Gözlerini vahşi alfadan çekememişti. Nefesi boğazında takılı kaldı. Nefes alamıyordu. Ellerini göğsüne koyup üzerindeki kıyafeti sıktı. Parmak uçlarında papatyalar vardı. Gözleri şaşkınlıkla açılırken karşısındaki vahşi alfaya baktı. Ruh eşini ilk görüş böyle bir şeymiydi?
Vahşi alfa minik omeganın yanına gelip bileklerini tuttu ve kelepçeleri kırdı. Ruh eşinin vahşi bir alfa olacağını hiç düşünmeyen omeganın şaşkınlığı hâlâ üzerindeydi. Ondan çok korkuyordu, hızlı ve sert hareketleri vardı. Titriyordu minik omega.
Vahşi alfa dirseğinden tutup minik omegayı sürüklemeye başladı. Diğer vahşi alfalar ise esir tutulan omegaların bileklerini çözüyorlardı.
"Nereye götürüyorsun beni?" sorduğu soruya cevap vermedi ve sürüklemeye devam etti.
Korkudan titriyordu. Ruh eşiyle böyle karşılaşmayı beklemiyordu. Hele onun vahşi olmasını asla beklemiyordu. Kaderinde yazılıydı vahşi alfa.
"İsmin nedir omega?" kalın tınısı etrafına yayılınca ona baktı. "Je-Jeongguk" yandan bir gülüş atıp önüne döndü. Minik omega gördüğü gülümsemeden cesret alıp "Beni nereye götürüyorsun?" diye sordu.
"Seni onlardan kurtardım. Çeneni kapasan iyi edersin."
Dedikleriyle gözleri doldu minik omeganın. Niye bu kadar alıngan olduğunu anlayamadı o an. Haklıydı minik omegayı kurtarmıştı. Yoluna bakmalıydı ve buna şükretmeliydi.
Kurtulmanın vermiş olduğu rahatlama ile geri plana attığı düşünceler beynine uçuşmuştu. Acaba ailesini bulabilecekmiydi? Yoksa ruh eşi onu yanına alacakmıydı? Alacak ise bile onunla nasıl yaşayacaktı? O vahşiydi onun yanında kalamazdı ki.
Ormanlık alanı geçtiklerinde önünde bir sürü kulübe duruyordu. Geniş alana yayılmış kimisi büyük kimisi küçük bir sürü kulübe vardı. Burada yaşıyor olmalıydı.
Kulübelerin yanından geçerken dikkatle minik omegaya bakan vahşi alfalar vardı. Gözlerini omegaya dikmişlerdi. Sadece alfa kokusu vardı. Omega kokusu yoktu.
Bileğinden tutup omegayı sürükleyen alfa onu gerçekten korkutuyordu çünkü omega yoktu. Ne omega kokusu ne de omega. Tek başına bir sürü vahşi alfanın arasında kalmıştı.
Etrafına ürkmüş bakışlarla bakarken kocaman bir evin önüne geldiklerinde yanındaki vahşi alfa bileğini daha çok sıktı. Hızlıca eve girdiklerinde minik omegayı öne doğru savurdu.
Evde sadece minik omega ve vahşi alfa vardı. Yüzüne bakmaya korkan minik omega başını önüne eğip ayaklarına baktı.
"Bundan sonra burada benimle ve ailemle yaşayacaksın. Evden dışarıya çıkmayacaksın. Anladın mı beni?"
Yüzüne bakmadan kafasını sallayan omega kaderine boyun eğdi.
☾︎☾︎☾︎
Umarım beğenirsiniz.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
