Tehlikeli Güçler

Untitled Part 5

Dün akşam içki içtim diye başım gerçekten çok ağrıyordu.Katherina'nın çığlığıyla uyandım.''Ne oldu Katherina?!''diyerek yataktan hızlıca doğruldum.''Eyelinerım bozulduu'' dedi başını eğerek.''Bende kötü bişi oldu sandım aq ödüm bokuma karıştı'' dedim yastığı ona fırlatırken.''Bu bence gayet kötü bişi tamamm mı??''yaptı bana dönerek.''He bu arada geç kalıcaz hemen üstünü giyin'' dedi saatı göstererek.Gerçektende geç olmuştu.Kalkıp dolapta kıyafet aradım.Ve istediklerimi en sonunda buldum.Siyah bir dar pantolon ve üstünede kahverengi uzun kollu yakalı bir kazak giyecektim.Hava soğuk olmalı ki bunu Katherina camı açtığında fark ettim.''Kapa şu camı!''dedim sinirli bakışlar atarak.''Uyanmamız için bu gerekli.''dedi.Kıyafetlerimi çıkartmıştım.Tamamen sütyen ve şortla kaldım.Katherinada öyleydi.Bir soğuk rüzgar esti.Sinir olmuştum.Katherina bu halime dalga geçti.Bende üstünü giyinmeden arkadan ellerimle kar topu yaparak havayla ona fırlattım.Bir çığlık sesi gelmişti Katherinadan.''Ben yüz ifadesine gülerken oda ''Sürtükkkkk''diyerek yerdeki kartopunu tam göğsümün oraya fırlattı.Bende çığlık attım.Sonra Khristof içeri daldı ve ''Ne oluyo lan burdaa'' dedi bize bakarak.Vicudumu süzdü.Katherina ve ben yarı çıplak olduğumuzu hatırladık.''Pis sapıkk!!'' diye bağırdık o anda telekinezi ile onu koridorun duvarını yapıştırdım yüz üstü yere düşmüştü.Katherina ve ben kapıyı vicudumuzu saklayacak şekilde kullanarak kafamızı çıkarttık.''Kapıyı çalabilirdin!'' dedim sinirli bakışlar atarak.''Sende çıplak olduğunuzu söyleyebilirdiniz.Aslında vicudun çok güzelmiş Sofia''dedi aynı andada başını sıvazlarken.Bende telekinezi ile tekrar başını yere vurup bıraktım.''Lanet olsun başımı çatlattın bırak şunu yapmayı Sofia tamam bişi demedim.''dedigö ucuyla bize bakarken.''Ben kapının önündeyim çabuk çıkın yoksa derse geç kalırız kızlar.'' dedi ben kapıyı kapatırken.Seçtiklerimi giydim ve hafif bir makyaj yaptım.Fondoten kullanmayı sevmediğim için sürmedim.Zombi gibimi olcam aq.Katherina diz üstü siyah bir etek ve kırmızı bir gömlekle kombinini kurdu.Ve az topuklu bir bot.Bende Siyah deri ceketimle dikenli botumu giyerek Katherinaya baktım.''Mükemmel olmuşsun lan'' dedi katherina gülerek.''Abartma sen daha şıksın'' dedim kıkırdayarak.''Hadi kızlar ne giyiyosunuz gelinlik mi?'' sinirlenip katherina ile çıktık.Kafasına bi tane vurdum.''Şapşal'' dedim sonrada.''O etek kısa değilmi lan'' dedi Khristof Katherinaya bakarak.Katherina tam bişi diyecekti ki tekrar Khristofa vurdum.''İstediğini giyer lan kısıtlama ''dedim sinirlice.''Tamam tamam sende şık olmuşsun Sofia''dedi Khristof ellerini ceplerine sokarak.''Sende ama birazdaha vicuduma bakmayı sürdürürsen seni tekrar duvara postalayacağım''dedim hızlıca.''Tamam tamam sustum be'' dedi khristof elleriyle yüzünü kapatarak.Sınıftan içeri girdiğimizde Allahtan hoca daha gelmemişti direk eski yerimi aldım.Khristof sağıma Katherinada soluma oturmuştu.Oturduğumuz anda sınıfa hoca girmişti.İşte bu garipti bu hocayı daha önce görmemiştim.Khristof, Katherina ve diğerleride şaşkın şaşkın bakınıyorlardı.Hoca erkekti ve bizim gibiydi gençti.''Burda olmak için biraz fazla gençsin bebeekk''dedim gülerek bu gülmeye sınıfta dahil olmuştu.''Ben 47 yaşındayım.''dediğinde ağızım açık kalmıştı''oha lan az yalan söyle'' dedim başımı eğerek.''Yalan söylemiyorum Sofia.Herkes senin kim olduğunu öğrendi korkmana gerek yok.Benim gücüm genç kalmak.Ve görünmez olabilirim.Bu dersin amacı dövüş.Öğrenmeniz gereken taktikler var.''dedi bana bakmayı sürdürürken.''Sınıfta mı dövüşücez hocam dışarısı uygun değilmi?''dedim gülerek ama bu sefer sadece 3, 5 kişi falan gülüyordu benimle birlikte.''İstiyosanız dövüşelim''dedim hocaya.''Güçlerini kullanmadan dövüşebileceksen olur.''dedi hoca sinsice.''İşte ben bu yüzden burdayım.Güçlerinizi kullanamayacak halde olursanız dövüş öğrenin diye ve evet şimdi dışarı çıkıcaktıık zaten.Bayan Sofia bana eşlik eder misiniz?''''Tabi tabi'' dedim bende diğerleri gibi ayaklanırken.''Adınız ne?'' dedim soğukkanlılıkla Khristof ve katherina 3 metre uzağımızda bize arada bir bakıp duruyordu.''Ben Pattrick.Sizi görmek güzel.'' dedi bahçeye çıkarken bahçeye en sonunda varmıştık.''Şimdi hepiniz eşleşeceksiniz kızlı erkekli olacak sonrada birleşik okulun en güçlüsünü öğrenelim bakalım.'' dedi hoca etrafa bakarken.''Güçlerinizi kullanmadan karşıma çıkma cesareti olan var mı?''dedi hoca bana bakarken.Bende hırslanıp direk önüne geçtim 2 yaşımdan beri karete ve dövüş sanatlarında eğitim aldım inşallah bu eğitimler işe yarayacaktı.''Tamam o zaman çocuklar siz geri çekilin.''dedi elinden bir kolye çıkartarak.Kolyeyi bana yaklaşıp boynuma takarken ''hooop dur bakalım bu ne ?'' dedi onu geri iterek.Bu güçlerini etkisiz hale getirecek bir kolye bende takacağım'' dedi ve boynuma takıp cebinden bir tane daha çıkararak boynuna taktı.''Aranızdan biri 3 den geriye saysın bakalım'' dedi hoca mütevazı bakışlarla.Öne çıkan çocuk sayarken herkes ona eşlik ediyordu kalbim küt küt çarpıyordu.Başla sesini duyar duymaz bir kaç haraket yaparak ona yumruk attım.O bacağıma vurarak beni yere serdi.Çok kızmıştım.Ayağa kalkıp testislerine dizlerimi geçirdim.O inlerken bende ona tekme attım.Ayağa kalkarak tekrar beni yere indirdi.Üstüme çıktı ve beni yumruklamaya başladı.Ağzım kan gölüne dönmüştü.Khristoıf ve diğerleri durdurmaya çalışsada bir kalkan vardı görünmez bir duvar gibi.''Şimdi Heinsburga gidiyorsun güzelim.Boynumdaki sahte ama seninki için aynı şeyi söyleyemem güzelim'' dedi bana yumruk atarken sonra arkasından buçak alıp karnıma sapladı.Damarlarımdaki acı ve kalbimin atışı beni deli ediyordu.''Tıpkı annen gibi zayıfsın.Onu öldürürken bu buçağı kullanmıştım.Oda senin gibi aptaldı kurtulamadı güçsüzün tekiydi annen ve baban hepsi aptalın tekiydi sende acı çekerek öleceksin.Kalbini aldıktan sonra tabi bi sonraki darbe göğsüne olacak hazır mısın?''dediğinde kendimi kaybettim ve birden bişre ateş bedenimi tekrar kapladı.Telekinezi ile onu yerden yere vuruyordum.''Bu imkansız sende gerçek kolye var bu bunu nasıl yapabilirsin'' dediğinde onu yere yatırıp üstüne çıktım bana sapladığı buçağı karnına ve dipğer taraflarına defalarca sapladığım halde yinede kalp atışlarını duymak beni deli ediyordu.''Ben ölümsüzüm ve senin devasa güçlerin var heinsburgun silahı olacaksın''dedi.''Nasıl kolyw varken güçlerin olabiliyor'' dedi acıyla.Korkusunu saklamaya çalışsada kalbinin hızlı ritimlerini ve korkulu gözlerini en derinden fark edebiliyordum.Tekrar tekrar bıcakladım ''Yapma yapmaaa''diye inledi ama gözüm bir şey görmüyodu.Her yerim kan olmuştu ama orospu çocuğu hala kalbi atıyordu.Kalbine bucağı sapladım.''Bu nasıl aileme acı çektirdin seni yok edicem öleceksin diyerek defalarca sapladım.adam bayılmıştı ama kalp atışları hala kulağımda çınlıyordu.O anda biri bana dokundu ve ''Yapma'' dedi.Bu annemin sesiydi arkama baktığımda onu gördüm ve direk yere düştüm.Duyduğum son sözler ''Yeni gücün sofia kalbini kullanmak.''Ve sonrasında annemin sesi olan ''Seni seviyorum.'' sözcükleri kulağımda yankılanıyordu.Son gördüğüm şey ise Khristoffun beni kucaklayarak ağlamasaydı.Sonrasında karanlığın gözlerimi okşadığını fark ettim.Her yer karanlıktı.Sonra bir anı gördüm bir çocuk ağlıyordu burası saray gibi bir yerdi.''Abi yapma lütfen'' hayır Clouse acı çekmelisin babam seni kral yapmamalı ölmelisin''''hayır ben kral olmak istemiyorum nolur yapma bırak annemi.'' Bu sahneyi izlerken bu adların babam ve amcası olduğunu hatırladım babam ağlıyordu ve 4,5 yaşlarındaydı lanet olası amcam ise 7 byaşında falandı ve kollarında 27 yaşlarında genç gösteren sarışın bir kadın vardı.''Benim annem öldü seninkide ölmeli.''Diyerek hançeri kadının kalbine sakladı.''Yapma anneme zarar verme nolur nolurr''diyerek ağlamasına rağmen kadın çoktan ölmüştü.Sonra içeri yaşlı 40 yaşlarında bir adam girdi.''Damon sen naptın sen neden yaptın bunu neden''diyerek babamı ve kadını yanına aldı.Bu babaları yani dedem olmalıydı.Sonra başka yere gittim babamın büyüklüğüne.Savaş vardı başka bir anı.Babam anneme benzeyen kadının yanına gidiyordu.Evet bu annemdi.Elindeki bebek ise ben olmalıydım.''Diğer kızımız onun elinde ama kurtaracağım elimden ne geliyorsa yapacağım.''''Gitme bırakma bizi ölürsen ölürsen dayanamam Clouse.''Bu işi halletmeliyim'' diyerek babamın kucağındaki benim bebekliğime dokundu.''Ne yapıyorsun Clouse?''dedi annem babama ve bana bakarken.''Güçlerimi ona veriyorum onun istediği Elizabeth değil Sofia.''''Oraya güçsüz gitmene izin veremem direk ölürsün''Babam aldırmadan savaşa gitti.Başka bir anı gözümün önünden geçti.Damon babamın kalbine hançer saplamıştı.Babam kanlar içinde yerdeyken gözyaşlarım hızlıca akıyordu.Damon bana baktı ama beni nasıl görmüştü.''Sıra sende''diyerek bana yaklaştı.O anda uyanmıştım.Yine hastane odasındaydım.Yanımda Khristof Katherina ve Kraliçe vardı.Khristof ve diğerleri ''İyi misin'' demelerine rağmen konuşmadım yatakten doğrulurken Katherina 1 Haftadır uyuyorsun.NE oldu sana böyle iyi misin bidaha tehlikeli işlere girme seni kaybetmek istemiyorum.''dediği halde cevap vermiyordum.Cama bakarak uzaklarda olduğumu hayal ettim.Gözlerimi açtığımda.İstanbuldaydım evimde nasıl olmuştu bu? Yeni gücümle ilgili bana denenler aklıma geldi.Yeni gücüm ışınlanmakmıydı yani.Bunları düşünürken arkamdan biri beni tutarak ''Bayan sizi Confiresh'e götürmek zorundayım'' dedi.Karşılık verecekken arkamdan kalbime doğru yediğim ok beni yere düşürmüştü.Bunun sakinleştirici olduğunu hemen anlamıştım.İlaç damarlarımda geziyordu hissediyordum.Ve sonra tekrar derin bir uykuya daldım.