Year 2018
"Ma'am andito na po tayo" tawag ni manong na siyang nag pabalik sa katinuan ko. Bahagya akong sumilip sa bintana ng kotse ko para tanawin ang magarbong bahay ni Shaiva.
Bahagya kong tiningnan ang wangis ko mula sa front mirror. Mag kahalong kaba at nerbyos ang nararamdaman ko ngayon na di ko mawari kong san nag mumula.
"Ah Manong maybe just pick up me here before 10:00 PM I guess..." mahinahong saad ko atsaka dahan dahan bumaba sa kotse. Nakasuot ako ngayon ng nude Balmain A-line dress. Bahagya akong napahawak sa dibdib ko ng mag simulang bumilis ang tibok nito
"Bakit ako kinakabahan ng ganito"
"Ah sige po Ma'am mauna na ako" paalam ni Manong saka ako nilisan. Ngayon naiwan ako dito sa labas, may kung anong parte sakin na nag sasabing wag na lang tumuloy. Habang nasa labas tanaw ko ang nag gagandahang kotse rito, at malakas ang pakiramdam kong sa ka nila ito.
Parang dati dati lang ay nag bibiruan pa kami tungkol dito, na sa tuwing may dadaan na magandang kotse sa harapan namin ay sisigaw silang lahat na yun daw ang kanilang mga sundo. Bahagya akong napailing kasabay tipid na ngiti habang inaalala ang mga ka abnormalan nila dati. Hanggang ngayon ay umiiging parin sa tenga ko ang malalakas nilang tawanan lalo na si...
"Andito kaya siya?"
"Malamang, baka kaklase mo rin siya"
At sa puntong ito nalaman ko na siya ang dahilan. Dahilan kung bakit may takot sa puso ko ngayon. May takot na makita siya, na baka muling bumalik ang mga ala ala na meron kami. Mga ala alang pilit kong kinalimutan. Ala alang naging dahilan kong bakit kinailangan kong umalis. Ala alang pilit kong tinatakasan.
Ala alang di ko na gusto pang balikan.
Duon naramdaman ko ng mga butil ng mga luha sa gilid ng mga mata ko, ang mga emosyon na matagal na naluklok sa puso ko. Bahagya ko iyong pinahid atsaka pilit na ngumiti sa hangin.
"Handa na nga ba akong makita ka?"
Pilit kong pinatatag ang loob ko, maliit na ang hakbang ang siyang ginawa ko papunta sa Main door, nasa huling baitang na ako ng hagdan ng may kumalabit sa braso ko....
"Natasha is that you?" salubong sakin ng kung sino. Binigyan ko siya ng nag tatakang tingin. Alam kong pamilyar ang mukha niya pero hindi ko matukoy kung sino. Lalo pa niyang siniksik ang sarili niya sakin kaya naman mas lalo akong nailang.
"Its been a years, ilang years na nga bang wala kaming balita sayo? and look at you now you're so gorgeous." aniya habang masusing tinitingnan ang katawan ko mula ulo hanggang paa.
"Parang dati rati ay lagi ka lang naka pony tail at busangot ang mukha" saad niya habang tipid tawang nakatingin sakin. Pag tataka parin ang siyang namutawi sa mukha ko, pilit hinahalungkat ang utak ko at nag babakasakaling makikilala ko siya.
"Bakit ganyan ang mukha mo--wait dont tell me that you already forgot me. Mag tatampo talaga ako" sabi niya habang nag pout sa harapan ko.
"Sorry but--
"The hell! tama nga ako, my god Natasha, nagawa mo akong kalimutan. I cant believe you, nakakatampo ka ha. You already ruin my night, suyuin mo ako." saad niya na animoy nag tatampo.
"Sorry but I tried, sa tagal na ba naman yun and one more thing I became busy in the past years, nawalan na akong time para alalahanin pa ang nakaraan--
"Kasi hanggang ngayon nasasaktan ka parin?"she cut me off. Napayuko na lang ako at ang kaninang kaba ay napalitan ng lungkot.
"Its been 8 years, 8 years already passed, nasasaktan ka parin. Lumayo ka na't lahat lahat ganon parin. Napaka tanga mo naman masyado para magka ganyan" sumbat niya sakin
"Hindi na ako nasasaktan--wait why should I explain myself to you, sino ka ba. At isa pa who do you think you are to cursed me?" prangkang tanong ko.
"Wow ha kung maka sigaw ka, ano ipag mamalaki mo yung building diyan sa Rizal ave?. Huy Miss Alejandra hindi ka papasa ng College at magiging architect kung hindi dahil sa isang maganda sexy at famous na magaling pa sa Math na lagi mong kinukulbit tuwing recitation" usal niya habang nakatingin sa mga kuko niya. Mula sa mga litanya niya, sa paraan ng pag sasalita niya, matalino sa Math parang...
"Sharlene!" nanlaki ang mata ko kasabay ng pag gawad sa kanya ng malaking ngiti atsaka dumamba ng yakap sa kanya. "Sorry di kita agad namukhaan, lalo ka kasing gumanda--omi I can't believe... I really miss you!" hindi mawari ang kaligayahan ko habang nakayakap sa kanya. Habang nakapikit inalala ko bawat recitation na siya ang sumasagip sakin. My savior
"Get out! talagang nambola ka pa. Alam mong di ako nadadala sa ganyan. Wala na tampo na ako." sambit niya habang naka cross arm sa harapan ko. She's now wearing a strapless valentino purple dress. And I admit lalo talaga siyang sumexy at gumanda
"Sorry na nga, ito naman pakiss nga!" atsaka nag tangakang lumapit sa kanya
"Yuck mandiri ka nga, yung pasalubong ko kahit dun na lang makabawi ka."
"Ayun diyan tayo eh" usal ko. Ramdam ko na ulit lahat. Kung paano kami mag usap dati muling bumabalik sa utak ko.
"Dont worry I bought 3 Chanel bags for you, I think its enough" bulong ko atsaka umakbay sa kanya.
"Seriously?" halos mapunit na ang labi niya sa lapad ng ngiti na iginawad niya sakin.
"Oo naman, satin dalawa ikaw lang lagi ang scam"
"Oy hindi talaga...so lets go inside, they're already complete ikaw na lang ang iniintay. Mag sisimula na ang party mamaya!" sambit niya atsaka kami nag patuloy sa pag pasok pero agad akong tumigil...
"Is there any problem?"
"You said they're already complete, it means andiyan nadin siya?"nag aalangan tanong ko.
"Sino?si Achi-- agad kong tinakpan ang bibig niya pero agad din naman niyang tinanggal iyon
"Don't you dare to say his name in front of me" singhal ko.
"Ito naman napaka OA, kala mo hindi nakipag holding hands dati--
"Sayang yung Chanel bags" I cut her off. Dahilan para tumigil siya
"Sabi ko nga, tara na pumasok." at tuluyan na nga naming narating ang magarabong bahay ni Shaiva, mula sa mga mwebles sa mga palamuti at mga haligi nito para kang nasa loob ng Buckingham palace. Well since college naman siya na ang pinaka mayaman samin. Siya nga lang naalala ko kasi siya lang lagi ang nanlilibre sakin.
Yes Buraot po ako dati I admit.
"Ah guys listen up, Natasha is already here." agaw atensyon ni Shaiva sa nakakarami. Ang kaninang malalakas na tawanan na naririnig ko sa labas ay nabalot ng katahimikan. Argh this is akward
Hanggang ngayon nasa akin ang atensyon nila kaya bahagya akong napayuko. "NAKAKAHIYA TO"
"Pakyu kayo! hayss nagkamali kami sa part na ininvite ka pa namin. Kanina ako ang center of attraction ngayon--pabibo ka parin Asha" pag basag ni Shaiva sa katahimikan.
Pero hindi sapat yun para matinag sila, ano ba yan ang akward nito. No choice...
"Hi?" tipid na usal ko.
--
Unedited
