Caught in Strings

The Beginning

Fionne's POV

"Hey!Di mo na naman ako kinakausap "Nagtatampong sabi ni Claire my best friend habang nakapout.

"Wag ka ngang magpout di bagay sayo nagmumukha kang pato"Natatawang sabi ko.

Napasimangot nalang siya pero nakapout parin.Silence filled our room but not awkward silence dahil nakakagaan ito ng loob.

"You know what,i will become a successful lawyer someday"nakangiting sabi niya habang nakatingin sa kisame

Napatingin naman ako sa kanya at napangiti.

"Alam ko na yan ilang beses mo na yang sinasabi paulit ulit"natatawa kong sabi

Napasimangot naman siya at napabangon sa pagkahiga

"Alam mo panira ka din ng moment nagdradrama ako tapos bigla bigla ka nalang sumisingit"nakasimangot nyang sabi habang masama ang tingin sa akin

Nagtaka ako nang tumayo sya at pumunta sa kama ko at bigla nalang akong kiniliti.

"Hey stop tickling me"natatawa kong sabi habang kinikiliti nya ako

Minutes later tumigil na siya sa pagkiliti sa akin siguro napagod na.Nagpahinga muna kami at napagpasyahan na namin na matulog na.

"Goodnight wag mo akong iiwan ah"sabi nya at pinatay na ang ilaw.

"Goodnight din"sabi ko at natulog na.

Sayang at iniwan mo agad ako.

Bumalik lang ako sa realidad numg tinawag ako ni Yaya Ising

"Maam tinatawag na po kayo sa ibaba"tumango nalang ako sa kanya

Bumaba na ako at nakitang nadoon na silang lahat nagaantay sa akin.Lumapit na ako sa kanila

"Fionne magpapakabait ka dun ah"sabi ni mom at yinakap ako

"Mom hindi na ako bata kaya ko na yung sarili ko"natatawa kong sabi

"Ah basta kakain ka palagi dun wag-"i cut her off

"Mom paulit ulit ka nalang babalik pa naman ako dito tuwing holidays eh"sabi ko

"Hon dont worry about her she can handle herself"sabi ni dad kay mom

Napatingin naman si dad sa relo nya at sinabi pumunta na ako dun.We bid goodbyes to each other and i headed to car.

"Maam ang swerte nyo po mag-aaral po kayo dun"masayang sabi ni manong

"Bakit naman manong?"takang tanong ko sa kanya

"Kasi po maganda ang academy na yun at tsaka po pangarap ng anak kong makapag-aral diyan"masayang sabi nya

"Talaga po?"tanong ko

"Opo pero wala po kaming pera pampa-aral sa kanya dyan"malungkot na sabi nya

"Wag na po kayong malungkot im sure na naintindihan naman po yun ng anak nyo"sabi ko. kay manong

Tumango naman si manong at nakwento pa tungkol sa anak nya Honestly nakakalibang at makikita mo talaga na proud si manong sa anak nya.Di ko namalayang nandito na pala kami

Tinulungan ako ni manong sa pagdala ng mga gamit ko kaya may pagkakataon akong tignan ang kabuuan ng academy na papasukan ko

"Claire nandito na ako sa school plinano nating pasukan ng magkasama sayang wala ka na"bulong ko sa sarili ko

I sighed and i already headed inside the academy.

I guess this is the beginning