Ephemeral Shooting Star (Night Sky Series #1)

Prologue

"Ang Ganda" bulong ko sa sarili habang nakatayo at nakatingin sa kalangitan at pinagmamasdan ang nag sisipagbagsakang mga bulalakaw.

Sinong mag aakala na babalik ako sa lugar na 'to? Bakit nga naman hindi e ito ang pinaka magandang lugar para pag masdan ang meteor shower.

Date: April 22, 2024

One year have passed mula nang inamin ko sayo ang nararamdaman ko. Pero masakit parin ang makita kang naghihintay at sinasaktan ang sarili mo habang pinagmamasdan ang ex mong masaya na sa iba.

How fortunate she is to have someone like you, if only she knew. Someone like you na naghihintay parin. If only I could be her, then I would give you the joy and the love that you truly deserve.

Love, though, feels not enough I guess, for us both. Hindi sapat ang pagmamahal natin para mahalin tayo pabalik ng mga taong mahal natin.

Sobra na ba ang pagkatanga ko kung aasa parin ako na dadating ang araw na mamahalin mo rin ako pabalik?

Minsan napapaisip ako, paano kung hindi ko inamin sayo ang nararamdaman ko? Siguro ikaw parin nagbubuhat ng bag ko kapag mabigat, siguro pinagbubuksan mo parin ako ng pinto, siguro niyayakap mo parin ako mula sa likod.

Well, I suppose that's what truth implies. It doesn't always say what you just want to hear, or show what you only want to see. Akala ko kaya ko nang harapin ang sakit kahit na i reject mo ako pero hindi pala at doon ako nagkamali.

Love really is akin to a dagger.
No matter how beautiful your reflection in it and no matter how you love yourself, kapag sumugal ka at nag mahal, masasaktan at masasaktan ka. However beautiful it may be, love remains love, a dagger remains a dagger, and danger persists danger.

At napaka tanga ko dahil kahit isang taon na ang nakalipas ikaw parin ang mahal ko, ikaw parin talaga. At kung magmamahal man ako ulit ikaw parin ang iibigin ko my Lobi, my love, my beloved.

Our moments back then feels like an ephemeral shooting stars. Napakaganda ngunit panandalian lamang. Ephemeral, but must be kept. The vault in my heart will always treasures your smile, your laughter, and your kindness. Always remember that I will always be here, an admirer in the background, offering you warmth and love in silence. You are a ray of light in the fabric of my existence, and even though it's not meant to shine on me, I'm happy knowing that you exist.

"Rain" isang tinig mula sa likod ang bumasag saking pag mumuni-muni at ito nama'y aking nilingon.

"Tapos na ang meteor shower pero nakatulala ka parin diyan" saad niya "alis na tayo?" pagkasambit niya ng mga salitang iyo'y isang malalim na paghinga ang aking pinakawalan, tumingala sa langit at nagbitaw ng isang ngiti, at naglakad na pabalik sa kotse.

Panahon na siguro para pagbuksan ang puso ko para sa iba, Sean.