Adsız Bölüm 2

32 0 0
                                    

Bundan tam bir yıl önceydi.Kim nerden bilebilirdi hayatımı değiştirecek bir adama tutulacagımı?Evet ben aşk insanı değildim. Kesinlikle değildim. İşler nasıl buraya kadar geldi inanın bilmiyorum. Aşk dedikleri şey bu işte sanırım.

Üniversteye başladığım ilk gün. Herkesin ağzında aynı isim ; JACK.İnanın o sıralar ondan kesinlikle nefret ediyordum. Zaten çok sevilen insanları hep sevmemişimdir. Peşinde divane olan kızlar, kendini ispatlamaya çalışan ergen grupları, herkes onun peşindeydi. Ve bu durum benı gıcık ediyordu. Onun üst sınıf olduğnu sanıyordum. Çünkü hep büyük sınıflarla birlikte takılıyordu. Gözüme takılmıştı,kendime itiraf edemesemde onu hoş bulmaya başlamıştım. Ama ne zaman aynı ortamlarda bulunsak onu terslemekten asla vazgeçmiyordum. Bende o salak kızların arasında jack aşıgı olmak istemiyordum. 

Onu terslemelerim dikkatini çekmiş ve beni farketmişti. Tabiki ona hayır diyen kız olamazdı,o kız ben olacaktım. Hoşlanmamın bir onemi yoktu, onemli olan kendini beğenmiş budala bir insanın, dünyanın kendisi üzerine kurulmadığını, herkesin olmadığı gibi onun da vazçilmez bir insan olmadığını ona gösterecektim. Aslında ona iyilik yapmış olacaktım. Bu gerçekten eğlenceli olacağa benziyordu, ya dao sıralar ben öyle zannediyordum.

Dışarıdan ne kadar da normal bir insana benzesemde aslında birçok piskolojik sorunu içimde barındırıyorum, ilk olarak anksiyete bozukluğu denildi daha sonra obsesif komplesif bozukluğu ( takıntı ve kaygı bozukluğu )olduğu anlaşıldı. Daha sonra panik atak,ve sonunda bipolar bozukluğu ( duygu durum bozukluğu) teşhisi konuldu. Hayatımı derinden etkileyen bu hastalık ölene kadar peşimi bırakmayacaktı.. Sürekli ilaç kullanmam gerekiyordu, tabi ben bu ilaçlardan hiçbirin kullanmadım. Neyse  asıl konuya devam edelim

Nöbet geçiriyordum, ah bundan hep nefret ettim. Hele de okulda bu nöbetler daha can alıcı oluyordu. Dikkatlerin üstümde olmasından nefret ediyorum! (İnanın okurlardan başka gerçekten bu  sorunlarımı ailem dışında bilen yok ) Hangi camı kapıyı kırsam diye düşünürken sürtüğün biri bana sataşıyor,ne halde oldugumu nasılda farkedemezki. Durumdan istifade edip beni küçük düşürerek jacken gözünde değerinin artacağını falan düşündü sanırım.Bu aptalcaydı, tabi ki nöbet esnasında bunu düşünecek kafa bende yoktu. O an camı kapıyı bırakıp kızın üstüne atladım...

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 18, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

love isWhere stories live. Discover now