"အာ Young ဘာလို့လက်ကိုအတင်းဆွဲနေတာလဲ"
"Youngနဲ့ခဏလိုက်ခဲ့ပါ"
"ok ok လက်ကိုင်အိတ်နဲ့phယူပါ့ရစေအုံး ခဏလေးစိတ်လျှော့ပါ"
Sooလည်း ယူစရာရှိတာများ ယူပြီးထွက်လာတော့ ကားရှေ့ခန်းသို့ အမြန်တက်ခိုင်းနေသည့် Youngေကြာင့်် Sooလည်း လိုက်လုပ်ပေးရပြန်သည်....
ကားကိုအမြန်မောင်းလျက် မျက်နှာ၌ ရေနွေးအိုးဆူနေသည့်အလား နီရဲပြီး ဆူပုတ်နေသော Youngကြောင့်
"oh! Youngဘာဖြစ်နေတာလဲ ခုနကလည်းကြည့်နေတာကြောက်စရာကြီး စိတ်ဆိုးနေတာလား"
"nope Youngစိတ်မဆိုးတတ်ဖူး Soo
ဆင်းတော့ ရောက်ပြီ"
Sooကားပေါ်မှ့ဆင်း၍ Youngညွှန်ပြရာသို့ ကြည့်ကာ……
Youngက Sooလက်ကို ဆွဲ၍ အိမ်ထဲ ခေါ်သွားပြန်ပြီး အခန်းတစ်ခန်းကို လက်ညှိုးထိုးပြလေသည်....
"အဲ့အခန်းထဲကို တို့ဘာလုပ်ရမှာလဲ Young
ရူးနေပြီလား ခုနကကိစ္စသဝန်တိုတယ်ဆိုလည်းထားပါ ဒါပေမယ့်အခုလို………"
Sooကိုစူးစိုက်ကြည့်ကာ Sooကိုထပ်ဆွဲ၍ခေါ်သွားပြန်သည်…....
Sooအခန်းထဲ ရောက်တော့ အံ့သြမှု့အပြည့်ဖြင့်………
"wow Youngဒီနေရာက ..."
"omm ဟုတယ် အစ်ကိုအကူအညီနဲ့ ဆရာဆီက သော့ယူလာတာ Soo"
ကျေးဇူးပါ Young တို့တကယ်ကျေးဇူးတင်တယ် ဒီလိုမြင်ရလိမ့်မယ်မထင်ဖူးဖူး
Soo ပန်းချီကားတွေကို အခုလို ကြည့်ခွင့်ရမယ်လို့ထင်မထားဖူး"
"no problem"
"သူများပန်းချီကားတွေကျတော့ ခေါ်လာပြပေးတယ် Youngဆွဲထားတယ့် ပန်းချီကားတွေကိုရော မပြချင်ဖူးလား"
သူမမျက်နှာကို လက်ဖဝါးနာများနှင့်ကွယ်လျက်………
"အာ မပြရဲပါဖူး အခုဟာလည်း Sooကြည့်ချင်တယ်ဆိုလို့ အကို့ဆီ အပူကပ်ထားတာ"
"လုပ်ပါကွာ တို့ကြည့်ချင်လို့ပါ ပြီးတော့ Youngတို့ပုံဆွဲနေတယ်ဆို အာ့မဟုတ်ဖူးမလား လျှောက်ပြောတာမလား"
"တကယ်ပါ တကယ်ဆွဲနေတာ"
"မယုံပါ Youngမှာ Sooပုံမရှိပဲ ဘယ်လိုဆွဲလဲ"
YOU ARE READING
Crazy Women ( OR ) The Lighthouse of my life
Fanfictionရှင်က ရူးမိုက်လွန်းတယ့် မိုက်ရူးရဲဆန်လွန်းတယ့်မိန်းမ ရှင်က ကျွန်မဘ၀ရဲ့ မီးအိမ်ရှင်
