Döndüm...

289 34 4
                                    

Aslı'nın gittiğini duyan Azra İsviçre'de okumak istedi. Şans güldü yüzüne onlar artık ikisi de İsviçre'de ayakta tutunacaklardı.
Dersin ki daha çocuklar 8 ve 11 yaşında çocuklar ama içlerinde sanki garip bir his vardı bu hissi anlatmak mümkün değildi. Onlar sanki ömürlük ayrıldılar. Bir daha bir birlerini sanki görmeyeceklerdi. İsmail ve Aslı öyle sarıldılar ki bir birlerine sanki son kez sarılıyormuşçasına. Ama kader her şeyi onların düşündüğü gibi mi yapacaktı? Belki de onlar için hayat yeni başlıyordu.
//flashback son//

İsviçre'ye geldiklerinde Efsun hanım onları bir okula yazdırdı. Onlar bir birlerinden başka arkadaş olmayacakları düşünürken hayatlarına Ceren ve Nergiz girdi. Öyle arkadaş oldular ki bu 4- lü birbirlerinin her şeylerini  biliyorlardı. Tam 15 yıl koskoca 15 yıl onlar ayrılmadı. Yıllarca Aslı İsmail'in ona verdiği bileziği bileğinden hiç çıkarmadı. Yıllar geçti bu 4- lü büyük bir başarıyla okullarını bitirdiler. Onların istediği gibi mi olacaktı her şey? Yoksa asıl zorluklar şimdi mi başlıyordu?

Az: Sizin okulunuz bitti
N: Evet artık çalışacağız okul bitti.
C: Vay beee. Okul bitti. Onca çabadan sonra.
A: Evet bitti artık Türkiye'ye dönme vaktim geldi gerisini orda yapacağım. Orda hayatıma devam edeceğim. Kızlar gelin beraber gidelim. Onca zorluklardan sonra hep birlikte kalalım.
Az: Ben zaten geleceğim seninle. Kızlar peki siz?
N: Ayıp ediyorsunuz yaaa ben sizi ben sizi bensiz bir yere bırakır mıyım?
C: Bende geleceğim hem fena mı türküm ama Türkiye'yi görmedim görmüş olurum. Çalışırız.

Kızlar yıllar sonra Türkiye'ye gitmeye karar verdi
O sırada İsmail ise Türkiye'nin en iyi mimarı olmuş dedesinin ona öğretdikleriyle dünyada kimsenin yapamadığı tasarımları yapmış. Holdingin başına geçmek üzereyken dedesi hayatını kaybeder ve ve dedesinin vesayetine göre ne zaman evlenirse o zaman holdingin başına geçer. Ama her şey İsmailin istediği gibi mi olacaktı? Yoksa büyük zorluklarla mı yüz yüze gelecekti?

Aslı eve gittiğinde annesinin yanına gider.
A: Annem ben sana bir şey diyeceğim.
E: De kuzum dinliyorum.
A: Bak annem ben 15 yıldır buradayım seninleyim. Artık Türkiye'ye dönme zamanım geldi diye düşünüyorum. Artık okulumda bitiyor orda çalışacağım kızlarla beraber gidiyoruz

E: Kızım... bak bu günün geleceğini biliyordum ne karar verirsen ver ben hep senin arkandayım artık bundan sonra her şey senin elinde. İster Türkiye'ye dönersin  istersen burada kalırsın koskoca kız oldun. Ben hep senin arkanda olacağım kızım.
A: Annem benim (sarılır)

1 hafta sonra.
Kızlar Aslı'nın evine gelip efsun teyzeleriyle vedalaşırlar.
E: Kızlar siz birbirinize emanetsiniz size güveniyorum.

Kızlar Türkiye havalimanına gelirler. Ve bir adım attıklarında artık türkiyedelerdi.

A: Havasını bile özledim bunca zaman sonra geldim. Senin kokuna geldim İstanbul.
N: Aşk ilanın bittiyse gidelim artık.
C: Hadi hadi inşallah bizim için uğurlu olur her şey.
Az: Kızlar ben abimin yanına gideceğim. Sizi tanıştırayım
A: Şimdi değil kuzum şimdi değil. Abinle buluşmaya hazır değilim şu an.
C: E o zaman Aslı hanım hadi bizi götür de yıllardır anlat anlat bitiremediğin abinle tanıştır.
N: E hadi o zaman. Akşam otelde buluşuyoruz o zaman.

Aslı kızları evlerine götürür. Kapıyı Gökhan açar
A: Aaaabiiiimmmm nasıl özlemişim (sımsıkı sarılırlar)
G: Abiciimmm nie haber vermedin? Gelirdim, ne kadar özlemişim kokunu.
A: Abi bak seni arkadaşlarımla tanıştıracağım 15 yıl hep yanımda olan arkadaşlarım Ceren ve Nergiz. Birde Azra ama o İsmail'in yanına gitti.

Gökhan Ceren'e elini uzattığında göz göze geldiler. O an Ceren anladı hayatının aşkı oydu, yıllardır aradığı aşkı karşında duruyordu. Gökhan da etkilenmişti ama belli etmemeye çalışıyordu ama bu Aslı'nın gözünden kaçmamıştı.

𝐻𝒶𝓎𝒶𝓉 𝑀𝓊𝒸𝒾𝓏𝑒𝓈𝒾🤍✨Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin