Çöl gibi ıssız gecelerim sen olmayınca
Pas tutu yüreğim sessizlikten
Karanlık gecelerin bağrında
Bir sır oldu aşkım
Ve kalbime gömdüm ben seni
Yeminliydi gecelerim senle olan düşlerimi deşmeye
Aya öfkelenmişti ruhum
Cılız bir mum ışığından korksa bile
Gözlerinden düşen damlalar
Yüreğime köz gibi düşüyordu
Korkum kalbimdeki yerinin sarsılmasıydı
Hançerin hayatım anlamına denk gelmesiydi
Dışım hep gündüze bürünmüştü
İçimdeki geceyi yansıtmak istercesine
Ulumuştu kurt
Bir ceylan daha ölmüştü yüreğim de
Ben seni yakacağıma öldüm
