SIM And ITS ( She Is Moon And I'm The Star )

6 3 0
                                    

Zanel_Hell

All Rights reserved © 2020
Written : Zanel_Hell

She Is Moon And I'm The Star

Siya ang nang-sisilbing liwanag nang lahat, at isa na ako dun, siya ang kasiyahan nang lahat at isa na ako dun, siya ang sinasabihan nang lahat nang promblema nang mga taong may lungkot, sakit, galit at iba pa, at isa ako dun...

Iniiyakan siya, Kinatutuwa siya, Hinahanga siya, Minamahal siya. Pero bakit ganun siya mismo hindi niya magawa sa sarili niya ang umiyak, tumawa, sumaya. Maski isa wala akong nakita sakanya tanging blankong mukha lang ang lagi kong nakikita sakanya, oo aaminin ko ma-misteryoso siya pero hindi ko maiwasang mag-tanong sa buwan kong ano bang nanyayari sakanya.

Malungkot ba siya?

Galit ba siya?

May-nangbubully ba sakanya?

Anong nangyayari?

Pero maski isa walang makakasagut nang tanong ko kundi siya lang minsan nakikita ko siyang laging may pasa sa mukha, leeg, hita, braso halos ata buong katawan niya may pasa.

Bakit ko nga ba alam kong bakit lagi ko nakikita yung blanko niyang mukha at napakaraming pasa sa katawan niya? Siya lang naman ang kaibingan ko pero hindi niya ako tinuring kaibingan, okay lang naman wag mo akong pansini. Pero nang-aalala kasi ako sayo laging may-pasa sa katawan mo. Ano bang ginagawa nang magulang mo o kasama mo sa loob nang bahay ninyo, wala bang nangtatanggol sayo?

O

Sila mismo nang-aabuso sayo? Sabihin mo sa'kin hindi ko kayang mawala ka.

Day 1.


Isang araw lumabas ako kasi kailangan kong mag-pahangin, nang lumabas ako pumunta ako sa park pero ganun na lang ang saya ko nang makita kita nakaupo ka habang naka head-set dahan-dahan akong pumunta sa pwesto mo, at mabilis na hintak yung head-set, pero ganun na lang ang gulat ko nang makitang putok ang labi mo, mabilis akong pumantay sayo kasi nang-aalala talaga ako sayo.

“Anong nanyari dyan faith?”

Naalala ko pang tiningnan mo lang ako at binalik ulit yung kanina mong position, bumuntong hininga ako kasi ano pa ang aasahan ko sayo eh! Hindi ka naman pala-kwento at napaka-lamig mo pang mag-salita at napaka-tipid mo pang mag-salita.

“Ano nangyari hindi ko sasabihin sa iba.”

Bumuntong hininga ka nun kasi alam mong hindi kita titigilan.

“Napa-away lang.”

Ganyan! Ganyan ang lagi mong sinasabi mo sa'kin yan ang pinaka-favorite kong lines mo.

“Ayy!!! Lagi na lang ganyang line mo eh! ‘Napa-away lang.’ Tsk! Naandito ako para masandalan mo ako ata ang best friend mo,”

Napasimangot pa nga ako nun kasi hindi mo manlang akong pinansin at tiningnan nakatingin ka lang sa mga bituin at ako nakatingin sa buwan parang kami siya ang butuin at ako ang buwan ang lapit-lapit mo pero parang ang layo mo sa'kin, na kahit nasa tabi kita.

Katulad ngayon katabi kita habang tinatanaw ang bituin at buwan pero para layo-layo mo sa'kin.

“Aalis na ako.”

Bigla mong paalam sa'kin tumango lang ako sayo kasi busy ako kakatanaw sa buwan pero ilang minuto akala ko umalis ka pero nakatingin ka sa'kin aaminin ko naiilang ako sa mga tingin mo kasi parang hinihigup ako nang tingin mong kay talim.

“B-bakit?”

Natakot ako kaya naman nautal ako sa pag-sasalita ko, masyado ka kasing seryoso nung time na yun, tinaasan mo lang ako nang kilay at tumalikod, taka kitang papaalis hindi ko alam kong galit ka ba sa'kin o nainis ka sa'kin, inalala ko kung ano ba yung naging kasalan ko kinainisan mo, pero wala talaga.

Day 2.

Pangalawang araw nakita nanaman kitang naka head-set habang nakatingin nanaman sa mga bituin, hindi ako sayo lumapit kasi alam kong magagalit ka nanaman sa'kin hindi na kita malalapitan kasi nga galit ka sa'kin.

PATAWAD

Salitang gusto kong sabihin sayo pero hindi ko magawa alam ko naman na hindi mo papansinin yung sasabihin ko sayo.

Umuwi na ako nang tumayo kana sa inuupuan mo baka makita mo pa akong, pagka-uwi ko mabilis akong umakyat nang kwarto para tingnan ka sa bintana ko, magkapit-bahay lang naman tayo at hindi mo yun alam, ang alam mo isa lang akong dayu sa lugar natin. Sasabihin ko namang dito rin aki nakatira pero hindi ko na sinabi kasi wala ka namang paki-alam.

Nang-taka ako nang may nakita akong lalaki sa kwarto mo at ikaw nakaupo, wala man lang bakas sa mukha mo ang takot. Ganun na lang ang gulat ko nang bigla kang suntukin at sinipa, hindi ko mapigilang magalit, aalis na sana ako at pupunta ka na sana pero tiningnan mo ako sa mata at umiling ka pero umiling din ako at nang-salita at alam kong maiintindihan mo yun.

“Bakit?”

Bakit? Bakit ayaw mo akong ipagtanggol ka, iligtas sa lalaking nanakit sayo, pero isang malamig lang ang binigay mo sa'kin at umiling, pumikit ako kasi hindi ko kayang makita yung ginagawa sayo.

Binubugbug ka nang sarili mong ama.

Day 3.

Umaga nagising ako nang may-kumalabog rinig ko sa bahay ninyo, kaya naman mabilis akong tumayo at sinilip ka, hindi ako makatingin nang buhasan ka mismo sa likod mo nang mainit na tubig pero bakit, ganun wala man lang nang-babago sa itsura mo ganun parin walang emotion at blanko lang.

Hindi ka ba nasasaktan?

Paniguradong kapag ibang tao, sisigaw na sila sa sakit pero ikaw pinahanga mo ako hindi ka man lang nasasaktan, sa gingawa nang ama mo.

Iba ka tagala.

***

“Sumbog na natib yung papa mo! Hindi na tamang gingawa niya faith!” Inis kong sigaw sakanya naandito kami sa tambayan namin, tiningnan niya lang ako at iniwas niya ang tingik niya sa'kin, lumapit ako at hinubad ang damit niya bumungad sa'kin ang namumulang likod niya napa-sara ko na lang ang kamay ko. Hinarap ko siya sa'kin at hinawakan ang pisnge niya.

“Hindi ka ba nasasaktan? Kailangan pa niya yun ginagawa ilang taon? Please tell!” Nang-mamakaawa ko sakanya, pero tiningnan lang niya ako sa mata at umiling.

“BULLSHIT!”

Alam mo bang inis na inis ako sayo nung time na yun at awang-awa ako sa lagay mo! Hindi ka man lang sumagot sa mga tanong ko, pero ang nakakagalit ko sa sarili ang hindi kita kayang iligtas sa kamay nang tatay mo.

Nagising ako sa katutuhang hindi ko kaya ang ama mo ang hina-hina ko, hindi na kita kinausap nung pagkatapos nang ayaw natin hindi na kita nakita pa, at wala na akong balak mag-pakita pa sayo, nasasaktan ako kapag nasasaktan ka, nangarap akong maging isang pulis at natupad ko yung pangarap ko.

‘Kung bakit natupad ko yung pangarap ko dun ka naman nawala, hindi mo man lang ako hinintay? Ginawa ko yung pag-pupulis ko para maligtas kita sa sarili mong ama pero bakit hindi mo hinintay yung pagdating ang makalaya ka sa impiyernong yun at demonyong tatay mo?’

******

Zanel_Hell

She Is Moon And I'm The Star...

=)))))) ( Happy )



You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 29, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

She Is Moon And I'm The Star ( One Shot )Where stories live. Discover now