Celebrity Series 2: Valiant

PROLOGUE

"So, this is a goodbye interview then." Nginitian ko ng malungkot ang babaeng maluha-luhang nakatingin sakin na parang wala ng pakialam sa camera na nakaharap saamin.

Buntong hiningang tumayo ako at niyakap siya bago bumalong na sapat na para marinig ng ibang tao na nanonood saamin. "It's not a goodbye, It's a see you later." Bulong ko bago tuluyang tumalikod para umalis sa lugar kung saan ang nakasanayan ko.

Lugar kung nasaan ang camera na kayang kuhanan ang mga memoryang hindi ako sigurado kung maaalala ko pa.

Isang mahigpit na yapos naman ang sumalubong saakin pagtalikod ko sa mga tao.

"Rester."Nagulat man ay nagawa ko paring kumalma. Hindi, pinipilit kong palakasin ang loob ko dahil kung hindi ko gagawin ay baka ito na ang huli naming pag kikita.

"You should have told me." Umiwas ako ng tingin sa luha nitong sunod sunod ang pag tulo dahil sa nalaman.

"But you won't be going to let me stay longer." Ngusong sagot ko na parang isang bata lang ang inaalo at pinunasan pa ang magaspang niyang pisnge dahil sa mga patubong balbas nito.

"Look at my eye, Miki." Hindi ako tumingin sa halip ay itinuon ko ang mata ko sa labi nito at hinalikan.

"Ayoko." Iling na sabi ko at akmang yuyuko pa pero hawakan nito ang aking baba para itapat sa mukha nito.

I have no choice but to look at him. Kasabay ng pag labas nang emosyon na kanina ko pa itinatago.

"You! Bastard last night. I told you not to cry today!" Hinampas ko ito sa dibdib kasabay ng tuloy tuloy na pag tulo ng luha ko.

"Hindi ko alam." Madiing bulong nito bago pigilan ang mga maninipis kong braso at hatakin ako papalapit sakanya.

"Promise me babalik ka." Tumango ako, tears don't want to stop falling from my eyes. "Promise me when we meet again maaalala mo parin ako." Tumango ulit ako. Parang nilulukot ang puso ko sa tuwing naririnig ko ang mahina n'ya paghikbi. He should not just love me like this.

Itinulak n'ya ako ng mahinahon palayo sakanya at tinignan sa mata bago ko maramdan ang mainit niyang halik sa noo ko at ang luha n'ya na pinag bawalan kong tumulo kagabi pero hindi ako sinunod

Hinakan ko ang kamay n'ya at itinutok ito sa lugar kung nasaan ang kanyang puso nasa ibabaw nito ang kamay ko.

"Ikaw nalang ang natitira sa akin, I won't going to leave you. Just promise me, Hindi mo ako papalitan." Natatawang biro ko kahit na tumutulo parin ang luha ko. Kumunot naman ako noo n'ya at hinatak ako para yapusin ulit ng mainit n'yang katawan.

"Sinong nag sabing papalitan kita?" Bulong nito at lalong humigpit ang yakap saakin.

"I love you, Mizuki...Comeback to me. Stronger, fiercer! Recover fast to remember that I love you. Never forget what you promised. I love you. I love you. I love you." Naiiyak naman akong tumango bago dahan dahang umatras.

"I love you, Goodbye, see you when I come back! Help me to remember you again." I whispered while stepping backward after the three steps. I finally turn around and start to run going outside of the studio para habulin ang flight na nakatakda para saakin.

"Wait for me!" Huling sigaw din nito umiiyak na tumango naman ako dito.

I will love..... I will.