Mandy POV
Nakarating ako sa mansion ng gulung-gulo ang isip ko. Sino ang lalaking ‘yun? Sino siya sa buhay ko? Bakit kilala niya ako? At bakit parang hindi siya makapaniwala na makita ako kanina? He even said that I’m alive. So akala niya patay na ako? Sino ba kasi siya?
James Patrick Abellano..
“Hey. Bakit napa-aga ka ng uwi?” sinalubong ako ni Thunder. Yun na nga eh. Napa-uwi ako ng wala sa oras dahil sa weird na transferee na iyon. Pati worksheet ko, naiwan ko na sa table ko. Di ko pa tuloy napasa.
Ibinaba ko ang bag ko sa couch dito sa salas saka naupo. “M-May weird kasing lalaki..” panimula ko.
Napa-upo siya sa tabi ko. “What? Anong ginawa niya sa’yo? May sinabi ba siyang kakaiba? Tell me what exactly happened?”
Nagtaka naman ako sa klase ng pagtatanong ni Thunder. He looked tense. Pati sa boses niya ay para bang may alam siya or aware siya na ganito, ganyan. “Tinawag niya lang ang full name ko.”
“Wala ng iba?”
“Nagulat siya na makita ako at sinabi pa niyang buhay pala ako. Do you have idea kung sino ang lalaking iyon?”
Napansin ko ang pagkislot ni Thunder. “Nabanggit ba niya ang pangalan niya?”
“He introduced his self sa room kasi transferee siya. James Patrick Abellano. Do you know him?”
Nanlaki ang mata niya. “Fvck. So he’s here.”
Kumunot ang nook o. “What do you mean, Thunder?” naguguluhang tanong ko.
Hinawakan niya ang kamay ko. “Nothing. How do you feel? Are you okay? May masakit ba sa’yo? Wala ka bang kahit anong naaalala about sa lalaking iyon?”
Umiling ako habang napapa-isip kung bakit ganito mag-react si Thunder. “I’m okay. Natakot lang siguro at nagulat kasi kilala niya ako pero hindi ko siya kilala. Tapos..”
“Tapos?”
“May something dito oh.” Tinuro ko ang bandang puso ko, “Nag-react eh. And i cant understand why. Can you explain it to me? What does it mean?”
He cleared his throat and looked at my eyes. “You should rest. Then later paggising mo, kakausain kita about dito. Bawal kang ma-stress and bawal kang mag-overthink.”
“Pero gusto ko ng malaman, Thunder.”
“Not now. I’ll tell you everything. Basta magpahinga ka muna.”
I sighed. Kailangan kong sundin si Thunder. Mas alam niya kung kelan dapat ako nagpapahinga kasi siya ang psychologist na nag-mo-monitor sa kalagayan ko. “Fine. But promise me, you would tell me everything.”
