FORGET ME NOT

CHAPTER ONE

"Hoy Mr. Japanot!" sigaw ni Luna kay Cali habang nakasimangot ito

"Ano ba Luna! How many times to I have to tell stop calling me Japanot! Please! Ayaw ko magalit sa babae kaya manahimik kana lang pwede ba nakaka irita ka!" Pagsusungit ng snoberong si Cali sa pilyang si Luna

"You know what Cali, diko alam bat nagagalit ka sakin ng ganto. Wala naman akong ginagawang masama sayo, and?! what's wrong kung tawagin kitang Japanot? Or gusto mo tawagin kitang Aglipo diba mas lalong ayaw mo non?" Habang natatawa tawa.

" Di ko sasayangin oras ko sayo Luna para makipag away, I have to go. Bye" Lumakaf palayo si Cali ng bigla itong huminto't may kung anong hinipo sa bandang ulo neto "Napaka isip bata mo naman Luna! Tama ba naman na batuin mo ako ng papel? Isip bata"

"Yabang!" matilin na sigaw ni Luna kay Cali at napadyak na lamang ito

Luna's POV
Ang gusto ko lang naman magkaroon ng kaibigan na maiintindihan ako. Pero bakit ganito ng dahil sa pagiging pilya ko. O ng dahil sa pamilya ko? Diko naman din ginusto na maging isang Fortalejas e'. Diko na din gusto pero wala na akong choice? Nandito na ako. Anak lang ako pero di ako kagaya nila

"Omg nandito nga anak ng Owner ng Fortalejas Corporation? Di ba mga matapobre yon? Bulungan ng estudyante sa paligid ni Luna "seryoso mayaman sila diba? bakit nandito sya naghihirap na ba sila?" napahinto na lamang ang mga ito ng makita nila si Luna

"Hi? Kindly shut up your mouth? Is that matter if dito ako mag aral? May problema ba don, nag aaral din naman kayo dito but I am not asking why diba? So, kindly shut up all of your mouth kung wala kayong magandang sasabihin. Thank you!" nginitian nya ang mga ito at naglakad palayo sa mga estudyante

"Is that my fault if I'am Fortalejas? Diko ginusto 'to I hate for being part of this family! I want to live in a simple life di gaya ng ganto na parang lahat ng tao iniilagan ako na ayaw sakin na takot sakin na tingin sakin masama. Nakakapagod maging Fortalejas!" Di namalayan ni Luna na umiiyak na pala sya dahilan upang mapa upo sya

Na kay Luna na ang lahat pera, magagarang damit, alahas na mamahalin, magandang bahay, magagarang kotse, magandang buhay. Ngunit kung ano ang gusto nya ayon pa ang malabo nyang mukuha. Yun ay ang mga kaibigan at magkaroon ng masayang pamilya.

Bata pa lamang ito ay lumaki na lamang sya sa mga kung sino sinong katulong. Di sya pinababayaan finacially ng parents nya She was 17 years old when she finally get freedom. She got her new life away from her past life of being unhappy life. All of the time umiikot lamang ang kanyang mudo sa bahay at skwela hatid sundo ito para masiguradong safe sya makakauwi. 16 years syang parang bilanggo.

After her Dad tol her na na she can do everything he want. Madami na syang Skwelahan ang napakasukan. Ilan dito ay sikat, ngunit palagi itong umaayaw dahil sa walang gustong kumaibigan sakanya, Dahil daw baka sa sobrang buwaya sa pera ng pamilya nya ay mapahamak ang sino mang lalapit dito. Hangang sa nagpa enroll sa Horizon University. Tutol man ang kanyang ama ngunit wala itong magagawa. Bukod sa matigas ang ulo ni Luna ay nakapagbitiw ng salita noon ang kanyang Ama kahit pa ayaw nito dito sya mag aral dahil daw pang cheap at low class na school neto.

Sa pag aakalang makakahanap sya dito ngakakaintindi sakanya ay sinubukan nyang baguhin ang sarili nya from being an spoiled brat to be a mapang kumbabang pilyang Luna.

Lumipas na ang unang linggo ng kanilang klase ngunit wala pa din ang gustong kumausap sakanya.

"Kasalan bang maging Fortalejas? Kase kung kasalanan lang wala na akong magagawa dahil nakatatak na sakin eh. Kung papapiliin ako ng Pamilya sila pa din naman. Kaso gusto kong baguhin ang buhay" sambit nito sa kanyang sarili habang nakasakay sa sasakyan neto at malayo ang tingin