CHAPTER 6

337 14 4
                                    

Dawn's POV


Nakayuko akong naglalakad sa hallway ngayon katabi si Kuya. Simula kase nung ni mention ko si Khiro, sabi nya lilipat daw sya dito at dapat kaparehas kami ng classroom.


"Gago tol! nandito kuya ni Dawn, baka di mo na maligawan."
"Tangna pre, di ako takot dyan."
"Gosh! gwapo mo talaga papa Dusk, pwede isang round?"


Mga usap usapan dito sa hallway. Tinignan ko naman si Kuya na sobrang dilim ng expresyon.


"A-ah kuya pwede bang pumunta ka sa ibang direksyon?" kinakabahang sabi ko.


Kumunot naman ang noo nito.


"No! At wag mo akong matawag tawag na kuya eh alam naman natin na 6 minutes lang akong nauna sa atin!" galit nyang sabi.


Napatango nalang ako.


"Nagmumukha tuloy akong matanda....." he murmured.


Sinimangutan ko sya. "Just go to another direction, Dusk"


"NO!!"



"She said to go away" napalingon naman ako sa nagsalita.


si.......


KHIRO?!


Napakunot noo naman si Dusk habang ini inspection ang mukha ni Khiro.


"Your face Khiro...... it look like someone i knew." sabi ni kuya at umiling iling.


"So what? You don't have manners, Mr. Winston. I'm your professor." malamig na sabi ni Khiro.


Tumawa naman ng malakas si Dusk.


"I know PFFT! HAHAHA m-my girlfriend told me so" nahihirapang bigkas ni Dusk dahil sa kakatawa nito.


Dumilim naman ang expresyon ni Khiro. "Who's your girlfriend?"


"Dawn." simpleng sagot nito.


Literal naman akong napasinghap sa sinabi nya at ganun nadin ang mga estudyante. Dumilim naman ang ekspresyon ni Dusk at sinenyasan ang mga estudyante na sumabay.


"Now if you may excuse us, ihahatid ko pa ang girlfriend ko sa classroom" nakangiteng sabi ni Dusk at hinila ako paalis doon.


Kitang kita ng mga mata ko kung paano iwan ni Dusk si Khiro na di maipinta ang mukha. Hinila ako ni Dusk papasok sa classroom


"What was that for?" galit kung tanong kay Dusk.


"So he will leave you alone? Alam mo kasi Dawn, kitang kita ko sa mga mata nya na mahal ka pa nya baka may dahilan sya kung bakit sya nakipag break sayo. Na gu-guilty tuloy ako sa sinabi ko kanina, just give another him chance Dawn".
sabi ni kuya na nagpakulo ng dugo ko.


"Oh really? Ang ganda naman nyang magmahal yung tipong sa harapan ko pa talaga gumawa ng kababalaghan tapos sasabihin na makipag break, Meganon?" puno ng sarkastiko kong sabi. 


Lumaki naman ang mata ni Dusk


"You don't know what i have been through, Dusk. I almost commit suicide for that fucking man, 2 months and 22 days akong nasa mental hospital Dusk ng dahil sa lalakeng yun."
puno ng puot, lungkot at galit kong ani habang dahan dahan ng tumulo ang mga luha ko.


Natahimik naman sya sa sinabi ko.


"Alam mo ba kung bakit ako naging normal ulit hmm? Dahil naisip ko na walang kwenta ang pagiging baliw sa kanya kung hindi din naman sya babalik sa akin. Simula nung araw na yun Dusk, binago ko ang sarili ko at ipinangakong hindi ulit iibig." umiiyak kong sabi at umupo sa desk ko.


I'm not going to fall in love with again. Because, he's facing the new Dawn.



A/N: SORRY KUNG NGAYON LANG MARAMING MODULES NA INAATUPAG EH.






MY PROFESSOR IS MY EX-BOYFRIENDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon