Bir Ramazan günüydü . arkadaşımla Beyazıt'ta dolanıyoduk . babamın Beyazıt'ta bir restourantı vardı . arkadaşım yandaki restourantlardan birinde çalışan garsonla bakışıyordu. aslında sadece o bakıyordu. garsonun bana baktığını farketmiştim fakat bunu arkadaşıma söyleyemedim çünkü hayatımızdaki her başlangıç hüsranla bitmişti.o akşam eve gidene kadar çocuktan bahsetmişti. benim için o kadar acı verici Bişeydi ki ağlayasım geliyodu. O akşam arkadaşımla ayrıldıktan sonra evde sabaha kadar ağladım. benim düşünceme göre biz olamazdık. çünkü ben patron kızı o garson ben lüks hayata alışmışım onun nasıl yaşadığını bilmiyorum. bu yüzden 15 günlüğüne tatile çıkarak ondan uzak durmaya çalıştım . bu arada arkadaşım hala onu unutamamıştı. ama ona aramızdaki sınıf farkını anlattıktan sonra vazgeçmişti
