Perdeler havada uçuşurken tek elimle tuttuğum telefonumu koltuğa fırlatarak esen rüzgara karşı camı ittim.
Tüm camları kapattığımda telefonuma uzanacakken çakan şimşek beni gülümsetti. Oldum olsası yağmurlu havalar bana hep huzur vermiştir. Cama sertçe vuran yağmur damlalarını gözlerimi kapatarak hissetmeye çalıştım. Bizleri bu denli temizlemeye çalışan yağmur damlalarına karşı, pis olmaya direnmemiz hangi delinin oyunuydu?
Kızlar içeride film seçerken tüm evin ışıklarını yapatmak için yukarıya çıkmıştım.
Fener ile odaları gezerken açık cam olup olmadığına dikkat ettim. Kızların dediğine göre korku filmi izleyecektik ve aniden açılan camlar bu gece birini korkudan öldürebilirdi. Telefonum çalmaya başladığında hızlıca cevapladım.
" Kocaman evde bulamıyoruz seni, sesleniyoruz duymuyorsun da. Neredesin sen?"
Jennie'nin birşeyler yerken bana hesap sormasını çok sevimli bulup kıkırdadım.
" Geliyorum şimdi ışık ve camları hallettim, Lisa geldi mi?"
Hızlıca merdivenleri inerken telefonu kapattım. Jennie'nin karşısına oturduğumda kafasını dizlerime koydu.
" Yok aramadı bizi, böylesine kasvetli bir gecede komedi izlemek çok isterdim ama Lisa korku filmi diye ısrar etti."
İsyankar sesi korkusunu biraz olsun saklasa da korktuğunu kendi dışında herkes biliyordu.
" Kendin diyorsun işte, kasvetli. Kasvetli gecelerde ne yapılır? Korku filmi gecesi."
Jisoo geçen seneden kalma cadılar bayramı maskesi ile içeri girince jennie fırlayarak ona doğru atıldı.
" Salak mısın kızım? Zaten korkuyoruz yapma."
Jisoo gülerek çekildiğinde bağırarak mutfağa doğru ilerledi.
" Arayın şu kızı artık, başlayalım bir an önce."
Jennie doğrularak kucağıma otururken, telefonu sağ eline alıp arama tuşuna tıkladı. Telefon birkaç saniye sessizce çaldıktan sonra Lalisa'nın heyecanlı sesi duyuldu.
" Kızlar biliyorum çok geç kaldım ama çok önemli birşey oldu." Lalisa nefes nefese konuşurken ortamı gerici bir ciddiyet kapladı. Jisoo koşar adımlarla mutfaktan gelirken tekrar bağırdı.
" Kızım ciddi olmasana, Jennie işeyecek şimdi şuraya." kısa süreli ciddiyet anında kaybolurken Jennie oldukça sinirliydi.
" Tek korkan benmişim gibi davranmayın artık, komik değil."
İkili yine atışmalarına başlarken Jennie'den telefonu alıp kulağıma götürdüm.
" Ne oldu, neden geç kaldın? " yağmurdan olduğunu düşündüğüm hışırtılı sesler ile derin bir nefes alıp devam etti.
" Seulgi burada Chaeyoung, geri dönmüş. Sadece Seulgi değil herkes burada. Buraya gelmeniz gerekiyor, okulun spor katındayız. Acele edin Chaeyoung. "
Lalisa'yı onaylarken hızlıca yerimden kalktım. Telefonu Jennie'ye verirken gergince konuştum.
" Lalisa'nın yanına gitmemiz gerekiyor, birşey sormayın çünkü ben de bilmiyorum."
Benimle birlikte diğerleri de yerinden kalkarken, Jisoo bize kalın birşeyler getirmek için yukarı çıkmıştı.
Seulgi, Momo'nun eski sevgilisiydi. Onunla dokuzuncu sınıftan beri tanışıyorduk. Tek hayali mimarlık olan, sevgilisine oldukça değer veren bir kızdı. Bir yandan okulun spor bölümünde dans yarışmalarına katılıp okulumuzu temsil ederken, diğer yandan mimarlık projeleri sayesinde okulumuzun akademik başarısını zirveye taşıyan önemli bir kişilikti kendisi. Bu kadar meşgul olmasına rağmen sevgilisi Momo'yu hep el üstünde tutmuş, sürekli koruyup desteklenmişti. Ama Momo, Sana ile birlikte olup Seulgi'ye ihanet etti.
" Seulgi dönmüş." yavaşça Jennie'ye dönerken düşündüğümün aksine hiç şaşırmadı. Merdivenlerden inen Jisoo da söylediklerime şahitlik ederken sessizce üzerimizi giyindik.
" Aradan neredeyse bir sene geçti. Okulunu daha fazla dolduracağını düşünmüyordum. Bu bir gün yaşanacaktı." Jisoo kapıya doğru ilerlerken peşinden yürüdük.
