"We became friends but I don’t know when your presence becomes so important to me and that time I know I’m in love with you. My eyes are looking for a soulmate but I never thought that my best friend will be my soulmate and that’s the most precious gift I ever get."
I am Gail Emerson. Half Filipina/Half abnormal .. de joke lang haha ! Half-French. 18 years old. Kumukuha ng kursong Engineering sa Howell-Galura University na pag- aari ng isa sa mga kaibigan ko. Yes Guys ! Kwento ko na to. Hindi na nila Rhian Haha ! 😂
Pag-aari ng pamilya ko ang isa sa mga malalaking kumpanya na nag-eexport ng mga materyales na ginagamit sa pag-gawa ng eroplano at barko.
Paano ko naging kaibigan sila Rhian ? Ewan ko,basta isang araw bigla na lang magkakasama na kaming apat. At para sakin isang karangalan ang maging kaibigan sila dahil bukod sa magaganda na mabait pa..Chaaaarr 🙊😂."So ayun na nga guys,magaling na ang asawa ko and im so happy." Nakangiting pagbabalita ni Rhian sabay hawak sa kamay ni Glaiza na ngayon ay nakapatong sa mesa.
"Ang cute nyo talaga." Sabat ni Cielo sabay akbay sakin. "Masaya kami na magaling ka na Glaiza. Whew ! Kung alam mo lang,araw araw bumabaha dahil dyan kay Rhian."
Ang OA naman. Napatingin ako kay Glaiza. How come kaya na gumaling sya.🤔 Wala naman gamot sa Alzheimer,treatment meron.
"Aray !" Angal ko ng bigla akong batukan ni Rhian. "Bakit ka ba nananakit ?" Angal ko habang hinihilot hilot yung parte ng ulo ko na binatukan.
"Kanina ka pa nakatitig sa asawa ko eh. Dont tell me na pinapantasya mo na naman si Glaiza . Umayos ka Gail. Sasapakin kita." Pagbabanta ni Rhian.
"Grabe ka naman..Wala naman siguro." Pagtatanggol ni Cielo sakin. "Super straight yan kaya imposible na magkagusto to sa asawa mo noh."
"Mabuti na yung malinaw noh." Pagtataray ni Rhian. Habang napakamot na lang sa kilay nya si Glaiza.
"You know what guys..Lets just eat. Kanina pa kayo nagdadaldalan,nagugutom na ako." Sabat ni Alexis na bestfriend ni Glaiza.
Agad naman pinagsandok ni Sofia ng pagkain si Alexis. Sila ba ? Sana All may Jowa.🙊
"Wala ka ba balak magboyfriend Gail ? You're not getting any younger na. Ilang taon ka na ba ?35 ?" Tanong ni Sofia sakin.
Grabe naman to sa 35 🙄
22 pa lang ako. Duuuhhh."Nope. Wala pa sa isip ko yan." Maikling sagot ko. Ang awkward naman.
"Eh kelan ?" Tanong ni Alexis.
Kapag pwede ka na. 🙊
"Bakit ba ako ang topic dito ? Di ba dapat etong dalawang to ang pinag uusapan natin ? Silang dalawa ang maraming pinagdadaanan eh." Tukoy ko kila Rhian na parang may sarili na naman mundo.
I wonder kung ano ang pakiramdam na mahalin ng taong gustong gusto mo.
Genuine Love. Yun ang nakikita ko sa mga mata ni Glaiza at Rhian. Sana makahanap din ako ng kagaya ni Glaiza."Hahhaah !!!" Biglang tawa ni Cielo. Nakakagulat naman to. "Look look.." Sabay pakita nya sa Kung sino man ang katext nya. "Natatawa ako sa pick up line ng isang to. haha"
Napairap ako. Tawa ng tawa..
Di naman nakakatawa yung tinext sa kanya."Sino na naman ba yang katext mo ?" Bwiset na tanong ko. Siguro yung jologs na naman na manliligaw nya.
Hindi sya sumagot. Nagpakabusy na naman sya sa pagtetext nya. Surang kausap neto.
"Glaiza di ba magaling kang kumanta ? sample naman dyan. Bukas busy na ulit ang lahat dahil may kanya kanya tayong pinagkakaabalahan,mabuti na yung marinig ka man lang namin kumanta once a year. " Pag-iiba ni Sofia sa usapan.
Maganda,matalino,mayaman at talented pa. Aba ang swerte swerte naman ng bff namin kay Glaiza. 🥰
" Hep !!! Bawal. Masama pakiramdam ng asawa ko ngayon. Bakit hindi na lang si Gail ang pakantahin natin." Nakangising sabi ni Rhian..Yung ngiting nagbabanta na bawal kang tumanggi kundi papaslangin ka nya.😫 " Kakanta ka Ms. Emerson hindi ba ? 😁"
Napalunok ako. Shet naman oh.
Natingin silang lahat sakin na para bang mga tuta na naghihintay hagisan ng pagkain. Bakit ba kasi wala si Grace dito. 😫 Di bale na nga,VIP Room naman to so okay lang,Sila sila lang naman makakarinig ng boses ko. 😭"You can do it." Nakangiting Sabi ni Cielo sabay hawak sa kamay ko. " I know you can."
"uh..uhm..sige na nga." Tsk Tsk
Sinet-up ni Alexis yung monitor pagkatapos ay inabot sakin yung mic.
Hingang malalim..Whew !"Through all those times
I felt a happiness with you
Even though you never
Felt the same way too
It's not that I didn't know
What you felt in your heart
'Cuz I felt it too" Umpisa ko. Ang mga walangya ay tahimik na tahimik.Pumikit ako. Ayokong makita ang reaksyon ng mga mukha nila. Nahihiya ako. Haha 😅
"Letting go
Letting you leave it all behind
Is something I'll never
Get used to
And it hurts to know
That you may never look my way again..Why didn't you tell me
What held you back
Did you ever think of
Everything I'd feel
You fell for me
And said I had your heart
But you just let me fall
Never tried to catch me at all"Sa muling pagdilat ko ay nagtama ang mata namin ni Alexis. Ewan ko kung masyado bang malungkot yung kanta at naiiyak sya o nag iimagine lang ako. Haha 😅
"Should I hate you
And try to just forget
Should I blame myself
And live with this regret
If I could only do it all again
I would turn back time
Back when I was yours
And you were still MINE"Kinakabahan talaga ako. Ramdam kong nanginginig yung kamay ko. Ikaw ba naman ang pakantahin on the spot. tsk
Maya maya ay naramdaman kong may humawak sa kamay ko. Bale parang kinuha nya sakin yung mic tapos hawak nya pa rin yung isang kamay ko. Parang pinapakalma ako,Ganern. 😅"Sanay narinig sa iyong labi
Di ganun iyong nadarama sakin
Hinayaan mong pusong nahuhulog
At nasasaktan na nga ngayon
May magagawa pa baMalilimot pa bang mga sakit
Nagkulang ba at di
Nadama ang pag ibig
Kung maibabalik ang nagdaan
Nung akoy iyong angkin
At doo'y may'rong
Ako't ikaw pa rin"Nakatitig lang ako sa kanya.
Ang ganda ng boses nya..
Ang ganda nya..
Alexis 🙊🙊🙊"Since you decided to walk out the door
I won't question your choice anymore
Just please don't ever look my way again
I'll try to hold in the tears with a smile
And hope that it could last me a while
Watching all of these fading memories
And it's finally clear to me
We were never meant to be""Wheeeeeeeew!!!!" Sigawan ng mga baliw naming kaibigan. 😅 Kahit ako naamazed eh. Kita ko rin ang paghanga sa mata ni sofia habang titig na titig kay Alexis.
Natapos na ang kanta pero parang lutang pa din ako.😁
"I didnt know na may mga singer pala tayong kaibigan lab." Nakangiting sabi ni Glaiza. "You both did great. Im so proud."
"Ang galing mo bestie !" Masayang masayang sabi ni Cielo habang nakayakap sa tagiliran ko.
Muling nagtama yung mga mata namin ni Alexis. Tapos sabay kaming napangiti.
TO BE CONTINUED..
YOU ARE READING
je t'aime
FanfictionLoving your best friend is hard because one step further will either make you fall harder or ruin your friendship.