My Perv Husband

Chapter 2- Goodbye...

--Hannah's POV--

"Ahhh ah? Ahh ehh hehehe" patawang sabi ni mom. Anyare?? Nasapian teh??

"Ang business partner natin ikakasal na sa november" paliwanag ni mom

"Ahh~ sige po mom alis na po ako" paalam ko kay mommy sabay beso.

"Sige anak basta huwag kang magpapagabi ah" paalala ni mom

"Yes mom" sabi ko at umalis na

Lumabas na ako ng bahay at nagsimulang maglakad papuntang park.

*After 10 mins

Nandito na ako sa park at hinihintay ko na lang si Stephan. 3 yrs na kami ni Stephan at hindi gaanong kadali na iwanan si Stephan.

Stephan dont want LDR and he always told me na hindi niya ako iiwanan. And if you dont know what LDR means, then its time for you to commit suicide.. de jke lng!!

^_^

"Hannah"

Pagkarinig kong iyon ay parang sasabog na ako sa kaba at takot

Takot na baka iwanan ako ni Stephan.

Hinarap ko siya at nakita ko na masaya siya. Bakas sa kanyang mukha ang saya. How can I tell this to him na aalis na kami?

"Stephan I have something to tell you" sabay naming sabi.

Alam niyang pagtinawag ko siya sa kanyang pangalan ay seryoso na ako.

"What is it?" sabi niya at nag-iba na ang kanyang expressio

Tumingin na ako sa malayo para hindi ko makita ang kanyang reaction.

"Okay. Stephan, you know that I love you right?" sabi ko sa kanya.

Sht. Tarandong luha wag kang tumulo.

"S-sure! Why are you cryin? Do you have something to say?" sabi niya sabay punas ng luha ko.

"You know that I won't leave you. But mom forced me to go with her in Korea and I have to study there in college." paliwanag ko.

"Goddamnit Hannah!! You told me! You made a promise that you're not going to leave!" he shouted

"Yes I know and I'm sorry! I'm sorry for leaving! Mom forced  me to go and I don't have any choice. Please understand the situation!" I explained

"Okay, I understand. But how about us?" tanong niya sakin.

After hearing what he said, I turned my back at him. How about us? Are we going to break up?

I just felt that I was crying na pala. What am I gonna say?

"S-stephan, l-l-let's b-b-break up" after I said those words, I just sat on the bench near to me and just cried.

"Y-yeah. If that's what you want l-let's break up" sabi ni Stephan at lalo nang bumuhos ang luha ko.

Narinig ko na rin ang mga hikbi ni Stephan. He's crying.

"Goodbye" sabay naming sabi.

Pagkatapos naming sabihin yon ay umalis na siya.

Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa may nakita akong naglahad ng panyo sa kin.

Iniangat ko ang ulo ko at may nakita akong lalake na naglahad ng panyo sakin. Para syang korean. *-*

"Handkerchief" tipid niyang sabi

Kinuha ko ang panyo sa kamay niya at pinunas iyon sa mga luhang tumulo sa mata ko.

Goodbye Stephan. Goodbye

----------------------

Hi readers!! Sorry ulit ang lame tlaga ng story and sa mga typos. ^_^

Pls vote po!!

Hope you'll enjoy!