Era's POV
"Iha wait" Pigil saakin ni Tita..
"Bakit po?" Tanong ko ng makasakay ako motor.. Hindi ko naman na kailangan buksan pa yung gate kasi nakabukas na kanina pa.. Siguro binuksan nila para sa mga bisita mamaya
"Can we talk?" Tanong niya..
"Tungkol po saan?" Tanong ko
"Are you okay?" She ask na ikinatigil ko
"Hmm.. Opo" Salita ko nalang at bahagyang yumuko.. Patulo na kasi tong luha ko e umentra lang sila.. Hayss
"You're not okay" Salita nila ulit na ikinaangat ng ulo ko..
"Pff.. Ayos lang ho ako.. Ano ba kayo." Tumawa pa ako para maibsan talaga ang sama ng pakiramdam ko.
"I heard a lot... Ayos lang naman saakin na mag open ka" Nakangiting sabi niya na ikinagulat ko naman
"Ano pong narinig niyo? Na magnda ako?" Pagbibiro ko pa na ikinatawa nila..
"Alam mo ayos lang na ipakitang ayos na ayos ka pero minsan ayos ding ipakitang nasasaktan ka" Seryosong salita nila sabay tapik ng balikat ko
"Huh? Hindi naman po ako nasasaktan.. HEHE.. Wala nga po akong boyfriend e" Biro ko na ikinailing lang nila.
"Your mouth telling a lie, Iha.. But your eye's can't lie" Seryosong salita nila na ikinatikom ko lang ng bibig
Napatingala ako langit at napatulala doon.. Mga 5 mins siguro bago ko ulit sila binalingan.
"I miss my Dad.." Buntong hiningang panimula ako at tumingin ulit sa ulap.
"He's my everything.." Salita ko pa sabay baling ulit kay Tita.. "Everything is so perfect, Tita... Not until.. He find another women" Tumingala ulit ako ulap para hindi tumuloy ang nagbabadyang luha ko.
"My mon was so devastated when she caught my dad cheating." Natatawang salita ko kasabay ng patulo ng luha ko.
"Sobrang galit si Mom kay Dad pero nakakatawang si Mom pa ang nagmakaawang mag stay siya saamin.. Kaso wala e.. Mas mahal niya yung pangalawa..He left us..easily.." Natatawang dagdag ko pa kahit tumutulo na ang luha ko.. May saltik ata ako e.
"To be honest.. Hindi ako galit kay Dad.. I understand him.. Masyadong busy si Mom sa company namin at nakakalimutan niyang may pamilya siya.. Kaya hindi ko masisising nag hanap siya ng iba.. Yung kaya siyang alagaan.. Siguro tampo lang meron ako sakanya kasi kung siya naghahanap at nangugulila sa pagmamahal? pano naman ako? Anak nila ako, Tita.. Bakit hindi niya naisip na 'Oh! Kung walang oras yung asawa ko sakin kailangan ko iparamdam sa anak namin na mahal na mahal ko siya at gagawin ko ang lahat para hindi niya maramdaman na may kulang' kaso wala Tita e..Ang weak din ng tatay ko" Natatawang pinunasan ko ang luha at tumingin ulit sa ulap. Ang sakit.. Sana hindi nalang ako pinanganak kung ganito lang rin pala mangyayare.
"Alam niyo po ba ng yung pinakamasaya? Binuhos lalo lahat ni Mom ang oras niya sa trabaho para lang makalimutan niya si Dad..At ang nakakatawa hindi niya namamalayan pati ako unti unti na niyang nakinakalimutan.."
"Mas dumuble yung oras niya sa work kesa nasa bahay siya at kapag nasa bahay naman siya buong magdamag siyang nasa office.. Hindi na niya napapansin na mas lalo siyang nawalan ng time para saakin.. Para akong nakikipagkompetensya sa kliyente niya para lang makakuha ng oras niya.. Minsan tatawag pero saglit lang yung iba don para sabihing hindi siya ulit makakauwi.. May emergency sa trabaho kailangan tapusin Bla bla blaa.. Nakakasawa pero atleast diba? Naalala pa pala niya ako.."
"Tita.. I'm okay." Natatawang salita ko ng yakapin nila ako bigla
"You know what.. You can visit here anytime you want.." Pang checheer pa niya
