Yazdın bana geçen akşam "gel" dedin hani...
İçimi o gün bir coşku,sevgi,heyecan kapladı. Bekletmedim, telefonu kapadığım gibi yerimize gittim. Bekledim,gelmedin. Eve dönerken ay parçası yüzünle karşı karşıya kaldım.
Baktın,baktım.
"Seni seviyorum" dedin.
Şimdi aynı günün aynı saati aynı park. Bekliyorum...
Yoksun, "Seni seviyorum" demiyorsun. Yazmıyorsun da.
Şimdi o durduğumuz parkın ışığı bile yanmaz olmuş.
