His Wedding Day

Aisle

"You may now kiss the bride" The Priest said and everyone clapped their hands while watching the newlywed couple in the aisle.

Ngumiti si Vince at humarap kay Kianna.

His eyes is full of different emotions.

But one thing is for sure. He's so happy on his wedding day.

Hinalikan niya ang mga kamay ni Kianna at hinawakan ang magkabilang pisngi nito habang dahan dahan niyang inilalapit ang kanyang mukha dito.

And finally...

They kissed passionately.

"Mabuhay ang bagong kasal"

"Congratulations"

Ilang pagbati mula sa mga bisita nila ang kanilang natanggap.

Maya maya lamang ay lumapit ako sa kanila upang batiin sila.

"Congrats!" sabi ko habang may matamis na ngiti sa aking labi.

"Thank you Sam, Wag kang mawawala sa reception ha" sagot ni Vince habang nakangiti.

Ngumiti ako at tatango na sana ng maramdaman kong nagvibrate ang aking phone kaya agad ko itong kinuha at tinignan ang message.

"Hala sorry Vince may hahabulin pa nga pala akong flight mamayang gabi" sabi ko habang may malungkot na ngiti.

"Why? You're leaving?" tanong niya habang may pagtataka ang kanyang mga mata.

"Oo eh, i was planning to live in France na kasi" sagot ko at kinagat ang ibabang labi.

"For good?" tanong niya at hindi ko alam pero parang may malungkot akong emosyon na nabasa sa mga mata niya.

Tumango ako at agad na ring nagpaalam sa kanila dahil kailangan ko pa mag ayos ng mga gamit ko.

I was about to leave nang biglang may humawak sa kamay ko.

Lumingon ako at nakita kong si Vince pala yun.

"Why?" i asked while looking him weirdly.

Ngunit nakatitig lang siya sa'kin

Pero yung mga mata niya parang ang daming gustong sabihin.

Ngunit wala namang kahit anong lumalabas mula sa bibig niya.

Ngumiti siya

Pero bakit parang malungkot yung ngiti niya?

And his eyes are full of longing...

W-why?

"Vince?" i called him dahil nakatitig pa rin siya sa'kin.

"Ah wala Sam, I just want to say na mag ingat ka dun." sabi niya habang nakatitig pa rin sa'kin.

Tumawa ako ng bahagya at agad na binawi ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko.

"Yeah sure thanks, So i have to go na mag aayos pa kasi ako ng gamit eh" i said at nagpatuloy na sa paglabas at agad na pumunta sa aking kotse.

Tapos na...

Tapos na ang pagpapanggap ko.

Pagpapanggap kong masaya ako para sa kanila ni Kianna.

At siguro dapat ko na rin tanggapin na dito na rin kami magtatapos.

Ngumiti ako ngunit patuloy ang pagdaloy ng luha mula sa aking mga mata

Sana panaginip lang lahat ng 'to

Kasi dapat kami yan eh

It should be our wedding day.

Dapat ako ang pinakasalan ni Vince, kasi sa'kin siya nangako eh.

Planado na namin ang lahat eh.

At natupad naman lahat ng plano niya...

Ngunit hindi nga lang ako kasama sa mga planong yun.

Kasi sa iba niya tinupad yung pangako niya sa'king kasal

Kasi iba ang kasama niya ngayon sa simbahan

Habang ako nandito

Parang tangang nakasilip sa simbahan kung saan kinasal ang lalaking mahal ko

At ang pinaka masakit sa lahat...

Sa kaibigan ko pa

Rinig ko ang pagkabasag ng puso ko

My tears are keep on flowing

My heart clenched with what i am seeing right now.

Kung hindi kaya siya naaksidente at nagka amnesia, ako pa rin kaya?

Yung kaibigan ko pa na ex niya ang naaalala niya.

Yung kaibigan ko pa ang pinakasalan niya

At yung kaibigan ko na dati niyang minahal

Kung hindi kaya niya ako nakalimutan...

Ako pa rin kaya?

Ako pa rin ang pakakasalan niya?

Ako pa rin ang mamahalin niya?

At ako pa rin ang gugustuhin niyang makasama habang buhay?