Herkesin hayatında yaşadığı zor şeyler ve kişiler vardır eminim benim sınavım ise ailem ve arkadaşsızlık sorunu evet doğru duydunuz hiç arkadaşım yok çünkü herkes,garip bir kız olduğumu söyledi bana ve bu yüzden hep dışlandım ama benim için bi sorun değil tabiki."kızım tamam sakin ol tamam" ne ben gayet sakinim yav "anne ben zaten sakinim sen sakin olmalısın"annemi gerçekten anlamıyorum artık alışık olduğum bir durumu yaşıyorum, yani okul değiştirmek alıştım buna evet yine sakarlığım yani çok sakarım ve buyüzden her gittiğim okulda bişey ler yaşıyorum okul yanıyor,laboratuvar patlıyor herhangi birşey oluyor anlayacağınız.
"Hadi kuzum dikkat et kendine geliyimmi bende içeriye" "yok anne ben giderim" artık büyüdüğümü gösterebilirmi birisi anneme hala küçük çocukmuşum gibi davranıyor anlamıyorum onu "görüşürüz".
Evet sınıfa girdim ve bekliyorum neden herkes bana bakıyo anlamıyorum en iyisi bir yere oturmalıyım ama yer yok gibi,heh en arka sıra oraya oturmalıyım tamam dır. Öylesine birşeyler karalarken bianda gölge çöktü masama ve yanımda birisinin dikildiğinin farkına varmam uzun sürmedi,"kalk burdan" bu da kimdi ve kendini ne sanıyor. "Farkındaysan burda şuanda ben oturuyorum başka bir yere oturtabilirsin" gerçekten tek bir kelimesiyle beni burdan kaldırabileceğini mi sanıyordu acaba."bak yeni kız burası benim sıram burda ben oturuyorum buyüzden hemen kalkıyorsun masadan,yoksa ben kaldırmak zorunda kalıcam!!" Bu kendini be sanıyo ayrıca benim bir adım var,tamam bakışları fazlasıyla ürkütücü olabilir ama ben burdan kalmayacağım. " benim bir adım var Elif ,ikincisi ben kalmayacağım çok merak ettim nasıl kaldıracaksın." Gerçekten ürkütücü bakıyo olabilir ama nasıl kaldıracağını merak ediyorum, neden herkes bize bakıyo "bu yeni kız canına susamış heralde" neden böyle söyledi şimdi bu anlamadım bir anda kolumda bir el hissettiğim an kendimi yürürken buldum daha doğrusu sürükleniyordum be bunu yapan kişi tanımadığım ama resmen sıra kavgası yaptığım çocuktu. "Hey ne yaptığını sanıyorsn"
Bunu yapmaya hakkı yoktu ve bileğim çok acıyordu. "Bileğimi acıtıyorsun bırak" gerçekten bileğimin kopucağını hissetmeye başlamıştım çok hızlı yürüyordu ve bileğimi çok sıkıyordu ve tamda durduğunu düşünüyordum ki beni duvara doğru fırlattı sırtımda bi acı hissettim ve bir yandan bileğimi tutuyordum bianda üstüme gelmeye başladı ve iki elini duvara yaslayıp duvarla onun arasında kalmamı sağladı. "Birdahaki sakın bana diklenme yeni kız ben sana kalk diyosam kalkacaksın." Kendini be sanıyordu bu benim adımın Elif olduğunu söylemiştim ayrıca. "Adımın Elif olduğunu söylemiştim ayrıca kendini ne sanıyorsun sen!!" Vücudumun yavaştan uyuşmaya başladığını hissediyordum canım çok yanıyordu. "Ben kimim biliyomusun yeni kız ben Berke Mederesoğlu tanıyosundur heralde." İnanmıyorum o bu olamazdı bu okulda ne işi var. " sen... berke nasıl ya.?" Konuşamdım yani inanamıyorum. "Noldu sendemi aşıksın bana ondanmı şaşırdın ha?."
Kendini beğenmiş,ukala artık daha fazla ayakta duramazdım canım çok yanıyordu dayanılacak gibi deildi ve kendimi yere bıraktım. "İyimisin?" Ne bukadar şeyi yapıp bide iyimisin diye soruyo. "Hayır canım çok yanıyo sırtım ve bileğim." Bianda bana doğru eyildi daha ne olduğunu anlayamadım. "Ben gidiyorum bidaha bana bulaşma yeni kız." Kuşağına eğilip söylediği cümle sonrasında arkasına bile bakmadan burdan uzaklaştı artık kendi başımın çaresine bakmam gerekiyordu.
-Sınıfa girdim ve en arka sırada oturuyordu bende orataya doğru ilerledim eşyalarımı topladım ama tek elle çünkü diğer elim kullanılamaz halde mosmor.
Eşyalarımı topladıktan sonra diğer tarafta bi sıra bulup oturdum ve sonrada telefonla ilgilenmeye başladım sonra hoca geldi dersi yaptık çok sıkıcıydı genelinde uyudum veya defterimi karaladım.
Gerçekten karnım çok acıktı bu yüzden kantine inmeliyim paramı aldım ve kantine doğru giderken birisi koluma çarptı ve ben dengemi kaybedip son üç basamak kalmış merdivenden aşağıya yuvarlandım ve anın şokunu atlatıp ayağa kalktım. "Yeni kız senin ne derdin var benimle heryerde karşıma çıkıyorsun !!!" Bağırarak kurduğu cümle karşısında şok oldum benim onu takip ettiğimi falan mı düşünüyordu inanmıyorum!! bu Berke denen çocuk çok egoist bi varlık. " ne benmi seni takip ediyorum kantine iniyorum ben be niye seni talkip ediyim!!" Bende onun yaptığı gibi yaptım bağırarak konuştum bu çocuk cidden aklını yitirmiş olmalı, tam arkamı dönücektim ki beni bileğimden yakaladı ve çekelemeye başladı ve bende her ne kasar itiraz etmende beni dinlemedi ve çekelemeye devam etti.
Neresi olduğunu bilmediğim bir odaya geldik muhtemelen resim odası olmalıydı çünkü boyalar,tuvaller vardı çok hoş duruyordu ve bianda konuşmaya başladı, "bir daha benle konuşurken terslemeyeceksin ve bağırmayacaksın.!!!" Gerçekten kendini padişah falan sanıyo egoist. " sen bağırırken iyidi ama." O Ela gözleri gerçekten çok etkileyiciler ama ben etkilenmeyeceğim
Biranda üstüme doğru gelmeye başladı o geldikçe ben geriye doğru gittim ve sonunda sırtım duvarla buluşunca durmak zorunda kaldım derdi neydi bunun. "Senden birşey isteyeceğim ve sende yapıcaksın" gerçekten bu şekilde emredince yapıcağımı falanmı düşünüyor. "Ne istiyorsun bilmiyorum ama emretmeden söylersen yapmayı düşünebilirim." Bende buyum işte bana emir veremez kimse. "Sadece bir süreliğine sevgili rolü yapacağız çünkü öyle gerekiyor sorma!" Neden böyle bişey istedi sorucağımı nerden anladı acaba neyse soru sorma dedi sormayacağım ozaman. " tamam kabul ama bunun karşılığında ben ne kazanıcam?" Evet gerçekten bunun sonunda ben ne kazanıcam öylesine böyle birşey yapmam çünkü. "Senin hediyen yok benle çıkmış olacaksın ünlü olucaksın işte daha bide hediyemi istiyorsun!!"
Ee ünlü olmak benim umrumda deil istediğim bişeyde deil gerçekten bu zenginlerin hepsi aynı kendini beğenmiş ve herkesi kendi gibi olmak istediğini düşünüyor yazık cidden. "Benim böyle birşey istediğimi kim söyledi veya ünlü olmak gibi bir çaba içine girdiğimi?" Bianda gözündeki değişen o mimikler beliren o öfke damamrları gözündeki o öfke beni biraz olsun korkutmaya yetti. "Kabul ediyorsan et atmiyorsan keyfin bilir" bukadar rahat olması başka bir kız bulabileceği anlamına geldiği içinkabul etmeye karar verdim nedenini bilmiyorum ama kabul ettim. "Tamam kabul ediyorum peki şimdi ne olucak herkes mi bilicek" bunu bilmem gerekiyor çünkü buna göre hareket edicem. "Şuanda sadece bir kişiye söyliceğim sonrasına bakarım."
Eve geldim ama annemi göremedim niyese "anne nerdesin" seslendim ama cevap gelmedi mutfağa girdim masanın üstünde bir tabak yemek buldum ve yanında bir not vardı "aysel ablanlarda gün var orda olucam annecim oraya yemek koydum istersen gel afiyet olsun" ıyy tabiki güne gidicek halim yoktu ya nefret ederim en iyisi bunu yemek ve uyumak.
Yemeğimi yedim ve sonra odama geçip biraz internette gezindim be oan aklıma birşey geldi ben berkenin numarasını istememiştim yada benim numaram onda yoktu,berke çok garip bir çocuk ruh hali çok garip,gözleri çok güzel,Ela gözlü ve adımı söylemeyen çocuk adımın Elif olduğunu kaç kere söyledim ben ona ya
Bana yeni koz diye seslenmesi hiç hoşuma gitmiyor gerçekten ama yapıcak birşey yok ona birkere kabul ediyorum dedim ve dediklerini yapmak durumunda kalıcağım.........
YOU ARE READING
1.bölüm
Non-Fictionİlk kitabım inş güzel şeyler bekliyorum hadi bakalım canımın içleri göreyim sizi