako at pinagtitinginan.
"Love is I don't know, sorry Prof." Nahihiya akong umupo pero bago paman ako makaupo ng tuluyan ay hinampas ni Prof ang mesa nya gamit ang metal na ruler nya at gumawa ito ng nakakabinging ingay.
"Sino may sabing umupo kana? Love hindi mo pa alam? Okay, okay. For not answering my question and for being inactive to my class, I suggest that you will clean the school's gymnasium N.O.W." What? Hays, I love cleaning though.
Natapos na ang klase ni Prof. Charity at ngayon papunta na akong gymnasium para maglinis doon. May pasabi-sabi pa siyang 'N.O.W' eh na pagkatapos pa palang pala ng klase niya.
Uhm btw, hindi pa ako nakakapag-introduce ang sarili ko sa inyo. Now let me.
I'm Celeste Exa Arsenal, my family used to call me Exa and I'm fine with it. I'm a first college learner, 18 years old. And I can say I'm a very introvert person, I can tell because I have no friends, I don't like attention and I don't like to talk too much. I'm born to be alone.
Narito na ako sa tapat ng gym at nakita ko pang merong mga varsity at volleyball players and nandito. Pumunta ako sa janitor's room para kunin ang mga gamit ko. Nakita ko pa si Ate Marites, kilala ko sya kasi madalas ako dito e. Share ko lang, ba't ba?
Dala-dala ko ang mop at timba nang umupo ako sa dulong likod ng mga benches. First of all, nahihiya ako sa mga ka-schoolmates ko because I'm not a bit attractive. Maganda ako kasi wala naman kasing taong pangit eh, meron lang talagang hindi attractive like me.
Second, ilap ako sa mga boys, boys NOT men. They are different. Boys are jerks, men are not... Sometimes?
Last, this school's cheerleaders are bullies. I've heard that 'yong captain daw nila is bullying the nerdies here. Ano bang kasalanan ng mga nerdies sa kanila? Napapansin ko kasi sa mga nababasa at napapanood ko ay mga nerdies are often to be bullied. 'Buti nalang kahit nerd ako ay hindi ako fond sa mga bullies. I have these braces na walang kulay kasi parang ayoko lang, and this fancy eyeglasses para may fashion naman kahit konti.
Nagsimula ng magsialisan ang mga tao dito sa gym, I glanced at my wristwatch and it's 6:34 na. Oh, so naka-dalawang oras ako kakaupp sa bench huh?
Nagmop na ako at inayos ang mga upuan doon. Mop here, mop there. Pinunasan ko ang pawis ko gamit ang kamay ko, bakit hindi ako nagdala ng panyo? Okay, whatever.
Natigilan ako sa pagma-mop ng may nag-abot ng panyo sa harapan ko. I can say na lalake siya. Or should I say varsity player. Hindi ako nag-abalang tingalain siya because he's so tall you know? Nakatitig lang ako sa panyo, why he is giving me that?
"Uhh no need." Maikling sabi ko tyaka tinuloy na sa ginagawa. This time, tumalikod na ako sa kanya. Baka madisappoint sa mukha kong mukhang dugyot na nga, dugyot na dugyot pa.
"Parang kailangan mo eh, tsaka hindi pa naman ginagamit 'to." Nagtanong ba'ko? I know, dapat magpasalamat pa ako sa kanya kasi nagmagandang loob siya but I don't know. Maybe I was intimidated by his presence.
"Save it. Ibigay mo nalang 'yan sa babaeng paluluhain mo." Wait what? Did I just said that? Oh my! I'm becoming a rude frog. It's okay because all boys are JERKS! Kaya ayokong magka-lovelife eh, hassle.
Malapit-lapit na rin akong matapos sa ginagawa ko pero 'yong lalaki umupo doon sa benches habang nakatitig sakin. Hindi pa ba siya aalis? Baka balak pa akong i-rape nito ah? Don't be so harsh, she's a good-looking man Exa. Pero ika nga nila, looks may be deceiving.
Sa wakas, natapos rin! Kinuha ko ang panyo sa bag kk tsaka sinimulang punasan ang katawan ko't leeg. Mamaya nalang ako maliligo, pagdating sa bahay.
"You look hot with that position huh?" Whaaaaaaat?!!!
Nilingon ko ang lalaki at oh, he's so manly with his smirk. "Nani te itta no?" Nawindang ako sa tanong nya ah?
"You look hot babe." Literal na nanlaki ang mata ko. Mabilis kong hinablot ang bag ko tsaka mabilis na kumaripas ng takbo sa exit. Bago paman ako nakalabas ay nilingon ko ulit siya.
"Baka, watashi wa pervvy shinaide kudasai!" Sinigaw ko sa kanya ang japanese accent ko. Kakapanood ko 'to siguro ng anime. Madali lang akong nakasakay ng taxi pauwi samin.
Somehow, I felt guilty with what I said awhile. Maybe he's trying to help me out or uhm compliment me? No one ever dared to compliment me with a hot, sexy words. Am I a softy person?
A/N: Napansin nyo siguro no na lame siya. But can you promise me na sasamahan nyo si Exa sa adventure niya? Sino kaya ang guy na iyon? Is he the leading man of Exa?
We will find out in the following chapters.
Please vote and follow me, lovelots :) ❤
