ThanksGiving Day!

25 2 0
                                    

მე:სანი-სანდროსთვის განკუთვნილი ოთახის კარებში ვდგავარ და ვიღიმი.

სანდრო:ხო პატარავ-ტანსაცმელს კეცავდა და ჩემი ხმა რომ გაიგო იმწამსვე მე შემომხედა და ნელი ნაბიჯებით ჩემთან მოვიდა და ლოყაზე ნაზად მაკოცა.საყვარელი.-უკვე მომენატრე

მე:მეც-მივიწიე და წამით,მის ბაგეებს შევეხე.ირგვლივ სიჩუმეა.

სანდრო:უბრალოდ ჩამეხუტე კკარგი?

მე:კარგი...-ასე ვიდექით უბრალოდ,და არაფერს ვაკეთებდით.-სანი

სანდრო:ჰმმ.

მე:სანისანდრო:ჰმმ.

მე:სანდროო!

სანდრო:რა იყო პატარა-ახლა ყურის ძირში მკოცნის.

მე:ედაჩემი დგას შენს უკან

სანდრო:რაა?-ფრთხილად მომშარდა და ნელა გაიხედა უკან

მე:გამარჯობა დედა?-დამორცხვილი ვიკრიჭებოდი.პატარა ბავშივით ავიტუზეთ.

დედა:არ მინდოდა ხელი შემეშალა-ჩაიცინა-სებასტიანი გელოდება

მე:რაა?ღადაობ ხო???არ მჯერაა.ჩამოდიის?ხოარ მატყუეებ

დედა:მიდი მალე ჩაიცვი და აეროპორტში დახვდი ღმერთო ჩემო.

სანდრო:ვინ არის სებასტიანი?-უჟმური სახით იყურებოდა

დედა:მალე გაიცნობ.-გაიღიმა და გავიდა

სანდრო:კუდრაჭა?

მე:მალე დაქოქე მანქანა და წავედიიით

სანდრო:რა ხდებაა

მე:სებასტიანი ჩამოდიიის

სანდრო:ეგ მეც გავიგე.

სასწრაფოდ მოვემზადე და ესენი ჩვიცვი

სასწრაფოდ მოვემზადე და ესენი ჩვიცვი

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
I'm falling love with youWhere stories live. Discover now