"♡"

Anlamazsın bir platonik aşkı, hiç hissetmeden derdim ama hissettin ve acı da çektin, özledikçe içinde tutmasını ve içinde tekrar tekrar yıkılmasını, acılarının daha da derinleşmesini hissettin değil mi, benden çok daha fazla hem de, bilirsin ben umursamazım, ama sen nasıl böyle güçlü kaldın, yanında kimse yokken nasıl böyle güzel güldün, nasıl acıların bu kadar kesinken hayata inat bu kadar güzel gülümsedin,

Nasıl başardın bunu,

Ne kadar zor oldu, canını nasıl yaktın bu kadar ve canın yanarken nasıl erittin beni bu güzel gülüşünle?

Başkasını kırmamak için kaç defa yıktın geçtin kendini peki?

Bana da öğretir misin böyle güçlü olabilmeyi...?