EVERY DAY I FALL INLOVE WITH YOU.

C H A P T E R O N E 🌿-cauht on her own trap

AVIGAIL

"Tignan mo ako Samie! Bilis..!" Tapos ngumiti ako ng napaka cute.

"Hm?" Pagtataka ni samie,

"Smiling practice ang ginagawa ko, sa tingin mo ba mag kakaroon ako ng kaibigan sa pag ngiti ko ng ganito?" Unang araw namin ngayon sa school. Ang masaklap dun. Magkahiwalay Kami ni samie. Napunta sya sa ibang section. Kaya kabado ako.

Tsaka firstime namin ma transfer sa ibang school.

"Huh?" Nagtataka parin sya.  Kaya ngumiti ulit ako. Ng super cute na talaga.

Tignan natin Kung Hindi pa ako magkaroon ng kaibigan sa killer cute smile ko.

"Probably not, Avigail." Tapos dire-diretso syang naglakad.

"Hoy! Grabe. Mag bigay Ka Naman ng kunting thought or appreciation no! Bago Ka sumagot.." ang cute ko Kaya. Hindi ba nila nakikita Yun.

"Bluh bluh bluh.."

"Alam mo ba na ang pag kakaroon ng kaibigan ang pinaka importante sa high school life Natin!" Palibhasa Kasi to si Sammie. Maraming kaibigan.

"I know I know.. pero Avigail Hindi mo kailangan pwersahin sarili mo para magkaroon ng kaibigan. Abnormal Ka talaga."

Wow. Nanay mode nanaman sya. Lakas mangaral.

"Mas gugustuhin ko mamatay ng maaga. Kesa mabuhay At magkaroon ng lonely high school life! My ghad!"

"Hayyyyss.. abnormal Ka na nga, weird kapa. Then instead of practicing smiles, mag isip Ka nalang ng mapag uusapan .."

"HAHAHAHA!! Ou nga no! Tama ka. "

"Palibhasa Kasi wala Kang isip" wow ang harsh te. Kung Hindi Lang Kita kaibigan kanina pa Kita napatay te.

_____________________________________________________

Nakarating na Kami ni Sammie sa University na papasukan namin,

Baklaaaa.. kinakabahan talaga ako, feeling ko antaray ng mga studyante dito.

Paakyat na Kami ng building ni Sammie, para pumunta sa magiging classroom namin.

Bakit Naman Kasi, hiwalay kaming dalawa..

"Ito na Yung classroom ko."  My god! My poor heart kinakabahan ng Bongga!