Mr. Illustrator

Prologue:

"Oy, nakita mo naba ba ang bagong libro na ini-lustreyt ni Kuya Jayme? Balita ko ang ganda daw nun eh."

"Hihi, oo nga eh, I had one na. I made bili last time nung I went to the bookstore. And did you know ba na he is a singer? You know, I make a little stalkie chuchu sa internet and I learned na meron siyang talent in kanta. Oh my gee. His voice is awesome pala. I think I'm inlove with him"

Napahilot ako ng sentido ko nang marinig ko ang boses nayon. Na pa-roll eyes ako actually. Masakit sa tenga yung conyo niya. Hindi ko alam kung paano niya na construct ang sentence niya.

Naglakad na ako palayo sa dalawang nag-uusap. Narinig ko nanaman ang pangalan niya. Alam kong siya ang tinutukoy ng mga batang yun. Siya lang naman ang Jayme na kilala kung illustrator eh. Napabuntung-hininga ako. It has been year nung huli kaming nagkita at hindi maganda ang kinalabasan nun. I shrugged off the memories that are starting to flash again on my mind. I need to move on. I need to forget him.

Actually, nandito ako ngayon sa bookstore. Naghahanap ng libro ng paborito kong author, Si nayimoody. Habang isa-isa kong iniis-scan ang mga libro ay my nahagip ng tingin ko. Tiningnan ko itong muli pero wala na siya. 'ano ba naman to, narinig ko lang ang panggalan niya ini-imagine ko na siya. Tsk. Hanapin ko na nga ang libro, baka mamaya nag aalburuto na ang mga babaeng yun kakahintay sa akin sa foodcourt.'

Bumalik na ako sa paghahanap at ang swerte ko nga nman, nakita ko na din ang librong hinahanap ko. "My Poker Guy by nayimoody"- basa ko sa nakasulat na libro. Tumalikod na ako at

"Aray/Ouch!" magkapanabay naming sabi ng nakabunggu-an ko.

"Sorry, hindi ko sinasadya. Nagmamadali kasi ako." Tumayo na ako at pinulot ang libro. Hindi ko manlang sinulyapan ang nabunggo ko. Pero swerte ata ako ngayong araw dahil hindi ko napansing nakawak pala ako sa nilalagyan ng mga libro at nahila ko ang mga iyon ng hindi sinasadya. Napapikit ako at hinihintay na malaglag ang mga libro sa akin.

Ilang minuto na akong naghihintay pero wala pa din akong nararamdaman. Minulat ko ang mga mata ko at napanganga. 'NAMAAAAN. Nakakahiya yun!! Wrong move este maling akala ako.'

Dali-dali na akong pumunta sa counter at nagbayad. Pagkakuha ko ng binili ko ay lumabas na ako. Pero napatigil ako ng makita kong my nakatayo sa labas ng bookstore at tinitignan ako...my face became pale. My heart is beating fast than normal circumstances.. My knees are shaking. My hands are sweating big time.

Before I could even utter a word, he grabbed me and kisses me. Matagal bago bumalik ang huwisyo ko dahil sa gulat.

*PAAAAAAAK*

Napangsinghap ang lahat ng nakakita. Tumulo ang luha ko.

"Wala kang karapatang gawin yun. Hindi pa ba sapat ang sakit na nararanasan ko ngayon dahil sa ginawa mo? Nawala na ang lahat sa akin. Nawala siya sa akin. Tama na please."

Tumalikod ako at salamat sa Diyos wala nang nangyari habang papunta ako sa sasakyan ko.  Nang makapasok ako ay ibinuhos ko lahat ng sakit na naramdaman ko sa mga nakalipas na buwan. Kahit kelan ay hindi ako umiyak. Ngayon lang.. Kinuha ko ang wallet ko at tinignan ang isang ala-alang natitira sa akin.. isang larawan iyon. Hindi lang basta larawan.. drawing niya iyon. Drawing ng mukha niya....

'kamusta kana mahal ko? Kamusta na ang Mr. Illustrator ko?'

-----------

Authors Note: This story is composed of ten to fifteen chapters only :D

Comments are highly appreciated. Thank you :D